Treść orzeczenia XVII GW 288/22 - Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gdańsku

XVII GW 288/22 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Gdańsku z 2024-11-08

Sygnatura akt XVII GW 288/22

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 listopada 2024 r.

Sąd Okręgowy w Gdańsku XVII Wydział Własności Intelektualnej

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Okręgowego Weronika Klawonn

Protokolant sekr. sąd. Iwona Lawrenc

po rozpoznaniu w dniu 11 października 2024 r. w Gdańsku

na rozprawie

sprawy z powództwa (...)z siedzibą w C.

przeciwko (...) z siedzibą w S.

o ochronę dóbr osobistych

1. nakazuje pozwanemu (...) z siedzibą w S. zaniechania dalszych naruszeń dóbr osobistych powoda (...) z siedzibą w C. poprzez zaprzestanie oznaczenia pozwanego nazwą „(...)” bez jakiegokolwiek rozwinięcia umożliwiającego odróżnienie pozwanego od powoda w ciągu sześciu miesięcy od uprawomocnienia się wyroku,

2. oddala w pozostałym zakresie powództwo co do żądań zgłoszonych w pkt 1. pozwu,

3. zasądza od pozwanego (...) z siedzibą w S. na rzecz pozwanego (...) z siedzibą w C. 25 000 zł. (dwadzieścia pięć tysięcy złotych) tytułem zadośćuczynienia, oddalając w pozostałym zakresie powództwo o zapłatę,

4. nakazuje pozwanemu (...) z siedzibą w S. złożenie oświadczenia o następującej treści:

„Przeprosiny

Działając w imieniu (...), przepraszamy za wieloletnie, bezprawne posługiwanie się nazwą stowarzyszenia „(...)” jako łudząco podobnym do nazwy Stowarzyszenia (...).”

- w formie:

a) wpisu opublikowanego na stronie internetowej pozwanego ((...)), który powinien:

- zostać opublikowany na stronie głównej w/w strony internetowej, niezwłocznie, nie później niż w terminie 7 dni od daty uprawomocnienia się orzeczenia,

- widnieć tam nieprzerwanie przez okres 14 dni,

- być pozbawionym jakichkolwiek komentarzy, uzupełnień czy odniesień się do treści oraz zastosowania jakichkolwiek zabiegów formalnych i treściowych umniejszających znaczenie, rangę i powagę oświadczenia, względnie zaznaczających dystans do jego treści lub formy, jakichkolwiek zabiegów utrudniających odbiorcom zapoznanie się z treścią, czy też wpływających na czytelność tekstu,

- w wyraźnej ramce tj. o parametrach technicznych: prostokątna ramka dostosowana do rozmiaru żądanego teksu przeprosin, o grubości 4 px koloru czarnego,

- z zachowaniem widocznego marginesu pomiędzy ramką a tekstem na białym tle, tj. margines pomiędzy tekstem a ramką ma mieć postać następującą: wielkość 21 px ze wszystkich stron,

- sporządzonego czarną czcionką kroju Times New Roman o rozmiarze 12 pkt, tj. 16 px, natomiast słowo „Przeprosiny” sporządzone wytłuszczoną czcionką (bold) kroju Times New Roman o rozmiarze 18 pkt, tj. 24 px, umieszczone w odrębnym od reszty oświadczenia wersie, wyjustowane do środka,

- u góry strony,

- z zastosowaniem widocznego odstępu między wierszami, tj. interlinii co najmniej 1,15 wiersza,

b) publicznego postu opublikowanego na profilu pozwanego w serwisie (...), który powinien:

- zostać opublikowany do publicznego grona odbiorców, z użyciem funkcji, tzw. „przypięcia”, niezwłocznie, nie później niż w terminie 7 dni od daty uprawomocnienia się orzeczenia,

- widnieć tam nieprzerwanie przez okres 14 dni,

c) publicznego postu opublikowanego na profilu pozwanego w serwisie (...), który powinien:

- zostać opublikowany do publicznego grona odbiorców, w formie postu (a nie w formie tzw. story), niezwłocznie, nie później niż w terminie 7 dni od daty uprawomocnienia się orzeczenia,

- widnieć tam nieprzerwanie przez okres 14 dni,

d) dokumentu wpisanego komputerowo, który powinien:

- być sporządzony czarną czcionką kroju Times New Roman o rozmiarze 12 pkt, natomiast słowo „Przeprosiny” sporządzone wytłuszczoną czcionką (bold) kroju Times New Roman o rozmiarze 18 pkt, umieszczone w odrębnym od reszty oświadczenia wersie, wyjustowane do środka,

- z zastosowaniem widocznego odstępu między wierszami, tj. interlinii co najmniej 1,15 wiersza,

- być opatrzony własnoręcznym, wyraźnym, pełnym podpisem osób uprawnionych do reprezentacji pozwanego, ze wskazaniem imienia, nazwiska i pełnionej funkcji,

- zostać wysłany listem poleconym na adres:(...) G..

5. oddala w pozostałym zakresie powództwo co do żądania złożenia oświadczenia,

6. znosi pomiędzy stronami koszty procesu.

Sędzia Sądu Okręgowego Weronika Klawonn

XVII GW 288/22

UZASADNIENIE

WYROKU SĄDU OKRĘGOWEGO W GDAŃSKU

Z DNIA 8 LISTOPADA 2024 r.

STANOWISKA STRON

Żądanie powoda

Pozwem z dn. 16 listopada 2022 r. wniesionym przeciwko pozwanemu(...)z siedzibą w S. (dalej również jako (...)) powód(...) z siedzibą w C. (poprzednio: (...) z siedzibą w Z.)(dalej również jako (...)), cofniętym na posiedzeniu przygotowawczym w dniu 24 października 2023 r. w części dotyczącej naruszenia dobra osobistego powoda – jego tożsamości historycznej (k. 840 – 840v.), wniósł o:

1. nakazanie pozwanemu zaniechania dalszych naruszeń dóbr osobistych powoda przez zaprzestanie oznaczenia działalności pozwanego”

- nazwą „(...)”, bądź jakąkolwiek inną nazwą budzącą skojarzenia z (...),

- akronimem (...), bądź jakimkolwiek innym akronimem budzącym skojarzenia z powodem, który to posługuje się zbliżonym akronimem, tj. (...),

- aktualnym logo, bądź jakimkolwiek innym logo, budzącym skojarzenia z powodem,

- poprzez wskazanie na rok 1897 (który to rok stanowi rok założenia (...)

2. zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty 50.000 zł tytułem zadośćuczynienia za naruszenie dóbr osobistych;

3. nakazanie pozwanemu złożenia oświadczenia o treści:

„Przeprosiny

Działając w imieniu (...), przepraszamy za wieloletnie, bezprawne posługiwanie się nazwą stowarzyszenia (...) oraz akronimem (...). Przepraszamy także za posługiwanie się logiem stowarzyszenia z oznaczeniem roku 1897.”

- w formie:

a) wpisu opublikowanego na stronie internetowej pozwanego ((...)), który powinien:

- zostać opublikowany na stronie głównej w/w strony internetowej, niezwłocznie, nie później niż w terminie 7 dni od daty uprawomocnienia się orzeczenia,

- widnieć tam nieprzerwanie przez okres 14 dni,

- w wyraźnej ramce tj. o parametrach technicznych: prostokątna ramka dostosowana do rozmiaru żądanego teksu przeprosin, o grubości 4 px koloru czarnego,

- z zachowaniem widocznego marginesu pomiędzy ramką a tekstem na białym tle, tj. margines pomiędzy tekstem a ramką ma mieć postać następującą: wielkość 21 px ze wszystkich stron,

- u góry strony,

- z zastosowaniem widocznego odstępu między wierszami, tj. interlinii co najmniej 1,15 wiersza,

b) publicznego postu opublikowanego na profilu pozwanego w serwisie (...), który powinien:

- zostać opublikowany do publicznego grona odbiorców, z użyciem funkcji, tzw. „przypięcia”, niezwłocznie, nie później niż w terminie 7 dni od daty uprawomocnienia się orzeczenia,

- widnieć tam nieprzerwanie przez okres 14 dni,

c) publicznego postu opublikowanego na profilu pozwanego w serwisie (...), który powinien:

- zostać opublikowany do publicznego grona odbiorców, w formie postu (a nie w formie tzw. story), niezwłocznie, nie później niż w terminie 7 dni od daty uprawomocnienia się orzeczenia,

- widnieć tam nieprzerwanie przez okres 14 dni,

d) dokumentu wpisanego komputerowo, który powinien:

- z zastosowaniem widocznego odstępu między wierszami, tj. interlinii co najmniej 1,15 wiersza,

- być opatrzony własnoręcznym, wyraźnym, pełnym podpisem osób uprawnionych do reprezentacji pozwanego, ze wskazaniem imienia, nazwiska i pełnionej funkcji,

- zostać wysłany listem poleconym na adres: (...) G.;

oraz o zasądzenie na swoją rzecz od pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Uzasadnienie żądania

Powód swoje stanowisko procesowe zawarł w następujących pismach przygotowawczych:

- pozew z 16 listopada 2022 r. k. 3- 22

- replika powoda na odpowiedź na pozew z wnioskami dowodowymi z 6 kwietnia 2023 r. (k. 161 – 181)

- pismo przygotowawcze z 19 czerwca 2023 r., zawierające szczegółowy opis podstawy faktycznej powództwa i argumentacja prawna (k. 362 –

- pismo przygotowawcze powoda z dnia 8 września 2023 r. (k. 444 – 453), zawierające wnioski dowodowe

- pismo przygotowawcze powoda z dnia 10 listopada 2023 (k. 850 – 854)

Stowarzyszenie zostało założone w 1897 roku (a w zasadzie jest faktycznym spadkobiercą przedwojennego (...) k. 166). Kontynuowało i pielęgnowało tradycję tenisa w S.. W toku swojej działalności i rozwoju powodowe Stowarzyszenie organizowało ogólnopolskie i międzynarodowe wydarzenia tenisowe, a członkowie stowarzyszenia osiągali sukcesy na turniejach organizowanych na całym świecie. Nazwa (...) oraz akronim (...) a także logo były powszechnie rozpoznawalne nie tylko wśród zawodników i trenerów, ale także wśród osób odwiedzjących S., czy tenisistów amatorów. Powód używał także nawy anglojęzycznej (...).

W ramach swojej działalności (...) korzystał z kortów wraz z towarzyszącą im infrastrukturą położonych przy ul. (...) w S., na podstawie zawartej z Gminą Miasta S. umowy dzierżawy, a następnie również z tytułu użytkowania wieczystego.

Na tle korzystania oraz praw do nieruchomości, na której są posadowione obiekty tenisowe istnieje wieloletni spór pomiędzy (...)a Gminą Miasta S.. W 2007 r. został wydany wyrok, w którym sąd nakazał Gminie Miasta S. złożenie oświadczenia woli o ustanowieniu prawa użytkowania wieczystego na rzecz (...). (...) przez szereg lat nie podejmował działań zmierzających do uzyskania wpisu w księdze wieczystej, gdyż były prowadzone negocjacje co do zamiany gruntów.

Konflikt między (...) a Gminą Miasta S. przybierał na sile i w październiku 2015 r. Prezydent Miasta S. doprowadził do zwieszenia Zarządu powoda i powołania przedstawiciela w osobie W. P.. Gmina Miasta S. wypowiedziała umowę dzierżawy nieruchomości, na której znajdowały się obiekty sportowe

W tych okolicznościach 8 listopada 2015 r. zostało założone pozwane Stowarzyszenie. Jednym z członków założycieli oraz prezesem nowego Stowarzyszenia był właśnie W. P.. Gmina Miasta S. zawarła z pozwanym umowę dzierżawy nieruchomości na bardzo korzystnych warunkach. Stowarzyszenie przyjęło nazwę (...) łudząco podobną do nazwy powoda. Łudząco podobne było także logo, które przybrał pozwany. Pozwany przejmował zawodników i trenerów dotychczas współpracujących z powodem.

Pozwane Stowarzyszanie zostało założone po to, aby doprowadzić do przejęcia majątku powoda, jego członków oraz historii, bez potrzeby prowadzenia procedur związanych z odwołaniem władz Stowarzyszenia. Działania pozwanego miały na celu wywołanie w szeroko pojętym środowisku tenisowym błędnego wrażenia, jakoby (...) był kontynuatorem działalności prowadzonej na kortach tenisowych w S. przez powoda (k. 172)

W kolejnych latach powód mimo ogłoszenia upadłości podejmował działania zmierzające do odzyskania nieruchomości w S. i wznowienia działalności. Toczyło się szereg postępowań sądowych pomiędzy powodem a Gminą Miasta S..

W 2022 r. zostało zakończone postępowanie upadłościowe wobec powoda i doszło do wpisania w księdze wieczystej prawa użytkowania wieczystego. Powód przejął nieruchomość z obiektami sportowymi i wznowił działalność sportową. Pozwany jednak w dalszym ciągu korzysta z hal sportowych znajdujących się w bezpośrednim sąsiedztwie obiektów powoda.

Powód jako podstawę prawną swoich żądań wskazał art. 43 k.c. w zw. z art. 23 k.c. Nazwa, logo, akronim osoby prawnej jest jej dobrem osobistym pełniąc funkcję indywidualizującą, może być też nośnikiem emocji związanych z określonym podmiotem. Działania pozwanego, który używa nazwy łudząco podobnej do nazwy powoda naruszają jego dobro osobiste, godząc w funkcję indywidualizującą. Poza tym dzięki temu pozwany przypisuje sobie dobrą sławę, jako cieszył się powód. (szczegółowe wyjaśnienie podstawy prawnej – pismo powoda z 19 czerwca 2023 r. k. 375 i nast.),

Roszczenia powoda znajdują swą podstawę w art. 24 k.c.

Stanowisko pozwanego

Pozwany przedstawił swoje stanowisko w następujących pismach procesowych:

- wstępna odpowiedź na pozew z dnia 5 stycznia 2023 (k. 87 – 101)

- pismo z zakresie złożonej odpowiedzi na pozew z 28 litego 2023 r. (k. 139 – 141),

- pismo przygotowawcze pozwanego z dnia 19 czerwca 2023 r. (k. 423 – 439)

- pismo przygotowawcze pozwanego z dnia 8 września 2023 r. (k. 728 – 767)

- pismo przygotowawcze pozwanego z 12 grudnia 2023 (k. 956 – 967)

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na swoją rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Pozwany podkreślił, że powodowe Stowarzyszenie nie zostało założone w 1897. Data ta wiąże się bowiem z powstaniem pierwszego kortu tenisowego w S.. Pierwszy klub tenisowy został założony w 1900 r. i nosił nazwę (...). W okresie powojennym wznowiono działalność tenisową na terenie dawnych kortów, a klub tenisowy funkcjonował w różnej formie pod różnymi nazwami ( (...), (...)). Powód (...) powstał w drugiej połowie XX wieku.

W drugiej dekadzie lat 2000 doszło do znacznego pogorszenia reputacji powoda. Stowarzyszenie ograniczyło działalność sportową a władze klubu zmierzały do realizacji na terenie (...) kortów tenisowych w miejscu hali widowiskowej obiektu hotelarskiego (apart-hotelu). Było to niezgodne z polityką Miasta S., której głównym celem było utrzymanie funkcji sportowej obiektów. Przeciwko członkom zarządu powodowego Stowarzyszenia toczą się postępowania karne obejmujące zarzuty działania na szkodę Klubu. Władze Klubu dopuszczały się ponadto łamania statutu, ograniczając uprawnienia niektórych członków lub wręcz wykluczając ich z Klubu. W tej sytuacji na wniosek Prezydenta Miasta S. Sąd w 2015 r. zawiesił Zarząd Stowarzyszenia i wyznaczył przedstawiciela do prowadzenia spraw klubu. Pozwane Stowarzyszenie zostało utworzone i oparte jest na byłych członkach powoda, którzy nie akceptowali kierunków i metod działań zarządu powoda. Przybrana nazwa miała w czytelny sposób wskazywać główny cel działalności Stowarzyszenia oraz obszar terytorialny, na którym te działania są realizowane. Osoby związane z tenisem bez problemu odróżniają oba kluby.

Pozwany podkreślił, że akronim (...) jest używany przez wiele podmiotów, w tym także kluby tenisowe pochodzące z miejscowości, których nazwa zaczyna się na literę(...).

Aktualnie używane przez pozwanego logo w żaden sposób nie jest podobne do logo powoda.

Pozwany prowadzi szeroko zakrojoną działalność sportową i uzyskał własną renomę i pozycję w środowisku tenisowym. Pozwany poniósł wysokie nakłady finansowe na promocje nazwy oraz logo.

Powód nie może być jedynym podmiotem uprawnionym do kultywowania tradycji i dziedzictwa tenisowego w S.. Siedziba powoda znajduje się poza S.. Obecnie powodowe Stowarzyszenie składa się z niewielkiej liczby członków i nie posiada własnych zawodników. Działalność powoda ogranicza się do wynajmowania kortów osobom zainteresowanym.

Sprawa praw do nieruchomości, na której znajdują się obiekty tenisowe w S. jest komentowana przez lokalne media. W kontekście tego konfliktu mówi się o różnych podmiotach zaangażowanych w spór. Między innymi dlatego osoby związane ze środowiskiem tenisa są świadome, że pod nazwami (...) oraz (...) funkcjonują dwa odrębne podmioty. Ich nazwy realizują dostatecznie funkcję identyfikacyjną.

Powód przez szereg lat nie kwestionował nazwy pozwanego, ani używanych przez niego oznaczeń (reguła „venire contra factum proprium”) Powództwo w tej sprawie zmierza do ograniczenia działalności pozwanego i jest jednym z elementów konfliktu na tle władania obiektami sportowymi. Jako takie stanowi nadużycie prawa podmiotowego.

Pozwany stoi na stanowisku, że korzystanie przez niego z nazwy oraz oznaczeń nie ma charakteru bezprawnego. Nazwa pozwanego Stowarzyszenia została ujawniona w KRS. Odpowiada przedmiotowi i obszarowi jego działalności. Przez szereg lat powód nie prowadził działalności a pozwany był jedynym klubem tenisowym w S., co wykluczało ryzyko konfuzji.

Pozwany podkreślił, że w światle treści art. 448 k.c. osobie prawnej nie przysługuje zadośćuczynienie za doznaną krzywdę.

PODSTAWA FAKTYCZNA WYROKU

Pierwszy kort tenisowy na terenie S. powstał w 1897 r. Pierwszy klub tenisowy w S. utworzony został w 1900 r. przez niemieckiego nadporucznika F. S. i nosił nazwę (...). Zrzeszał ponad 100 członków. Siedziba Klubu mieściła się przy obecnej ul. (...). S. stawał się ośrodkiem, w którym turnieje tenisowe odgrywały istotną rolę.

Okoliczność bezsporna. Sopocki Tenis w latach 1897- 1997, Zapiski stuletniej przeszłości (tom dodatkowy)s. 27 – 28 ; Artykuł „Tenis po cesarsku” k. 813 i nast., Sopocki Klub Tenisowy – sportowe oblicze kurortu k. 193, artykuł: „Zarys dziejów sportu tenisowego w Sopocie” k. 198 i nast.)

Po II wojnie światowej reaktywacja tenisa na kortach w S. nastąpiła dzięki zaangażowaniu m.in. braci J. i S. K.. Żaden z braci K. nie był przed II wojną światową związany z (...). S. K. był tenisistą (...). Na W. bracia K. przyjechali w poszukiwaniu krewnych. Otrzymali także skierowanie Państwowego Urzędu Wychowania Fizycznego.

Okoliczność bezsporna. Sopocki Tenis w latach 1897- 1997, Zapiski stuletniej przeszłości (tom dodatkowy)s. 67, artykuł: „Tenis po cesarsku” k. 187, artykuł „Bracia i ich klub k. 520)

W S. w okresie powojennym funkcjonowały kolejno(...)(związana z braćmi K.) i dalej Autonomiczna Sekcja Miejskiego Klubu Sportowego „(...)”, późniejsza (...).

Okoliczność bezsporna. Sopocki tenis w latach 1897 – 1997, Zapiski stuletniej przeszłości (tom dodatkowy) s. 71, artykuł „Tenis po cesarsku k. 187, „Zarys dziejów sportu tenisowego w Sopocie” k. 198 i nast. )

W 1948 klub wyodrębnił się z (...)przyjmując nazwę (...). 9 lutego 1949 (...) został wpisany do Rejestru Stowarzyszeń i Związków. Stracił jednak swoją autonomię, stając się Sekcją Tenisową (...) Klubu Sportowego (...). Nowa nazwa się nie przyjęła. Dalej w środowisku funkcjonowała nazwa (...).

Okoliczność bezsporna. Rejestr Stowarzyszeń i Związków, przepisany k. 612, vide: Sopocki tenis w latach 1897 – 1997, Zapiski stuletniej przeszłości (tom dodatkowy) s. 84, artykuł „Tenis po cesarsku k. 187„Zarys dziejów sportu tenisowego w Sopocie” k. 198 i nast.

22 lipca 1950 r. zostały zorganizowane Międzynarodowe Mistrzostwa Polski w S..

Okoliczność bezsporna. Sopocki tenis w latach 1897 – 1997, Zapiski stuletniej przeszłości s. 90

Na zebraniu Sekcji Tenisowej w grudniu 1956 r. podjęto decyzję o reaktywacji (...) oraz przyjęcia jego statutu. W treści statutu wskazano, że klub nosi nazwę(...) w skrócie(...) Skierowano wniosek do Wojewódzkiego Komitetu Kultury Fizycznej o nadanie klubowi osobowości prawnej i zatwierdzenie statutu. Wśród członków założycieli (...) znalazł się J. K.

Okoliczność bezsporna. Protokół zebrania z 9 grudnia 1956 r. k. 616 i nast., wykaz członków założycieli k. 621. Statut (...) k. 625 i nast.

14 stycznia 1957 odbyło się zebranie Komisji Organizacyjnej (...) S.. Podczas obrad zdecydowano zwołać Wlane Zgromadzenie na 21 stycznia 1957 oraz zamówić pieczątkę podłużną o treści „(...).

Okoliczność bezsporna. Protokół zebrania z 14 stycznia 1957 r. k. 623 – 624

Postanowieniem z 27 lutego 1957 r. Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej wpisano (...) do Rejestru Stowarzyszeń i związków za nr. (...). (...) przejął aktywa i pasywa sekcji tenisowej (...).

Okoliczność bezsporna. Zawiadomienie o wpisie k. 633, komunikat k. 635., Wykaz stowarzyszeń k. 609,

W kolejnych latach (...) prowadził działalność sportową jako stowarzyszenie. Wykorzystywał obiekty sportowe przy ul (...) w S.. Klub trenował licznych zawodników. Tzw. (...) szkoła tenisowa pod kierunkiem braci K. cieszyła się uznaniem w środowiskach związanych z tenisem. Konsekwentnie rozwijano infrastrukturę. Na początku lat 60-tych było już 15 kortów tenisowych. Organizowano turnieje krajowe i międzynarodowe. Zawodnicy klubu, szczególnie juniorzy odnosili liczne sukcesy.

Okoliczność bezsporna. Protokół z 26 marca 1972 k. 638, sprawozdanie z działalności sportowej k. 644 i nast. artykuł pt. „Bracia” k. 195, „Zarys dziejów sportu tenisowego w Sopocie” k. 198 i nast.

Od 1961 r. corocznie rozgrywany był Międzynarodowy Turniej (...) oraz Światowy Turniej (...)

Okoliczność bezsporna. Zarys dziejów sportu tenisowego w Sopocie” k. 209,

1984 r. w związku z uchwaleniem ustawy o kulturze fizycznej (...)stał się z mocy prawa stowarzyszeniem kultury fizycznej. Do rejestru stowarzyszeń kultury fizycznej i sportu został wpisany 25 lutego 1995 r. W Urzędzie Wojewódzkim przedłożono Statut o innej treści niż Statut z 1956 r. W treści statutu ST wskazano, że celem klubu jest „zapewnienie warunków do uprawiania sportu tenisowego oraz jego popularyzacja wśród społeczeństwa”

Okoliczność bezsporna. Statut (...) k. 694 złożony do Urzędu Wojewódzkiego k. 684 i nast.

Następnie z uwagi na kolejne zmiany ustawowe (...)został z urzędu wpisany do rejestru stowarzyszeń Krajowego Rejestru Sądowego. Wpisu dokonano 31 grudnia 2003 r.

Okoliczność bezsporna. Pełen odpis KRS powoda k. 699 i nast..

Działalność sportowa w latach 1963 – 2007 r.

⚫: W latach 1963 – 1987 rozgrywany był na terenie (...) kortów Turniej o Puchar (...) (międzynarodowy).
⚫: 19 października 1970 r. (...) odebrał medal stulecia polskiego sportu.
⚫: 18 marca 1977 r. J. K. zakończył karierę trenerską. Jego podopieczni uzyskali do tego czasu 42 tytuły indywidualne i drużynowe, 50 tytułów wicemistrzowskich,
⚫: W 1987 r. turniej Oldboyów przekształcił się w (...) Mistrzostwa Polski. Pod tą nazwą był organizowany przez (...) do 2015 r.
⚫: Od 1993 r. były rozgrywane Międzynarodowe Mistrzostwa Polski Kobiet – (...)
⚫: W 1993 r. zorganizowano pierwszy turniej im. J. K..
⚫: W 1997 r. Polski Związek Tenisowy powierzył (...) utworzenie ośrodka przygotowań olimpijskich (...)
⚫: W 1997r. (...) powołał do życia Akademię Tenisową, która współpracowała z Akademią Wychowania Fizycznego im. J. Ś. w G..
⚫: Na terenie (...) infrastruktury organizowano inne wydarzenia sportowe (mecze koszykówki, międzynarodowe festiwale piwa, turnieje brydżowe).
⚫: (...) w latach 1945 – 1997 r. rokrocznie uzyskiwał najlepsze pozycje w klasyfikacjach generalnych Polskiego Związku Tenisowego, a zawodnicy uzyskiwali krajowe i międzynarodowe tytuły mistrzowskie.

Okoliczności bezsporne. „Zarys dziejów sportu tenisowego w Sopocie” k. 198 i nast., Sopocki tenis w latach 1897 – 1997, Zapiski stuletniej przeszłości (tom dodatkowy), Publikacje k. 549 – 558.

Na kortach zarządzanych przez powoda odbywały się turnieje (...) i (...) a od 2011 r. (...).

Okoliczność bezsporna. „Idea Prokom Open i Orange Open k. 549 – 550, Nadchodzi Idea Prokom Open k. 553, Orange Prokom Open 2007 k. 558, , publikacja k. 580, zeznania świadka A. Ś. z 04.06. 2024 r. ad. 00:25:00 k. 1051v., zeznania świadka A. P. z 11.06.2024 r. ad. 00:05:14, zeznania świadka A. K. z dn. 11.06.2024 r.[00:55:37]

Powód prowadził kroniki klubowe. Okresowo wydawał swój miesięcznik (...).

Okoliczność bezsporna. Kopia miesięcznika k. 656 – nast.

W opinii środowisk zainteresowanych tenisem do powód cieszył się renomą. Był odbierany jako klub o wieloletniej tradycji, utożsamiany z tradycją tenisa w S. oraz działalnością braci K.. (...)( (...)) kojarzył się także powszechnie z obiektami sportowymi przy ul. (...), na których prowadzona była działalność Klubu.

Okoliczność bezsporna. Artykuł „Tenis po cesarsku” k. 183 i nast., klasyfikacja klubów k. 459, wydruki - k. 521 – 544, 545, - zeznania świadka A. Ś. – 04.06.2024 r. ad. 00:11:12, zeznania świadka L. C. 13.06. 2024 r. ad. 00:24:33 k. 1095v. , zeznania powoda B. B. 01.20.2024 r. ad 00:04:24 k. 1165, zeznania powoda T. C. 01.10. 2024 r. ad. 00:51:40.

Powód korzystał z oznaczenia (logo) jak na k. 366 oraz jak na k. 367).

Okoliczność bezsporna.

W 1997 r. (...) dysponował 24 kortami ziemnymi, 4 kortami w hali reprezentacyjnej oraz 3 kortami w nowo wybudowanej hali treningowej im. Braci J. i S. K..

Okoliczność sporna. (Dowody: G. Rybiński, A. Baliński „Sopocki tenis w latach 1897-1997. Zapiski stuletniej przeszłości” (tom dodatkowy) s. 440

W 1997 r. (...) obchodził uroczystości z okazji stulecia klubu. Z tej okazji (...) zlecił przygotowanie monografii „Sopocki Tenis w latach 1987-1997. Zapiski 100-letiej przeszłości. ”

Dowody: protokół z posiedzenia Zarządu (...) z dn. 9.05.1997 r. – k. 355, zdjęcie nagrody Polskiego Związku Tenisowego dla (...) z okazji 100-lecia działalności powoda – k 457a; )

Od roku 1997 powód posługuje się logo jak na k. 130.

Okoliczność bezsporna.

Powód równolegle – co najmniej od 1998 r. do 2014 r.– posługiwał się również nazwami angielskimi (...) oraz „(...) est. 1897”. Użycie tej nazwy miało miejsce na anglojęzycznych plakatach i informatorach, a także na niektórych wersjach papieru firmowego.

Dowody: pisma (...) z dn. 16.12.1998 r. oraz 12.12.2003 r. – k. 350-351;pisma z 22.03.2010 r. k. 218, 3.03. 2010 k. 221, 13.06.2008 k. 222, protokół z posiedzenia Zarządu (...) z 24.07.2012 r. – k. 31-34; plakaty w języku angielskim z 2007, 2008 i 2010 r. – k. 224-226, 232-233; korespondencja (...) z lat 2004-2014 – k. 218-223, 227-231, 234-239, 350 -355; zeznania świadka L. C. z dn. 13.06.2024 r. [00:20:22 – 00:38:39] – k. 1095v.-1096;

Powód posługiwał się akronimem (...) od co najmniej 1945 roku.

Dowody: zdjęcie sztandaru (...) k. 456, zeznania świadka A. Ś. z 04.06.2024 r. ad. 00:11:12 k. 1050v.

(...)władał nieruchomością położoną przy ul. (...) w S., gdzie znajdują się korty tenisowe oraz historyczny Domek Klubowy, przy czym od 1982r. nieruchomością na podstawie umowy dzierżawy. Nieruchomość ta stanowiła własność Skarbu Państwa, a potem Gminy Miasta S.. Obszar nieruchomości z której korzystał (...) zmieniał się na przestrzeni lat.

Okoliczność bezsporna. O świadczenie o wypowiedzeniu umowy dzierżawy k. 109

16 grudnia 1998 r. (...) złożył wniosek o ustanowienie prawa użytkowania wieczystego. Gmina Miasta S. nie wyrażała zgody na ustanowienie użytkowania wieczystego na rzecz (...).

Okoliczność bezsporna. Kopia 1 strony wniosku

Na skutek wytoczonego przez (...) procesu po wielu latach postępowania Sąd Najwyższy w 2009 r. ostatecznie orzekł o obowiązku złożenia przez Gminę Miasta S. oświadczenia woli o ustanowieniu prawa użytkowania wieczystego na rzecz (...). Przez szereg lat toczyły się dyskusje (spory) pomiędzy powodem a Gmina Miasta S. odnośnie uregulowania stanu prawnego nieruchomości, obciążeń podatkowych, możliwej zamiany gruntów.

Okoliczność bezsporna. Kopia wyroku z 9 grudnia 2007 r. k. 28, protokół posiedzenia Zarządu (...) z 24 lipca 2012 r. k. 31, Kopia pisma z 30 czerwca 2008 r. k. 309,

W związku z kłopotami finansowymi powoda (wynikającymi m.in. z wycofania się sponsora (...)) które zaczęły się mniej więcej w 2008 r., infrastruktura tenisowa była zaniedbywana, i ulegała stopniowej degradacji. Działalność sportowa, w tym liczba organizowanych turniejów, ich ranga oraz liczba zawodników były ograniczane. W dalszym jednak ciągu zawodnicy brali udział w turniejach, uzyskując wysokie lokaty. Była prowadzona działalność szkoleniowa. Korty były utrzymywane i wynajmowane komercyjnie. Były także organizowane Turnieje (...).

Dowody: zeznania świadka A. P. z d. 11.06.2024 r. [00:005:14-00:19:41, 00:20:48-00:28:33] – k. 1060-1060v.; zeznania świadka A. K. z dn. 11.06.2024 r. [00:55:37-01:06:33] – k. 1061-1061v.; zeznania świadka J. Z. z dn.11.06.2024 r. [02:02:00-02:41:20] – k. 1062v.-1063; zeznania świadka W. P. z dn. 13.06.2024 r. [00:44:27-00:57:47, 01:21:21-01:26:53] – k. 1096-1097; zeznania świadka A. L. z dn. 29.08.2024 r. [00:02:53-00:09:00, 00:20:21-00:27:27] – k. 1147-1147v.)

Część „Domku Klubowego” od 2012 roku była wykorzystywana w celach hotelowych. Zarząd Stowarzyszenia planował także urządzenie (nadbudowę) aparthotelu.

Okoliczność bezsporna. Artykuł „Nie dla Apart-hotelu na miejscu hali tenisowej. k 778

Działalność ówczesnego Zarządu nie była akceptowana przez część członków Stowarzyszenia, a także przez władze Gminy Miasta S.. Postanowieniem z dnia 20 października 2015 r. Sąd Rejonowy Gdańsk – Północ w Gdańsku na wniosek Prezydenta Miasta S. w sprawie o rozwiązanie powodowego stowarzyszenia w trybie zabezpieczenia zawiesił zarząd powodowego stowarzyszenia i wyznaczył jako przedstawiciela do prowadzania bieżących spraw W. P.. W uzasadnieniu postanowienia powołano się na złą sytuację finansową (...)(brak regulowania zobowiązań publiczno-prawnych i prywatno-prawnych) oraz prowadzenie postępowania karnego przeciwko członkom zarządu Klubu.

Okoliczność bezsporna. Postanowienie z 20 października 2015 r. k. 244 – 245, Artykuł „Sopot nie chce aparthotelu na miejscu hali tenisowej z 29 grudnia 2015 r. k. 814

Od 2015 r. toczy się postępowanie karne przeciwko członkom zarządu (...), oskarżonym o działanie na szkodę Stowarzyszenia. Wartość szkody wskazywana jest na 2 037 862 zł. ((...)).

Okoliczność bezsporna.

Prezes zarządu Powoda B. B. został prawomocnie skazany za płatną protekcję.

Okoliczność bezsporna.

Pismem z 29 października 2015 r. Prezydent Miasta S. wypowiedział (...) umowę dzierżawy (...) z dn. 27 lipca 1982 r. zmienioną aneksami z dn. 17 lutego 1987 r., 13 lutego 1995 r. oraz 2 grudnia 2004 r. dotyczącą nieruchomości położonych przy ul. (...), ul. (...) oraz ul. (...). Przyczyną wypowiedzenia umowy dzierżawy było przeznaczenie przez powoda części infrastruktury na działalność hotelarską oraz odstąpienie części nieruchomości objętych umową osobom trzecim bez powiadomienia wydzierżawiającego.

Okoliczność bezsporna. Oświadczenie o wypowiedzeniu k. 109, 247, 248 notatka służbowa z 27 sierpnia 2015 k. 250, zdjęcia k. 251 - 257

W tym czasie zostało założone pozwane stowarzyszenie (...). Wśród członków założycieli znalazły się osoby kontestujące działania ówczesnego zarządu (...) w tym W. P.– ówczesny wyznaczony orzeczeniem sądu przedstawiciel powoda. 7 grudnia 2015 r. pozwane stowarzyszenie zostało wpisane do rejestru stowarzyszeń KRS. Postanowienie nie zostało zaskarżone.

Okoliczność bezsporna. Lista członków założycieli Stowarzyszenia (...) k. 262 – 263, 264

Z treści statutu pozwanego Stowarzyszenia wynika, że jego celem działania jest:

- tworzenie warunków dla rozwoju kultury fizycznej poprzez powszechne uprawianie tenisa ziemnego i innych sportów pokrewnych,

- propagowanie oraz popularyzacja tenisa ziemnego i innych sportów pokrewnych, ze szczególnym uwzględnieniem obszaru miasta S.,

- szkolenie tenisowe, mające na celu podnoszenie umiejętności tenisowych członków (...)oraz innych osób chcących uprawiać tenis ziemny i inne sporty pokrewne,

- propagowanie i kultywowanie dobrych obyczajów oraz zasad etyki i etykiety związanej z uprawianiem tenisa

Fakty, o których informacje są powszechnie dostępne

Miasto S. postanowiło o wydzierżawieniu pozwanemu terenu kortów 12 stycznia 2016 r. Umowa dzierżawy została zawarta 25 października 2017 r. Okres dzierżawy wynosił 30 lat.

Okoliczność bezsporna. Zarządzenie (...) k. 259, Umowa dzierżawy k. 266

7 grudnia 2015 r. (...)został wpisany do rejestru stowarzyszeń KRS.

Okoliczność bezsporna

Pozwany w 2016 r. rozpoczął prowadzenie działalności statutowej. Część zawodników (...)dobrowolnie kontynuowała szkolenia i uprawianie sportu w ramach (...). Część trenerów i pracowników powoda rozpoczęła pracę w pozwanym Klubie.

Okoliczność bezsporna. A rtykuł: Tenis – reaktywacja k. 314, pismo (...) Wojewódzkiego zarządu Tenisowego z 28 grudnia 2015 r. k. 323, Pismo (...) do Polskiego związku Tenisowego z 21 grudnia 2015 r. k. 325, wniosek z 21 grudnia 215 r. k. 326, lista zawodników k. 327, oświadczenia k. 328 – 341

Pozwany od 2016 r. organizuje „Międzynarodowe Mistrzostwa Polski (...) „(...)”. W 2023 r. organizował ten turniej jako 62. edycję odwołując się do Turnieju (...) z 1961 r. Formuła wydarzeń organizowanych przez pozwanego jest tożsama z formułą, jaką stosował powód.

Okoliczność bezsporna. Wydruk k. 670 -682

Turnieje te są organizowane w oparciu o uzyskaną licencję. W odniesieniu do turniejów o randze Mistrzostw Polski w tym Międzynarodowych Mistrzostw Polski niezbędne jest uprzednie uzyskanie akceptacji Polskiego Związku Tenisowego, po otrzymaniu uprzedniej akceptacji ITF.

Okoliczność bezsporna.

Pozwany początkowo posługiwał się oznaczeniem (logo) jak na str. 10 pozwu (k. 12 akt sprawy). Posługiwanie się tym logo było krótkotrwałe, z uwagi na stanowisko autora logo. Następnie tj. jeszcze w 2020 r. pozwany posługiwał się logo jak na karcie 169.

Okoliczności bezsporne. Wydruki k. 36, 37, 38, 213 – 216,

Od 2018r. pozwany posługuje się logo jak na k. 129.

Okoliczności bezsporne Wydruki k. 39 - 42

Pozwany uzyskał prawo ochronne z rejestracji znaku towarowego nr(...)o wyglądzie odpowiadającym logo pozwanego stowarzyszenia z dniem 14.12.2022 r. dla towarów i usług w klasach 25,28, 41 – m.in. odzież i obuwie sportowe, sprzęt sportowy, nauka gry w tenisa, udostępnianie kortów tenisowych, organizacja turniejów tenisowych i innych wydarzeń sportowych

Okoliczności bezsporne. Wydruk informacji UPRP k. 144 – 146, 806 - 810)

Pozwany wykorzystuje swoja nazwę oraz znak towarowy na strojach sportowych zawodników i członków klubu. Stroje te też są sprzedawane sympatykom Klubu.

Okoliczność bezsporna.

W styczniu 2016 r. prezydent S. złożył wniosek o ogłoszenie upadłości (...). Postanowieniem z dnia 20 lipca 2016 r. ogłoszono upadłość stowarzyszenia (...) ((...). Od tego czasu powód (...) nie prowadził działalności sportowej na terenie kortów przy ul. (...) ani w żadnej innej lokalizacji. Postępowanie upadłościowe wobec powoda zostało zakończone prawomocnie w czerwcu 2022.

Okoliczność bezsporna. Wydruk z ogłoszenia MSiG k. 63, kopia postanowienia k. 64

Zarząd powoda był zawieszony w czynnościach do czerwca 2017 r. W okresie od 2015 r. do 2017 r. nie zwoływano walnych zgromadzeń powoda. W 2017 r. W. P.przestał pełnić funkcję przedstawiciela powoda.

Okoliczność bezsporna.

Powód przenosił swoją siedzibę kolejno do: S., P. i Z. i C..

Okoliczność bezsporna.

Powód w tym okresie podejmował działania prawne w celu odzyskania władania kortami oraz ujawnienia wpisu użytkowania wieczystego nieruchomości w księdze wieczystej. Powód wytoczył powództwo przeciwko pozwanemu o wydanie nieruchomości na której usytuowana jest infrastruktura sportowa. Postanowieniem z 8 sierpnia 2022 r. Sąd Rejonowy w Sopocie w trybie zabezpieczenia powództwa nakazał pozwanemu wydanie powodowi nieruchomości. Postanowienie zostało wykonane przez organ egzekucyjny. W 2022 r. doszło do prawomocnego wpisu prawa użytkowania wieczystego na rzecz powoda.

Okoliczność bezsporna. Wyrok w sprawie (...) k. 293 i nast., pismo z 25 sierpnia 2026 r. kierowane przez powoda do Izb Notarialnych k. 306., Zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa z 13 lipca 2017 r. k. 861, pismo z 5 grudnia 2016 r. do min. Z. Z. k. 783, pismo z 23 listopada 2016 r. do Prezesa SSO Gdańsk k. 890, pismo do syndyka G. M. z 15 lipca 2016 r. k. 904, wyrok Sądu Okręgowego w Gdańsku z 23 maja 2024 r. k. 1067 i nast. , Postanowienie z 8 sierpnia 2022 r. k. 316.

Powód w tym okresie nie podejmował działań kwestionujących oznaczenia pozwanego oraz logo, którym pozwanym się posługiwał.

Okoliczność sporna. (zeznania świadka A. P. z dn. 11.06.2024 r. [00:31:48 – 00:45:21] – k. 1060v.-1061; A. K. z dn. 11.06.2024 r. [01:06:51-01:24:14] – k. 1061v.; zeznania świadka B. T. z dn. 11.06.2024 r. [01:47:55-01:54:43] – k. 1062-1062v.; zeznania świadka J. Z. z dn. 11.06.2024 r. [02:10:12-02:13:52] – k. 1062v.)

W szczególności latem 2018 r. przedstawiciele powoda zajęli obiekty sportowe. Następnie w asyście komornika obiekty zostały z powrotem przejęte przez przedstawicieli pozwanego. W czasie tego zdarzenia nie podnoszono kwestii nazwy pozwanego. Zdarzenie oraz konflikt miedzy oboma klubami z przytoczeniem ich nazw było opisywane w lokalnych mediach.

Okoliczność bezsporna publikacja „Trwa ostry spór o sopockie korty” k. 816, „Weszli siłowo i nielegalnie. Trwa spór na sopockich kortach k. 822, Teren sopockich kortów przejął komornik. K. 830, Spór wokół sopockich kortów trwa k. 834,

Od 9 stycznia 2023 r. działalność powodowego stowarzyszenia skupia się na terenie S.. Powód jest obecnie w posiadaniu znacznej części kortów tenisowych przy ul. (...) w S.. W oparciu o te obiekty Powód prowadzi działalność sportową. W jej ramach wykorzystuje swoje logo z 1997 r. oraz prowadzi profil naF. oraz stronę internetową. Powód wynajmuje korty tenisowe w Hali Widowiskowej, prowadzi działalność edukacyjną.

Okoliczność bezsporna. wydruki z F. k. 318 – 321, 780 – 789, 794

Powód na swojej stronie internetowej odwołuje się do tradycji tenisa w S. sięgającej 1897r. Wskazuje m.in., że (...) został założony 1897 r. jako (...).

Dowód: (...) » Historia (...)

Skróty (...) oraz (...) są wykorzystywane przez podmioty prowadzące działalność w różnych branżach, w tym również przez stowarzyszenia sportowe, także prowadzące kluby tenisa, działające w różnych częściach Polski. Stowarzyszenia sportowe często konstruują swoją nazwę przy użyciu słów określających miejsce działalności klubu (Sopot, Szczecin, Sieradz itd.), dyscyplinę sportu (tenis, rugby itd.) oraz słowa „klub”

Okoliczność sporna. (Dowody: zeznania świadka A. Ś. z dn. 4.06.2024 r. [00:25:00-00:34:51 – k. 1050v.-1051; zeznania świadka A. K. z dn. 11.06.2024 r. [01:06:51-01:24:14] – k. 1061v.; wydruk wyników wyszukiwania frazy (...) w wyszukiwarce(...) – k. 124-12, 793 – 797, 799, 801,

Pozwany używa skrótu (...). Posiada domenę internetową (...) oraz adres mailowy (...)Prowadzi także profil na F.

Okoliczność bezsporna.

Pozwany prowadzi obecnie działalność sportową. Korzysta z Hali im. Braci K. oraz kortów zewnętrznych przy ul. (...) (tj. obiektów MOsiR). Obiekty te sąsiadują (bezpośrednio i pośrednio) z obiektami wykorzystywanymi przez pozwanego.

Pozwany na swej stronie internetowej odwołuje się do tradycji historii tenisa w S., wskazując na siebie jako jej kontynuatora.

Okoliczność bezsporna. Wydruki wyszukiwarki G. k. 241 – 242, wydruki ze strony (...) k. 344

Aktualnie pozwany zrzesza blisko 200 członków. Organizuje szkolenia dla dzieci i młodzieży w ramach Klubu Akademii (...).. Zawodnicy Klubu osiągają liczne sukcesy, o których pozwany na bieżąco informuje na swoim profili na F.. W rankingu prowadzonym przez Polski Związek Tenisowy za 2022 r. zajął 6. Miejsce oraz 3 miejsce jako Klub roku Licencjonowanych Trenerów Tenisa spośród ponad 300 klubów w Polsce.

Okoliczność bezsporna. Wydruki z strony F. pozwanego k. 111 – 118, 120, list gratulacyjny k. 122,

Pozwany poczynił nakłady finansowe i marketingowe celem zbudowania renomy i rozpoznawalności klubu pod nazwą (...), organizując liczne wydarzenia sportowych, podczas których oznaczenia pozwanego były umieszczane na plakatach, medalach, pucharach.

Okoliczność bezsporna.

Nazwy powoda i pozwanego są mylone przez urzędników, sędziów, czy świadków zeznających w sprawach z udziałem stron.

Okoliczność sporna. Protokoły posiedzeń wskazanie k. 371

Pismem z dnia 20 lipca 2022 r. powód wezwał pozwanego do zaniechania naruszeń nazwy powoda oraz usunięcia skutków naruszenia, a także zapłaty zadośćuczynienia 50 000 zł.

Okoliczność bezsporna. Pismo k. 50

(...) Wojewódzki Konserwator Zabytków 1 kwietnia 2023 r. wydał z urzędu decyzję o wpisaniu do rejestru zabytków historycznego zespołu kortów tenisowych oraz innych obiektów, z których korzysta obecnie powód, w tym Domku Klubowego. Decyzja została zaskarżona przez powodowe stowarzyszenie. Decyzja jest ostateczna.

Okoliczność bezsporna. Decyzja k. 708 i nast., pismo MKiDN z 9 maja 2023 r. k. 812,

OCENA DOWODÓW

Strony złożyły liczne wnioski dowodowe, o bardzo rozbudowanych tezach. Stanowiska stron w tym zakresie zostały zsumowane w projekcie planu rozprawy na posiedzeniu z 24 stycznia 2024 r. k. 991 i nast. Również w planie rozprawy zawarto prawie wszystkie rozstrzygnięcia dowodowe.

Sąd zapoznał się ze wszystkimi dokumentami złożonymi przez strony, uznając je za materiał dowodowy.

Wnioski dowodowe strony powodowej

W oparciu o dokumenty prywatne (publikacje, protokoły posiedzeń) oraz dokumenty urzędowe sąd ustalił podstawowe fakty dotyczące historii tenisa w S., a w szczególności związku powoda z przedwojenną tradycją tenisa oraz ciągłości organizacyjnej pomiędzy powodem a kolejnymi powojennymi klubami tenisowymi. Dowody osobowe (świadek B. B., Ł. G., T. C.) zgłoszone przez powoda w tym zakresie sąd pominął, gdyż okoliczności te były wykazane dokumentami, a pozwany nie zaprzeczył w tym zakresie twierdzeniom powoda

Dokumenty w postaci wydruków pism z oznaczeniem powoda, zdjęcia, a także dowody osobowe (świadek B. B., T. C., A. Ś. i L. C.) służyły ustaleniu, w jakim czasie i w jaki sposób powód posługiwał się nazwą, akronimem oraz nazwą anglojęzyczną, czy nazwa ta (jej skrót) jednoznacznie kojarzyła się z powodem. W tym zakresie sąd uznał zeznania świadków za wiarygodne. Jakkolwiek w materiale procesowym brak obiektywnych badań, co do silnej rozpoznawalności (...)to zeznania świadków, którzy spójnie potwierdza intensywne używanie tej nazwy, są uznał za wystarczające. Podkreślić jednak należy, że wypowiedzi świadków odnosiły się nie tylko do klubu sportowego (stowarzyszenia), lecz także do obiektów sportowych w S., na których odbywały się turnieje, treningi czy sport amatorski.

Sąd uznał zeznania świadków za wiarygodne jako pokrywające się z dokumentami i wiedza sądu z urzędu, co do tego, że(...)przez szereg lat nie miał prawnej i faktycznej możliwości prowadzenia działalności statutowej i koncentrował się na odzyskaniu władania nieruchomościami.

Wnioski strony pozwanej

Strona pozwana zgłosiła zastrzeżenia do protokołu co do pominięcia zgłoszonych przez nią wniosków dowodowych (Załącznik do protokołu z 4 czerwca 2024 r. k. 1042).

Pozwany zaoferował szereg twierdzeń i dowodów, aby wykazać, że powód jest podmiotem, który sprzeniewierzył się idei i etosowi tenisa, zaś pozwany pozostaje godny kultywowania i promocji tego sportu. Ta teza jest jednak nieadekwatna z punktu widzenia istoty sporu. Ten bowiem dotyczy posługiwania się konfuzyjną nazwą, aktronimem czy logo. Uprawnienia osób prawnych do ożywania określonych oznaczeń w aspekcie horyzontalnym (tj. w konflikcie z oznaczeniami używanymi przez inne podmioty) w żaden sposób nie są związane z ich etosem. Oznacza to, że żaden podmiot nie traci prawa do używania swojej nazwy na rzecz innego podmiotu z uwagi na niegodziwe działania, ani też żaden nowy podmiot swoimi działaniami nie może „zasłużyć” na przejęcie oznaczenia innego podmiotu. Stąd też sąd jedynie szczątkowo poczynił ustalenia co do działalności obu podmiotów, pomijając ich ocenę.

Pierwsza grupa twierdzeń, a dalej dowodów osobowych dotyczyła okoliczności związanych z podłożem konfliktu pomiędzy Gminą Miasta S., a powodem, rażącego naruszania przez zarząd Powoda statutu Stowarzyszenia, wewnętrznego konfliktu pomiędzy zarządem, a niektórymi członkami Klubu oraz nieprawidłowego zarządzania (...) kortami tenisowymi (m.in. poprzez zamiar nadbudowy aparthotelu). Pozwany uzasadniał wniosek tym, że wskazane okoliczności wpływają na ocenę i złą renomę powoda, co pozwala na odróżnienie obu stowarzyszeń w środowisku tenisowym (por. oświadczenie pełnomocnika pozwanego k. 976 i załącznik do protokołu k. 1042).

Jak już wskazano okoliczności te nie są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy. Sąd podtrzymuje stanowisko przewodniczącego wyrażone na posiedzeniu przygotowawczym 25 stycznia 2004. Niewłaściwe postępowania Zarządu powoda i uzyskania przez to ewentualnie złej reputacji przez powodowe Stowarzyszenie nie wyłącza samo przez się braku bezprawności naruszenia dóbr osobistych polegających na przyjęciu nazwy podobnej do nazwy przez Stowarzyszenie. Poza tym z samego faktu ewentualnej złej reputacji jednego ze Stowarzyszeń nie wynika to, że już same nazwy pozwalają na ich prawidłowe przyporządkowanie do konkretnego Stowarzyszenia bez ryzyka konfuzji. Dlatego też sąd pominął dowód w tym zakresie z zeznań świadków: W. P., A. P., A. K., A. L. i B. T. i J. Z., a także przesłuchania strony pozwanej.

Kolejna grupa tez dowodowych zgłoszonych przez pozwanego dotyczyła historii powstania logo (...), aktualnej działalności pozwanego, jego renomy oraz nakładów poczynionych na promocję.

Zakres korzystania przez pozwanego z logo w poszczególnych okresach był bezsporny i wynikał z dokumentów. Kwestia przyczyn, dla których pozwany przyjął takie a nie inne logo nie ma znaczenia. Nie wpływają one bowiem na ocenę obiektywnej bezprawności naruszenia dóbr osobistych.

Pozwany wyjaśniał, że aktualna działalność pozwanego oraz zdobyta przez niego renoma pozwalają na odróżnienie obu klubów przez środowisko tenisowe. W ocenie sądu późniejsza działalność pozwanego i jego pozycja w środowisku tenisowym nie ma znacznie dla oceny bezprawności w przyjęciu konfuzyjnego oznaczenia. Podobieństwo oznaczeń i ryzyko wprowadzenia błąd ma charakter obiektywny. Poza tym sąd podziela stanowisko powoda co do tego, że kwestia badania ryzyka konfuzji obu nazw winna podlegać badaniu nie tylko w odniesieniu do środowiska tenisowego, rozumianego jako osób związanych z oboma klubami bezpośrednio lub pośrednio. Kwestia ta zostanie wyjaśniona w dalszej części uzasadnienia. Dlatego też sąd w zakresie opisanym w planie rozprawy pominął dowód z zeznań świadków: W. P., A. P., A. K., A. L. i B. T. i J. Z., a także przesłuchania strony pozwanej.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadków A. P., W. P. A. K., B. T., A. L. co do tego, jaka działalność sportową prowadził powodowy Klub do 2015 r. Jakkolwiek świadkowie wyraźnie negatywne oceniali działalność powoda w ostatnich latach, to przyznali, że działalność sportowa do 2015 r. była prowadzona.

Dowód z przesłuchania stron

Zeznania strony powodowej koncentrowały się na rozpoznawalności powodowego Stowarzyszenia jako lidera działalności tenisowej w S. i gospodarza obiektów. W tym zakresie sąd dał wiarę zeznaniom B. B. i T. C.. Jednak, co zdumiewające i oczywiście nie pokrywające się z wiedzą historyczną, wynikającą z opracowań złożonych do akt sprawy, prezesi powodowego Stowarzyszenia wyrazili przekonanie, że (...) został założony w 1897 r. Akcentowali także powiązanie nazwy (...) z obiektami sportowymi. Potwierdzili okoliczności związane z tym, że oficjalnie w okresie ogłoszenia upadłości nie kwestionowali nazwy pozwanego, koncentrując się na sprawach związanych z odzyskaniem nieruchomości.

Z kolei przedstawiciele strony pozwanej T. B., M. T. i P. Z., potwierdzili, że oficjalnie strona powodowa nie zwracała się wcześniej do pozwanego o zmianę nazwy stowarzyszenia.

PODSTAWA PRAWNA

W ocenie sądu żądanie powoda częściowo zasługuje na uwzględnienie.

Powód swoje roszczenia wywodził instytucji ochrony dóbr osobistych osób prawnych. Rozważania sądu będą więc odnosić się do poszczególnych dóbr, poprzez przesądzenie, czy w przypadku powoda zasługują one na ochronę oraz czy doszło do jego naruszenia. Następnie sąd przedstawi swoją ocenę co do roszczeń związanych z poszczególnymi dobrami.

W świetle art. 43 w zw. z art. 23 k.c. katalog dóbr osobistych podlegających ochronie nie ma charakteru zamkniętego. Toteż uprawniony może żądać ochrony także tych dóbr, które w swej naturze są dobrami osobistymi, choć nie zostały opisane przez ustawodawcę. Dobra, których ochrony powód się domaga, można sklasyfikować jako:

a) dobra identyfikujące osobę prawną tj.

- nazwa osoby prawnej,

- skrót nazwy osoby prawnej,

- oznaczenie graficzne

b) dziedzictwo historyczne - polegające na tym, że z daną osobą prawną jest łączona pewna historia i tradycja, której owa osoba jest kontynuatorem.

Przesądzenie tego, czy doszło do naruszenia każdego z dóbr osobistych wymaga oceny:

- natury każdego z tych dóbr,

- jego funkcji istotnych punktu widzenia przedmiotu ochrony

- działania pozwanego

- okoliczności wyłączających bezprawność.

Nazwa powoda

Uprzedzając dalsze rozważania, warto zaznaczyć, że fakt, iż nazwa stowarzyszenia została zarejestrowana przez sąd rejestrowy, nie wyklucza badania wystąpienia naruszenia na gruncie reżimu cywilno-prawnego ochrony dóbr osobistych.

Nazwa osoby prawnej jest niewątpliwie jej dobrem osobistym. Nie można jednak zgodzić się ze stanowiskiem, że natura tego dobra jest tożsama z przysługującym osobie fizycznej nazwiskiem. Nazwa osoby prawnej jest bowiem przybierana przez osoby (podmioty), które ową osobę prawną kreują. Poza tym zasady tworzenia nazw osób prawnych są niekiedy regulowane w przepisach odnoszących się do poszczególnych kategorii tych osób. Nazwa osoby prawnej jest więc wynikiem kreacji i niekiedy pozostaje ograniczona przez przepisy prawa.

Nazwy osoby prawnej nie można w kontekście zasad jej ochrony utożsamiać z firmą. Firma bowiem stanowi oznaczenie przedsiębiorcy niezależnie od tego, czy jest nim osoba fizyczna, czy prawna. Ochrona firmy podlega odrębnym regulacjom (art. 43(1) k.c. i nast.).

Nazwa osoby prawnej pełni dwie funkcje:

- indywidualizująca – stanowiącą o tożsamości osoby prawnej (w jej wymiarze wewnętrznym)

- odróżniającą – pozwalającą na odróżnienie danego podmiotu od innych, postrzeganiu do w określony sposób (wymiar zewnętrzny).

Dominacja jednej lub drugiej funkcji zleży od tego, z jaką osobą prawną mamy do czynienia. Przy wyznaczeniu zakresu ochrony dóbr osobistych służących osobom prawnym podstawowe znaczenie mają cel działalności oraz jej funkcja (por. wyrok Sądu Najwyższego z 26 października 2006 r. I CSK 169/06). Osoby prawne to podmioty o różnym charakterze, o zróżnicowanej strukturze, tworzone dla realizacji różnych celów - zarówno gospodarczych, jak i niegospodarczych. Dlatego też natura dobra osobistego, jakim jest nazwa osoby prawnej nie jest jednolita (inaczej jest w przypadku nazwiska), a zakres jej ochrony musi być sprzężony właśnie z ową naturą.

I tak np. w przypadku osób prawnych kapitałowych, czy osób prawnych korporacyjnych, lecz prowadzących działalność gospodarczą kluczowa jest funkcja odróżniająca, co znajduje swój wyraz w instytucji firmy i prawa do firmy (art. 43¹ k.c i nast.). Nazwa osoby prawnej – przedsiębiorcy odpowiada jego firmie. Owa funkcja odróżniająca zbliża nazwę w swej naturze do innych oznaczeń, którymi posługuje się przedsiębiorca w swej działalności, jak np. znaki towarowe.1 Oczywiście nie można powiedzieć, aby nazwa osoby prawnej – przedsiębiorcy nie pełniła w ogóle funkcji tożsamościowej, np. gdy nazwa osoby prawnej odwołuje się do nazwisk udziałowców lub powiązana jest z jakimiś ideami realizowanymi (promowanymi) przez przedsiębiorcę. Ta funkcja jednak, szczególnie w przypadku osób prawnych kapitałowych, schodzi na dalszy plan.

Natomiast w przypadku osób prawnych korporacyjnych, których cel istnienia nie jest gospodarczy, kluczowe znaczenie ma funkcja indywidualizująca tj. wyznaczająca tożsamość osoby prawnej. Dotyczy to szczególnie stowarzyszenia. Stowarzyszenie bowiem to grupa osób, która wspólnie realizuje wspólne cele i interesy2. Możliwość założenia stowarzyszenia wynika z zapewnionego Konstytucja prawa zrzeszania się. Stowarzyszenie, jako grupa ludzi ma prawo więc realizować swoje interesy i cele nawet wówczas, gdy są one tożsame z celami i interesami innego, wcześniejszego stowarzyszenia. Grupa ludzi tworzących stowarzyszenie jest więc uprawniona do doboru takiej nazwy, która wyrazi jej tożsamość i odpowiadać będzie jej celom. W kontekście owej funkcji indywidualizującej nazwy stowarzyszenia nie można zatem stosować zasady pierwszeństwa. Możliwość realizacji określnych celów i przyjęcie odpowiadającej im nazwy nie może zostać wyłączona przez to, że na tym samym obszarze działa inna grupa ludzi, która chce realizować te same cele.

Jak ustalono, z treści statutu pozwanego (...) wynika, że jego celem działania jest:

- tworzenie warunków dla rozwoju kultury fizycznej poprzez powszechne uprawianie tenisa ziemnego i innych sportów pokrewnych,

- propagowanie oraz popularyzacja tenisa ziemnego i innych sportów pokrewnych, ze szczególnym uwzględnieniem obszaru miasta S.,

- szkolenie tenisowe, mające na celu podnoszenie umiejętności tenisowych członków (...) oraz innych osób chcących uprawiać tenis ziemny i inne sporty pokrewne,

- propagowanie i kultywowanie dobrych obyczajów oraz zasad etyki i etykiety związanej z uprawianiem tenisa

Z kolei w statucie powoda (...) wskazano, że celem Stowarzyszenia jest „zapewnienie warunków do uprawiania sportu tenisowego oraz jego popularyzacja wśród społeczeństwa”.

Cele obu Stowarzyszeń są w zasadzie tożsame. Chcą rozwijać i propagować tenis. Podkreślić więc należy, że jakkolwiek oba stowarzyszenia zajmują się popularyzacją tenisa, to pozwany wyraźniej identyfikuje się z miastem S., jednoznacznie wskazując to w treści statutu. Poza tym w przeciwieństwie do powoda ma siedzibę w tym mieście.

Mając na uwadze cele obu Stowarzyszeń, należy uznać, że ich prawo do wyrażenia tej identyfikacji w nazwie jest równoważne. Użycie przez dwa Stowarzyszenia nazwy, która odwołuje się do tych samych elementów tożsamościowych nie narusza funkcji indywidualizacji (tożsamościowej) w sytuacji, gdy stowarzyszenia mają te same cele. W tym sensie nie można mówić o kradzieży tożsamości, gdyż tożsamość wyznaczona celami stowarzyszeń jest taka sama - promocja tenisa w S.. Tu nie obowiązuje zasada pierwszeństwa.

Powstaje natomiast problem naruszenia funkcji odróżniającej nazwy osoby prawnej. Tę funkcję akcentuje w odniesieniu do stowarzyszeń art. 10 ust. 1 pkt 1) ustawy prawo o stowarzyszeniach, nakazując przyjęcie nazwy odróżniającej od innych stowarzyszeń, organizacji i instytucji. Stowarzyszenie bowiem działa w określonym środowisku i realizuje swoje cele w pewnym otoczeniu społecznym. Odbiorcom jego działań musi zostać przekazany jednoznaczny komunikat, co do tego, z którą organizacją realizującą podobne (lub nawet tożsame cele) mają do czynienia.

W kodeksie cywilnym brak bezpośrednich regulacji wprost wskazujących na naruszenie prawa do nazwy osoby prawnej przez „kradzież tożsamości” tj. przez przyjęcie nazwy tożsamej lub łudząco podobnej. Również orzecznictwo i doktryna w tym zakresie nie jest bogata. Zdaniem sądu, przy weryfikacji tego, czy doszło do naruszenia funkcji odróżniającej nazwy osoby prawnej przydatne będą instrumenty wypracowane gruncie ochrony tych praw na dobrach niematerialnych, w których funkcja odróżniająca jest dominująca: tj. prawa do firmy, oznaczenia przedsiębiorstwa na podstawie art. 5 u.z.n.k., a nawet znaków towarowych.

Korzystając z tych instrumentów należy zatem zbadać kolejno :

: pierwszeństwo czasowe weryfikowanych nazw,
: abstrakcyjną (pierwotną) zdolność odróżniająca nazwy, do której prawa naruszono
: w razie braku pierwotnej zdolności odróżniającej konieczne jest wykazanie, że nazwa osoby prawnej posiada tzw. wtórną zdolność odróżniającą
: ryzyko konfuzji (możliwość wprowadzenia odbiorów w błąd co do tożsamości podmiotów) na skutek używania przez strony ich nazw.
: „właściwy krąg odbiorców”, wobec których są używane konkurencyjne oznaczenia (aspekt geograficzny, przedmiotowy i czasowy)

Przesądzenie o istnieniu zdolności odróżniającej (pierwotnej lub wtórnej) nazwy objętej ochroną oraz o istnieniu konfuzji w ramach właściwego kręgu odbiorców wskazuje na naruszenie funkcji odróżniającej nazwy osoby prawnej.

Naruszenie dobra osobistego ma ze swej istoty charakter bezprawny (art. 24 k.c.) Ostatnie etap badania dotyczy więc tego, czy po stronie naruszyciela zachodzą okoliczności wyłączjące bezprawność.

Jak ustalono, powodowy Klub jako pierwszy zaczął korzystać ze swojej nazwy (...)

Nazwa (...)– ze swej istoty jest nazwą opisową. Po prostu wskazuje na przedmiot i obszar działalności podmiotu. Nie ma pierwotnej zdolności odróżniającej. Odpowiada tradycji nazewnictwa stowarzyszeń sportowych, które zazwyczaj w swojej nazwie odwołują się do dyscypliny sportu oraz miejscowości, w której działają. Poprzestanie na zasadzie pierwszeństwa prowadziłoby do monopolizacji przez jeden podmiot atrybutów nazwy stowarzyszenia związanego z tenisem i S.. Każda bowiem nazwa zawierająca słowo „tenis” „tenisowy” i (...) byłaby podobna do nazwy „(...)”. Takie podejście mogłoby naruszyć prawa podstawowego tj. prawo do zrzeszania się dla realizacji określonych celów.

W związku z tym sąd badał, czy nazwa (...) zyskała wtórną zdolność odróżniającą. W ocenie sądu tak. Powód bowiem długo korzystał z tej nazwy (co najmniej od lat 50-tych XX wieku). W tym okresie nie było innego liczącego się klubu tenisowego w S.. Klub ten był identyfikowany z kortami przy ul. (...). Nazwa (...) utrwaliła się więc w świadomości społecznej jako nazwa podmiotu, który „jest gospodarzem” kortów w S., względnie z samym miejscem, na którym organizowane są imprezy sportowe nawet o wysokiej randze oraz które można wynająć na grę amatorską. Na ten rodzaj odbioru społecznego nazwy zwracali uwagę powołani przez stronę powodową świadkowie (A. Ś. – rozprawa z 4 czerwca 2024 r. ad. 00:11:12, L. C. – rozprawa 13 czerwca 2024 r. ad. 00:24:33 k. 1095v.) oraz członkowie zarządu powoda (B. B. - rozprawa 1 października 2024 r. ad 00:04:24 k. 1165, T. C. – rozprawa 1 października 2024 r. ad. 00:51:40.). Ponadto nazwa ta była rozpoznawalna jako macierzysty klub osiągających sukcesy zawodników.

Skoro zatem nazwa (...) mimo swego opisowego charakteru zyskała na przestrzeni lat zdolność odróżniającą, to należały zweryfikować, czy przyjęta przez pozwanego w 2015 r. nazwa (...) mogła i może wprowadzać odbiorców w błąd co do tożsamości obu podmiotów. W tym celu trzema ustalić, kto właściwie jest odbiorcą działalności obu klubów i dalej, czy wśród tego kręgu rzeczywiście może dojść do pomylenia obu podmiotów.

Jak już wskazano nazwa(...)była identyfikowana jako nazwa:

- miejsca – tj. kortów tenisowych i obiektów sportowych przy ul (...) w S..

- klubu sportowego, który jest gospodarzem tych obiektów,

- klubu tenisowego, którego zawodnicy osiągają liczne sukcesy.

Kręgi odbiorców tych identyfikacji są różne. Najszerszy dotyczy oczywiście obiektów kortów tenisowych. Z nich bowiem korzystali nie tylko zawodnicy klubu i stali bywalcy uprawiający ten sport jako hobby, lecz także kibice tenisa, czy turyści korzystający z obiektów sezonowo. Ci ostatni raczej nie weryfikowali nazwy podmiotu zarządzającego kortami, poprzestając na tym, że korzystają z „kortów (...) Z kolei uczestnicy imprez, czy rodzice dzieci trenujących w szkółkach Klubu zapewne identyfikowali (...) jako Klub sportowy oraz gospodarza obiektów. Nie wnikali jednak w strukturę organizacyjną Stowarzyszenia, ani jego wewnętrze problemy Najlepiej zorientowanymi odbiorcami działalności klubu byli oczywiście jego członkowie i osoby stale z nim współpracujące (trenerzy, stali bywalcy kortów). Te osoby orientowały się w tym, kto jest we władzach klubu, utożsamiały się z jego działalnością, względnie kontestowały działania władz. W środowiskach tenisa (kibice, działacze) nazwa była utożsamiana z klubem o długiej tradycji oraz sukcesach sportowych. Szczególną grupę odbiorców nazwy tworzą urzędnicy i sędziowie, którzy mają do czynienia z licznymi sporami, głównie związanymi z nieruchomością, na której znajdują się korty. Jakkolwiek w ramach swej pracy są wtajemniczani we wszelkie okoliczności, które różnią oba kluby, w użyciu mylą ich nazwy.

Mając na uwadze tak zróżnicowany krąg odbiorców oraz różne identyfikacje tej nazwy sąd uznaje, że nazwa pozwanego tj.(...) jest nazwą konfuzyjną tj. taką, która może wprowadzać w błąd co do tożsamości podmiotu. Składa się z trzech takich samych słów w innej formie gramatycznej, (same rzeczowniki, u powodowa przymiotniki i rzeczownik) oraz w innej kolejności. Jedynie osoby, które są dobrze zorientowane w konflikcie między oboma klubami i śledzą go na bieżąco, są w stanie bez problemu odróżnić obie nazwy i przyporządkować jednemu lub drugiemu Stowarzyszeniu oraz obiektom, na których działa.

Pamiętać należy, że funkcja odróżniająca nazwy stowarzyszenia, służy odbiorcom, do których jest adresowana jego działalność. W świetle statutów oba kluby zajmują się popularyzacją tenisa tj. zamierzają ze swym przekazem dotrzeć nie tylko do tych osób, które już uprawiają ten sport i się nim interesują, lecz także do tych, które dopiero można do tego przekonać. W związku z tym kluczowy jest szeroki krąg odbiorców tj. osób, które zamierzają korzystać z kortów, aby grać amatorsko. Dla tych osób nazwa pozwanego na pewno będzie myląca.

W tym kontekście nie ma znaczenia teza pozwanego, że działalność powoda w latach 2008 – 2015 i jego uwikłanie w konflikt z Gminą Miasta S., były tak dalece negatywnie oceniane w środowisku tenisowym, że pozwany jako podmiot powstały w 2015 r. w „kontrze” do powoda jest doskonale odróżniany i nie zachodzi ryzyko konfuzji. Ta dystynkcja obu podmiotów może odnosić się bowiem jedynie do stosunkowo niewielkiego kręgu odbiorców tj. członków klubów i osób współpracujących, które są zainteresowane losami konfliktu obu klubów oraz tym, kto będzie władał kortami przy ul. (...). Pozostali, do których także jest adresowana działalność obu klubów tenisowych, w przebieg tego sporu wnikać nie będą. Powinni jednak mieć możliwość jednoznacznego i łatwego odróżniania obu klubów.

Sąd stoi wiec na stanowisku, że doszło do naruszenia nazwy osoby prawnej przez przyjęcie nazwy konfuzyjnej.

Pozwany, okoliczności wyłączającej bezprawność upatruje w tym, że przez szereg lat prowadził działalność sportową, korzystał z obiektów przy ul. (...), jako klub zyskał renomę. Jego nazwa utrwaliła się w środowisku sportowym i dobrze się kojarzy.

W ocenie Sąd działania pozwanego po przyjęciu konfuzyjnej nazwy nie mają znaczenia dla oceny bezprawności. Późniejsza pozytywna asocjacja zawłaszczonej nazwy nie usprawiedliwia bezprawnego działania. Podkreślić należy, że charakteru bezprawnego nie ma samo utworzenie nowego Stowarzyszenia o tożsamych celach, co wcześniejsze. Bezprawne jest przyjęcie nazwy tak dalece podobnej do nazwy wcześniejszego stowarzyszenia, że podmioty, do których jest adresowana działalność obu organizacji mogą zostać wprowadzone w błąd.

W tej sprawie mamy więc do czynienia z sytuacją, w której działanie pozwanego nie stanowiło naruszenia funkcji indywidualizującej nazwy osoby prawnej, ale stanowiło naruszenie jej funkcji odróżniającej.

Sąd stoi na stanowisku, że ochrona funkcji odróżniającej sięga tak daleko, jak daleko nie wchodzi w kolizję z funkcją indywidualizującą, wyznaczającą tożsamość stowarzyszenia (która w świetle wolności zrzeszania się jest nienaruszalna). Nie można bowiem przyznać monopolu jednej organizacji na identyfikację w swej nazwie kluczowych celów właściwych dla stowarzyszenia sportowego. W związku z tym należy poszukiwać rozwiązań, które pozwolą zachować funkcję indywidualizującą obu podmiotom, a jednocześnie dadzą ochronę funkcji odróżniającej, która jest niezbędna obu podmiotom i leży w interesie społecznym tj. środowiska, do którego działalność obu Stowarzyszeń jest adresowana.

Nie można więc zakazać pozwanemu używania nazwy, zawierającej słowa S., Tenis i Klub (lub ich gramatyczne odmiany), gdyż to ingerowałoby w tożsamość Stowarzyszenia i nie pozwalało na manifestowanie w nazwie swoich celów. Natomiast nazwa powinna być odróżniająca, stąd konieczność rozwinięcia jej o jakiś element dystynktywny.

Sąd uznał zatem, że zakaz użycia nazwy (...) jest uzasadniony, ale tylko w zakresie w jakim narusza funkcję odróżniającą. Naruszenie funkcji odróżniającej zdezaktualizuje się, jeżeli przy zachowaniu funkcji identyfikującej nazwa ta zostanie wzbogacona o jakieś dystynktywne rozszerzenie np. „Mewa”, „Tęcza”, „Molo” itd. Ujęty w wyroku zakaz obejmuje więc tylko nazwę (...) bez jakiegokolwiek rozszerzenia odróżniającego. Pozwany może więc przybrać zupełnie inną nazwę lub też wzbogacić już posiadaną o dodatkowy element. Sąd nie objął zakazem użycia innej nazwy „budzącej skojarzenia z (...)”. Tak określone żądanie ma charakter zbyt ogólny. Wyrok obejmujący tak opisane roszczenie zakazowe przenosiłby na organ egzekucyjny ciężar oceny tego, czy nowa nazwa budzi skojarzenia z (...)

Sąd uznał, że żądanie zakazowe powoda nie jest sprzeczne z regułą „ venire contra factum proprium nemini licet”. Pozwany bowiem wskazywał, że przez szereg lat powód nie kwestionował nazwy pozwanego, a proces w tej sprawie jest po prostu kolejna odsłoną konfliktu na tle praw do nieruchomości.

Jak wynika z dokonanych przez sąd ustaleń powód od 2015 - 2017 r. nie miał organów uprawnionych do podejmowania czynności i działań prawnych w pełnym zakresie. W imieniu powoda działał początkowo wyznaczony przez sąd przedstawiciel, a następnie syndyk. Postępowanie upadłościowe zakończyło się w 2022 r. i niezwłocznie powód wytoczył powództwo o ochronę nazwy. Nie można zatem powiedzieć, że powód sam z siebie zaniedbał ochrony nazwy, koncentrując się na prawach majątkowych. W tej sytuacji bierność powoda nie może być skutecznym usprawiedliwieniem zarzutu.

Żądanie zakazowe powoda w części uwzględnionej przez sąd nie jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Pozwany powoływał się na to, że uwzględnienie żądania może go narazić na znaczną szkodę z uwagi poniesione koszty na promocję nazwy. Tego rodzaju argument zupełnie sądu nie przekonuje. Pozwany doskonale zdawał sobie sprawę z konfuzyjnego charakteru przyjętej nazwy. Winien był liczyć się z roszczeniami powoda w tym zakresie. Interesy majątkowe pozwanego w żadnym razie nie mogą być skutecznie przeciwstawione ochronie dobra osobistego w jego funkcji odróżniającej.

Sąd uznał za zasadne w znacznej części żądanie powoda co do zamieszczenia stosownych przeprosin. Ich treść sąd ograniczył do kwestii naruszenia nazwy. Forma publikacji oświadczenia w ocenie sądu pozostaje adekwatna do zakresu naruszenia. Pozwany posługiwał się nazwą (...) na swojej stronie internetowej i w mediach społecznościowych oraz na terenie obiektów sportowych, czy nawet szerzej poprzez umieszczenie nazwy na różnych gadżetach, czy strojach sportowych. W związku z tym zamieszczenie stosownego oświadczenia w tych środkach przekazu oraz jego przesłanie na wskazany w pozwie adres nie wykracza poza potrzebę usunięcia skutków naruszenia.

Sąd częściowo uwzględnił żądanie w zakresie dotyczącym zadośćuczynienia. Odpowiednie stosowanie art. 448 k.c do osób prawnych zostało przesądzone w ostatnim orzecznictwie Sądu Najwyższego (uchwała z 3 października 2023 r. III CZP 22/23).

Powód domagał się kwoty 50 000 zł. w związku z naruszeniem kilku dóbr osobistych. Sąd uznał za zasadne udzielenie ochrony tylko nazwie i to mniejszym zakresie, niż żądał powód.

W przypadku osoby prawnej zadośćuczynienia ma przede wszystkim funkcję represyjną i prewencyjną. Osoba prawna nie odczuwa bowiem krzywdy tak, jak osoba fizyczna, stąd kompensacja wydaje się wątpliwa.

Przyznana kwota jest zdaniem sądu odpowiednia. Pozwany w sposób świadomy (zawiniony) przyjął tę a nie inną nazwę. Założyciele wywodzący się z powodowego klubu wiedzieli, że nazwa jest łudząco podobna do nazwy powoda. Pozwany powinien więc ponieść konsekwencje finansowe, aby w przyszłości, nie próbował w inny sposób naruszać dóbr osobistych pozwanego, z którym pozostaje w konflikcie. Pozwany prowadzi działalność gospodarczą. Wynajmuje korty, organizuje imprezy sportowe, zrzesza około 200 członków. W tej sytuacji będzie w stanie ponieść konsekwencje finansowe swojego negatywnego działania.

Akronim (...)

Jakkolwiek skrót nazwy (akronim) nie został wymieniony w kodeksie cywilnym to niewątpliwie może stanowić dobro osobiste osoby prawnej. Pełni bowiem taką samą funkcję co jej nazwa. Warunkiem uznania skrótu za dobro osobiste osoby prawnej jest jego zdolność do pełnienia funkcji identyfikująco-odróżniającej. Wszelkie więc rozważania sądu dotyczące natury prawnej nazwy osoby prawnej pozostają aktualne dla akronimu. Również stwierdzenie naruszenia wymaga weryfikacji tych samych przesłanek.

Skrót (...) w żaden sposób nie identyfikuje tożsamości powodowego Stowarzyszenia. Nie odnosi się do jego celów.

Sam skrót (...) nie posiada pierwotnej zdolności odróżniającej. Może być skrótem wielu rozwinięć nazw różnych podmiotów (Studencki Klub Taneczny) oraz zjawisk, zdarzeń, procesów (Stacjonarny Kurs Tantry). Powód w tym postępowaniu nie wykazał, aby używany przez niego skrót (...) zdobył na tyle silną wtórną zdolność odróżniającą, aby zasługiwał na ochronę. Skrót (...), podobnie jak nazwa (...), jest adresowany do odbiorców różnego rodzaju. Jednakże z dokonanych przez sąd ustaleń wynika, że jednoznacznie asocjowany z powodem jest on w wąskim kręgu działaczy i osób współpracujących z powodem, lub stałych bywalców kortów przy ul. (...). W ogólnopolskim środowisku tenisowym występuje kilka klubów, które posługują się takim samym akronimem (np. (...)). W związku z tym podczas zawodów, czy też w rankingach skrót ten był uzupełniany o nazwę miasta czyli S.. Osoby nie zainteresowane tenisem, lub korzystające z kortów w ramach atrakcji turystycznej mogą w ogóle nie kojarzyć tego skrótu nie tylko z kortami przy ul. (...), ale także z samym Stowarzyszeniem.

Skoro zatem skrót (...) nie pełni dostateczne funkcji ani identyfikującej, ani odróżniającej, to w tym zakresie nie może podlegać ochronie.

Sąd więc oddalił wszelkie roszczenia powoda związane z ochroną akronimu.

LOGO

Logo, jako oznaczenie graficzne osoby prawnej może również zostać uznane za dobro osobiste, jednak podobnie jak akronim, o ile rzeczywiście pełni funkcje identyfikująco-odróżniającą.

Logo powoda używane przez niego od 1997 r. niewątpliwie taką funkcję pełni.

Zawiera ono szereg elementów dystynktywnych, między innymi nazwę powoda, charakterystyczny kształt, barwy, oraz dominującą postać (...). Na oznaczeniu widnieje napis: „ROK ZAŁ. 1897”. Napis ten wprowadza w błąd. Z dokonanych przez sąd ustaleń wynika, że (...)został założony w okresie powojennym, o czym szerzej w dalszej części uzasadnienia.

Zdaniem sądu oznaczenie (logo), z którego aktualnie korzysta pozwany w żadnym razie nie jest podobne do loga powoda, aby mogło wprowadzać w błąd co do tożsamości podmiotów, do których się odnosi.

Logo, jakkolwiek zbliżone w kształcie, korzysta z zupełnie innych barw i odwołuje się do innej symboliki. Centralne miejsce zajmuje obraz żółtej piłki tenisowej. Ogólny design sprawia wrażenie prostszego i bardziej nowoczesnego od symbolu powoda. Oznaczenie odwołuje się do roku 1897, jednak bez wyraźnego wskazania, że jest to data powstania klubu, choć niesie za sobą taką sugestię.

Sąd uznaje więc, że oba oznaczenia są różne. Pozwalają z łatwością identyfikować podmiot, do którego się odnoszą. Używanie tego logo nie prowadzi do naruszenia doba osobistego powoda, jaki jest jego graficzne oznaczenie.

Sąd oddalił zatem wszelkie żądania powoda związane z ochroną oznaczenia graficznego (logo).

Dziedzictwo historyczne- tradycja (rok 1897)

Jako dziedzictwo historyczno-kulturowe sąd zidentyfikował dobro, którego ochrony powód domagał się żądając zakazania pozwanemu odwoływania się do 1897 r. Powód stawiał tezę, że powodowy Klub powstał właśnie w 1897, utożsamia ponad stuletnią tradycję tenisa w S. i jest piastunem oraz kontynuatorem tego dziedzictwa.

W ocenie sądu tak opisaną wartość można uznać za dobro osobiste osoby prawnej, określając je na potrzeby uzasadnienia wyroku jako dziedzictwo historyczne. Historia danego podmiotu pozostaje ściśle związana z jego tożsamością. Wyznacza system wartości, którym hołduje, tradycje, które kultywuje. Przez pryzmat dotychczasowych osiągnięć podmiot może być identyfikowany i odróżniany od pozostałych.

Jak wynika z dokonanych przez sąd ustaleń, głównie w oparciu o opracowania, które przedstawiła strona powodowa, jej twierdzenia o założeniu klubu w 1897 r. nie są prawdziwe. Z tą datą wiąże się powstanie pierwszego w S. kortu tenisowego. Klub sportowy (...) został założony w 1900 r. i jego siedziba mieściła się rzeczywiście przy ul. (...), gdzie obecnie znajdują się obiekty wykorzystywane przez powoda. Z kolei powojenne kluby tenisowe (...), czy (...) czy dalej (...)nie były w żaden sposób powiązane personalnie z przedwojennym niemieckim klubem. Tyle tylko, że protoplaści tych klubów bracia K. wraz z innymi osobami intensywnie zajmowali się odnowieniem zniszczonych przez działania wojenne kortów i pozostałych obiektów przy ul (...), z których potem korzystał powód. Początki działalności powodowego klubu to przełom lat 40-tych i 50-tych XX wieku. Powód więc dysponuje pewnym dziedzictwem historycznym, lecz w żadnym razie nie sięga ono „ponad stuletniej tradycji”. Utożsamianie daty założenia Klubu z rokiem 1897 r. to oczywiste nadużycie i wprowadzenie odbiorców w błąd. Samo korzystnie z obiektów, z których pierwszy powstał w 1897 r. nie daje wyłącznego prawa do odwoływania się do tej daty, szczególnie w odniesieniu do Stowarzyszenia nie do obiektu.

Podkreślić należy, że dobrami osobistym w postaci dziedzictwa historycznego jest tylko ta część tradycji, historii, która jest związana z powodem jako klubem tenisowym. Nawet jeżeli przez szereg lat powód kultywował pamięć o przedwojennym tenisie w S., to nie jest to historia powoda, lecz co najwyżej element historii S. lub tenisa w ogóle. Powód nie może zyskać monopolu na odwoływanie się do niej z wyłączeniem innych stowarzyszeń, które również jako cel stawiają sobie pielęgnowanie dziedzictwa historycznego tenisa w S..

Sąd uznał zatem, że odwołanie do roku 1897 nie jest elementem dobra osobistego powoda i oddalił wszelkie roszczenia w tym zakresie.

KOSZTY PROCESU

Żądania niepieniężne powoda zostały uwzględnione częściowo, a roszczenie pieniężne w połowie. Można przyjąć, że każda ze stron wygrała proces w takim samym stopniu. Uzasadnia to wzajemne zniesienie kosztów procesu.

SSO Weronika Klawonn

1 W. Borysiak (red.), Kodeks cywilny. Komentarz. Wyd. 33, Warszawa 2024, Komentarz do art. 43(2), Legalis

2 Art. 2 ustawy o stowarzyszeniach

1. Stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych.

2. Stowarzyszenie samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działalności.

3. Stowarzyszenie opiera działalność na pracy społecznej swoich członków. Do prowadzenia swych spraw stowarzyszenie może zatrudniać pracowników, w tym swoich członków.

Dodano: 31 stycznia 2025, Opublikował(a): Małgorzata Wiśniewska-Sywula
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Gdańsku
Osoba, która wytworzyła informację: Sędzia Sądu Okręgowego Weronika Klawonn
Data wytworzenia informacji: 8 listopada 2024