Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gdańsku

POSTANOWIENIE

Dnia 6 grudnia 2024 r.

Sąd Okręgowy w Gdańsku – XVII Wydział Własności Intelektualnej

w osobie sędziego Wojciecha Midziaka

po rozpoznaniu w Gdańsku na posiedzeniu niejawnym sprawy

z wniosku (...) sp. z o.o. z siedzibą w W.

z udziałem Spółdzielni (...) z siedzibą w B.,

(...) sp. z o.o. z siedzibą w P.,

Cukierni (...) sp. z o.o. z siedzibą w B.,

Przedsiębiorstwa (...) S.A. z siedzibą w L.

o udzielenie zabezpieczenia

postanawia:

oddalić wniosek.

Sygn. akt XVII GWo 143/24

UZASADNIENIE

Wnioskiem z 28 października 2024 r. uprawniona (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej także: uprawniona lub (...)), złożonym przed wszczęciem postępowania, domagała się udzielenia zabezpieczenia roszczeń skierowanych przeciwko

I.  Spółdzielni (...) z siedzibą w B. (dalej także: Spółdzielnia) o zaniechanie działań nieuczciwej konkurencji polegających na nakłanianiu (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. (dalej także: (...)), Cukierni (...) sp. z o.o. z siedzibą w B. (dalej także: Cukiernia) i Przedsiębiorstwa (...) S.A z siedzibą w L. (dalej także: (...)) do niewykonania zobowiązań do opróżnienia i wydania lokali, wynikających z łączących najemców z uprawnioną umów najmu lokali użytkowych w centrum handlowym „(...)” w B. (dalej także: centrum handlowe) w celu przysporzenia korzyści sobie i najemcom oraz działania na szkodę uprawnionej,

II.  Spółdzielni (...) z siedzibą w B., (...) sp. z o.o. z siedzibą w P., Cukierni (...) sp. z o.o. z siedzibą w B. i Przedsiębiorstwa (...) S.A z siedzibą w L. o zaniechanie działań nieuczciwej konkurencji, polegających na zawarciu nieuczciwych porozumień między poszczególnymi najemcami a Spółdzielnią, zakładających niewykonanie zobowiązań wynikających z zawartych między najemcami a uprawnioną umów najmu do opróżnienia i wydania wynajmowanych w centrum handlowym lokali, a następnie bezumowne korzystanie z lokali w okresie od wygaśnięcia stosunku najmu do 17 stycznia 2024 r. w celu przysporzenia sobie korzyści, co zagraża interesom uprawnionej,

poprzez:

1.  zakazanie Spółdzielni nakłaniania najemców do niewykonania zobowiązań do opróżnienia i wydania zajmowanych przez nich lokali w centrum w terminach przewidzianych w zawartych z (...) umowach najmu,

2.  nakazanie (...) i (...) opróżnienie wynajmowanych od (...) lokali w centrum handlowym i wydanie ich (...) do 31 grudnia 2024 r., a Cukierni do 7 stycznia 2025 r.,

3.  zakazanie najemcom prowadzenia działalności handlowej i usługowej w centrum handlowym, przy czym:

a.  (...) od 17 grudnia 2024 r. do 17 stycznia 2025 r.,

b.  (...) – od 24 grudnia 2024 r. do 17 stycznia 2025 r.,

c.  Cukierni – od 1 do 17 stycznia 2025 r.,

4.  upoważnienie (...) do zamknięcia centrum handlowego od 1 do 17 stycznia 2025,

5.  nakazanie najemcom udostępnienia (...)wynajmowanych od niej lokali w centrum handlowym w celu umożliwienia(...) zabrania z lokali elementów budynków i budowli, które (...) ma prawo usunąć zgodnie z umowami najmu z najemcami i umową dzierżawy zawartą ze Spółdzielnią, przy czym:

a.  (...) i (...) – w dnia 30 – 31 grudnia 2024 r.,

b.  Cukierni – w dniach 6 – 7 stycznia 2025 r.,

(...) złożonym wnioskiem domagała się również zagrożenia zapłatą na jej rzecz kwoty:

1.  500.000,- zł przez Spółdzielnię za każde naruszenie zakazu wskazanego w punkcie 1. powyżej,

2.  73.000,- zł przez (...) za każdy dzień naruszenia nakazów wskazanych w punktach 2. i 5.a. oraz zakazu wskazanego w punkcie 3.a. powyżej,

3.  9.500,- zł przez (...) za każdy dzień naruszenia nakazów wskazanych w punktach 2. i 5.a. oraz zakazu wskazanego w punkcie 3.b. powyżej,

4.  5.200,- zł przez Cukiernię za każdy dzień naruszenia nakazów wskazanych w punktach 2. i 5.b. oraz zakazu wskazanego w punkcie 3.c. powyżej.

Ponadto uprawniona wniosła także o wyznaczenie jej dwutygodniowego terminu na wytoczenie powództwa przeciwko obowiązanym.

Uzasadniając swój wniosek (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. twierdziła, że obowiązana Spółdzielnia nakłoniła poszczególnych najemców do niewykonania ich zobowiązań umownych względem uprawnionej. Poza tym, zdaniem uprawnionej, Spółdzielnia zawarła z najemcami porozumienia, na mocy których podmioty te ustaliły wspólną strategię bezprawnego zachowania się wobec (...), polegającą na „skoordynowanym” nieopróżnieniu i niewydaniu lokali przez najemców na rzecz uprawnionej, bezumownym korzystaniu z nich do wygaśnięcia umowy dzierżawy między Spółdzialnią a (...), a następnie na kontynuowaniu przez najemców najmu lokali na podstawie nowych umów zawartych już ze Spółdzielnią jako wynajmującym. Dalej (...) twierdziła, że przyczyną zawarcia tych porozumień jest sytuacja, która powstanie na skutek wygaśnięcia umów najmu zawartych między najemcami a uprawnioną na kilka tygodni przed zakończeniem stosunku dzierżawy, łączącego (...) ze Spółdzielnią. Sytuacja ta – według uprawnionej – postawi najemców przed koniecznością opuszczenia lokali, przynajmniej do zakończenia dzierżawy, co jednocześnie uniemożliwi Spółdzielni przejęcie centrum handlowego wraz z obecnymi najemcami oraz funkcjonującą tam infrastrukturą. Uprawniona twierdziła, że w interesie zarówno Spółdzielni, jak i najemców, było opracowanie sposobu, by najemcy mogli kontynuować korzystanie z lokali, a Spółdzielnia „płynnie” przejąć w pełni funkcjonujące centrum handlowe, które zostało fizycznie, organizacyjnie, rynkowo, marketingowo i prawnie stworzone przez uprawnioną.

Jako podstawę prawną swych roszczeń, z którymi zamierza wystąpić w przyszłości przeciwko obowiązanym, uprawniona spółka wskazała art. 18 ust. 1 pkt 1 Ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (j.t. Dz.U. z 2022 r., poz. 1233; dalej także: u.z.n.k.) twierdząc, że w sytuacji, gdy jej interes prawny został zagrożony działaniami obowiązanych, przysługuje jej roszczenie o zaniechanie niedozwolonych działań polegających na nakłanianiu przez Spółdzielnię najemców do niewykonania umów najmu poprzez pozostanie w lokalach po wygaśnięciu umów najmu i kontynuowaniu w nich działalności handlowo – usługowej. Drugą podstawą roszczenia o zaniechanie niedozwolonych działań jest – według twierdzeń uprawnionej – zawarcie przez Spółdzielnię z najemcami porozumień zakładających, że po wygaśnięciu umów najmu najemcy nie opróżnią wynajmowanych lokali i nie wydadzą ich (...), a następnie będą je bezumownie zajmować aż do 17 stycznia 2025 r., czyli do wygaśnięcia umowy dzierżawy, po czym nawiążą stosunek najmu z nowym wynajmującym, czyli Spółdzielnią. Zdaniem uprawnionej istotą tych porozumień jest synchronizacja działań najemców, którzy w sposób skoordynowany, wspólnie i jednolicie zaniechają opróżnienia i wydania lokali (...), co znacznie zwiększa szanse skutecznego wytworzenia na uprawnionej wystarczającej presji i uniemożliwienia jej obrony jej niesłusznie naruszanych praw. Zdaniem(...) takie działania obowiązanych są sprzeczne z dobrymi obyczajami, gdyż zakładają skoordynowane niewykonanie obowiązków umownych w celu osiągnięcia korzyści majątkowych. Ponadto działania Spółdzielni są w ocenie uprawnionej sprzeczne z zasadami zawartymi w Kodeksie Dobrych Praktyk Spółdzielczych przyjętym przez Krajową Radę Spółdzielczą.

Uzasadniając swój interes w udzieleniu zabezpieczenia (...)wskazała, że przejawia się on w dążeniu do powstrzymania Spółdzielni przed dalszym nakłanianiem najemców do niewykonania umów najmu oraz zapobieżeniu wykonania przez wszystkich obowiązanych nieuczciwego porozumienia zakładającego niewykonanie obowiązku wydania i opróżnienia lokali w centrum handlowym. Zdaniem uprawnionej nieuzyskanie przez nią tymczasowej ochrony będzie skutkowało nieuchronnym powodzeniem planu opracowanego na skutek nieuczciwego porozumienia i naruszeniem jej interesów.

Natomiast wskazane w petitum wniosku sposoby zabezpieczenia (...) uzasadniała wskazując, iż zgodnie z art. 755 § 1 k.p.c., jeśli przedmiotem zabezpieczenia jest roszczenie niepieniężne, to sąd udziela zabezpieczenia w taki sposób, jaki stosownie do okoliczności uzna za odpowiedni. Zdaniem uprawnionej środki zabezpieczenia wymierzone w najemców zmierzają przede wszystkim do zagwarantowania wykonania przez nich obowiązku opróżnienia i wydania(...) lokali. Zdaniem wnioskodawczyni kluczowe jest nie tylko potwierdzenie przez sąd samego obowiązku opróżnienia i wydania lokali, ale również zakazanie najemcom korzystania z lokali w okresie poprzedzającym zakończenie stosunków najmu. Natomiast wniosek o umożliwienie zamknięcia centrum handlowego w okresie między 1 a 17 stycznia 2025 r. uprawniona uzasadniała koniecznością zabezpieczenia procesu inwentaryzacji i opróżniania części wspólnych centrum handlowego. Jednocześnie wskazała na treść umów najmu łączących ją z obowiązanymi, zgodnie z którymi(...) ma prawo ustalać godziny otwarcia tego centrum handlowego (w zależności od potrzeb rynku), a także zmieniać zasady korzystania z powierzchni wspólnych. Wniosek o umożliwienie dostępu do lokali wynajmowanych przez obowiązanych najemców celem zabrania przez obowiązaną wybranych nakładów został przez nią uzasadniony twierdzeniem, że wykonanie tych czynności nie będzie możliwe, jeżeli lokale pozostaną w wyłącznym władaniu najemców.

Oparte na treści art. 756 ^{( 2)} § 1 pkt 1 k.p.c. żądanie zagrożenia obowiązanym nakazania zapłaty określonej sumy pieniężnej na rzecz uprawnionej na wypadek naruszenia obowiązków określonych w postanowieniu (...) uzasadniała tym, że uwzględniając przedstawiony przez nią stan faktyczny sprawy istnieje uzasadniona obawa, że obowiązani nie będą wykonywać postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia i swoim działaniem będą naruszać ustanowione zakazy i nakazy.

Ustosunkowując się – w trybie art. 755 § 2 k.p.c. – do złożonego wniosku obowiązane Przedsiębiorstwo (...) S.A. z siedzibą w L. wniosło o jego oddalenie w całości oraz o zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania według norm przepisanych.

Uzasadniając swe stanowisko obowiązany (...) przyznał, że jest najemcą lokalu położonego w budynku przy ul (...) w B. (centrum handlowe), posadowionym na nieruchomości gruntowej, której wieczystym użytkownikiem jest Spółdzielnia(...) z siedzibą w B..

(...) wskazał, że zgodnie z łączącą go umową najmu zawartą z (...) w dniu 1 lipca 2003 r. jeszcze przez poprzednika prawnego (...), a następnie przedłużoną aneksem do 31 grudnia 2024 r., jest zobowiązany na własny koszt zorganizować opróżnienie i sprzątnięcie przedmiotu najmu najpóźniej w ostatnim dniu obowiązywania umowy. W związku z tym obowiązany twierdził, że nie jest zobowiązany do wcześniejszego opróżnienia lokalu, w szczególności biorąc pod uwagę charakter prowadzonej w tym lokalu działalności, czyli aptekę.

Obowiązany (...) zaprzeczył, aby Spółdzielnia kiedykolwiek namawiała go do niewykonywania umowy najmu. Co więcej, wskazał, że w prowadzonej korespondencji mailowej to sama (...) sugerowała obowiązanemu prowadzenie rozmów ze Spółdzielnią w związku z brakiem przedłużenia umowy dzierżawy.

(...) twierdził również, że nie dopuścił się zarzucanego mu czynu nieuczciwej konkurencji, skoro (...), Spółdzielnia i (...) nie są konkurentami.

W ocenie obowiązanego uprawniona nie wykazała istnienia interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia, gdyż brak jest przesłanek do uznania, że dochodzi do nakłaniania najemców do niewykonywania umów łączących ich z uprawnioną.

Również obowiązana Spółdzielnia (...) z siedzibą w B. wniosła o oddalenie złożonego wniosku w całości i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania zabezpieczającego, z uwzględnieniem kosztów zastępstwa procesowego.

Zdaniem Spółdzielni wniosek o udzielenie zabezpieczenia oparty został na nieprawdziwych informacjach o rzekomym zawarciu przez nią z najemcami porozumienia oraz umów najmu. Obowiązana Spółdzielnia zaprzeczyła, aby zawarła z którymkolwiek z najemców jakiekolwiek porozumienie czy umowę najmu, czy też, aby namawiała któregokolwiek z obowiązanych do naruszenia jakichkolwiek postanowień umów najmu łączących ich z uprawnioną. W opinii Spółdzielni złożony wniosek o udzielenie zabezpieczenia stanowi wyłącznie próbę uzyskania pozamerytorycznego wpływu na Spółdzielnię, aby ta zmieniła swoje stanowisko w przedmiocie wysokości należnej uprawnionej kwoty tytułem zwrotu niezamortyzowanych nakładów na przedmiot dzierżawy.

Obowiązana Cukiernia (...)sp. z o.o. z siedzibą w B. także wniosła o oddalenie wniosku uprawnionej o udzielenie zabezpieczenia w całości oraz o zasądzenie od uprawnionej na rzecz obowiązanej Cukierni kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Obowiązana przyznała, że na podstawie zawartej z uprawnioną umowy najmu jest najemcą lokalu użytkowego w centrum handlowym „(...)” w B.. Przyznała również, że umowa ta wygaśnie w dniu 7 stycznia 2025 r. Ponieważ – według wiedzy obowiązanej – umowa dzierżawy zawarta między Spółdzielnią (...) (użytkownikiem wieczystym gruntu, na którym posadowione zostało przedmiotowe centrum handlowe) a(...) wygaśnie w dniu 17 stycznia 2025 r., obowiązana Cukiernia podjęła ze Spółdzielnią wstępne, indywidulane rozmowy w zakresie możliwości kontynuowania przez obowiązaną najmu lokalu położonego w tym centrum handlowym. Póki co rozmowy te – jak twierdzi obowiązana Cukiernia – nie doprowadziły do zawarcia jakiegokolwiek porozumienia, które mogłoby naruszać interesy uprawnionej (...) lub im zagrażać.

W ocenie obowiązanej Cukierni wniosek o udzielenie zabezpieczenia winien zostać oddalony, gdyż (...) ani nie uprawdopodobniła roszczenia, którego domaga się zabezpieczenia, ani nie uprawdopodobniła istnienia interesu prawnego w udzieleniu takiego zabezpieczenia. Jednocześnie obowiązana oświadczyła, iż nie czyniła ani nie czyni uprawnionej jakichkolwiek problemów w udostępnieniu wynajmowanego lokalu celem zabrania przez uprawnioną nakładów poczynionych w tym lokalu.

Także obowiązana (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. złożyła pismo, w którym ustosunkowała się do wniosku o udzielenie zabezpieczenia jednak, ponieważ pismo to było dotknięte brakami formalnymi, zarządzeniem z 6 grudnia 2024 r. zostało ono zwrócone pełnomocnikowi obowiązanej spółki na podstawie art. 130 ^1a § 1 k.p.c. Dopiero w dniu 13 grudnia 2024 r. pełnomocnik obowiązanej (...) uzupełnił te braki formalne, w związku z czym Sąd nie brał pod uwagę jego stanowiska wydają postanowienie w dniu 6 grudnia 2024 r.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Wniosek (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. o udzielenie zabezpieczenia nie zasługiwał na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności, przed uzasadnieniem przyczyn oddalenia samego wniosku o udzielenie zabezpieczenia, Sąd uważa za stosowne odniesienie się do wniosku uprawnionej uwypuklonego na wstępie pisma z 28 października 2024 r. o udzielenie zabezpieczenia niezwłocznie, bez uprzedniego wysłuchania obowiązanych.

Zgodnie z treścią art. 755 § 2 ² k.p.c. w sprawach wymienionych w art. 479 ⁸⁹ k.p.c. sąd udziela zabezpieczenia po wysłuchaniu obowiązanego (obowiązek ten nie ma zastosowania w sprawach wymienionych w zdaniu drugim tego paragrafu). Od obowiązku tego może odstąpić jedynie wyjątkowo, gdy konieczne jest natychmiastowe rozpoznanie wniosku. Przepis ten został dodany do art. 755 k.p.c. na skutek jego nowelizacji, która weszła w życie dnia 1 lipca 2023 r. Ustawodawca dostrzegł bowiem, że w sprawach z zakresu własności intelektualnej niejednokrotnie udzielenie zabezpieczenia na podstawie informacji pochodzących tylko od jednej strony postępowania (wnioskodawcy) pociągać może za sobą bardzo poważne skutki dla strony obowiązanej, a jednocześnie praktyka sądowa pokazuje, że informacje te nie zawsze przedstawiają pełny obraz sytuacji. W konsekwencji uznano, jak najbardziej prawidłowo, że celowe jest umożliwienie obowiązanemu – poza zupełnie wyjątkowymi sytuacjami – ustosunkowanie się do wniosku o udzielenie zabezpieczenia przed jego rozpoznaniem, a nie dopiero po jego udzieleniu w trybie kontroli zażaleniowej. Zresztą, należy zauważyć, że w ustawodawstwie państw unijnych zdecydowanie przeważa rozpoznawanie wniosku o udzielenie zabezpieczenia roszczenia w trybie postępowania inter partes.

W ocenie Sądu rozpoznającego niniejszą sprawę nie zachodziła w tym przypadku żadna taka okoliczność, która uzasadniałaby pominięcie wysłuchanie obowiązanych przed rozpoznaniem wniosku o udzielenie zabezpieczenia. Wbrew obawom wnioskodawczyni, nawet wysłuchując obowiązanych w formie pisemnej Sąd był w stanie rozpoznać wniosek w terminie, który – gdyby wniosek został uwzględniony – umożliwiłby zabezpieczenie interesów uprawnionej spółki.

Ustosunkowując się natomiast do samego wniosku o udzielenie zabezpieczenia należy również wskazać, że wysłuchanie obowiązanych w tej sprawie było jak najbardziej uzasadnione, gdyż ich stanowiska pozwoliły Sądowi uzyskać pełniejszy obraz stanu faktycznego leżącego u podstaw złożonego wniosku o udzielenie zabezpieczenia.

Biorąc pod uwagę zarówno stanowisko uprawnionej, przedstawione przez nią dowody, jak również stanowiska obowiązanych (za wyjątkiem (...) sp. z o.o.) oraz przedstawione przez nich dowody, Sąd doszedł do przekonania, iż wniosek o udzielenie zabezpieczenia będący przedmiotem niniejszego postępowania nie zasługiwał na uwzględnienie, gdyż wnioskodawczyni (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. nie uprawdopodobniła istnienia roszczeń, których zabezpieczenia się domagała. Tymczasem, zgodnie z treścią art. 730 ¹ § 1 k.p.c., uprawdopodobnienie roszczenia jest podstawową przesłanką, od której uzależniona jest możliwość żądania udzielenia jego zabezpieczenia. Sąd oczywiście miał na uwadze to, iż uprawdopodobnienie nie oznacza udowodnienia, jednak mimo tego wnioskodawczyni winna była przekonać Sąd, iż w okolicznościach faktycznych przez siebie przedstawionych przysługuje jej roszczenie (przysługują roszczenia), którego zabezpieczenia się domaga.

W realiach niniejszej sprawy uprawniona twierdziła, że przysługują jej dwa roszczenia oparte na przepisach Ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, których zabezpieczenia się domagała.

Pierwsze z tych roszczeń polegało na żądaniu, aby nakazać Spółdzielni (...)” z siedzibą w B. zaniechania działań nieuczciwej konkurencji polegających na nakłanianiu pozostałych obowiązanych do niewykonania zobowiązań do opróżnienia i wydania lokali, wynikających z łączących najemców z uprawnioną umów najmu lokali użytkowych w centrum handlowym „(...)” w B. w celu przysporzenia korzyści sobie i najemcom oraz działania na szkodę uprawnionej.

Natomiast drugie roszczenie dotyczyło zaniechania przez obowiązanych działań nieuczciwej konkurencji, polegających na zawarciu nieuczciwych porozumień między poszczególnymi najemcami a Spółdzielnią, zakładających niewykonanie zobowiązań wynikających z zawartych między najemcami a uprawnioną umów najmu do opróżnienia i wydania wynajmowanych w centrum handlowym lokali, a następnie bezumowne korzystanie z lokali w okresie od wygaśnięcia stosunku najmu do 17 stycznia 2024 r. (najprawdopodobniej błędnie wskazana data, w rzeczywistości chodziło o 17 stycznia 2025 r.) w celu przysporzenia sobie korzyści, co miało zagrażać interesom uprawnionej.

Po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawionego zarówno przez uprawnioną, jak i obowiązanych (za wyjątkiem (...)), Sąd doszedł do wniosku, że żadne z tych roszczeń nie znajdowało podstaw faktycznych.

Przede wszystkim wnioskodawczyni nie uprawdopodobniła w żaden sposób, aby Spółdzielnia(...) nakłaniała pozostałych obowiązanych do niewykonania zobowiązań do opróżnienia i wydania lokali, wynikających z łączących najemców z (...) umów najmu lokali użytkowych w przedmiotowym centrum handlowym. Nawet, gdyby pominąć to, że obowiązana Spółdzielnia stanowczo zaprzeczyła, aby do czegoś takiego nakłaniała pozostałych obowiązanych, to uwzględniając wyłącznie twierdzenia i dowody przedstawione przez uprawnioną nie sposób takiego wniosku wyciągną. Z niczego nie wynika, aby takie zachowanie ze strony przedstawicieli Spółdzielni miało miejsce. Sam fakt, że najemcy prowadzili (i zapewne prowadzą w dalszym ciągu) rozmowy ze Spółdzielnią dotyczące kontynuacji stosunku najmu po wygaśnięciu umowy dzierżawy gruntu łączącej Spółdzielnię ze spółką (...), nie świadczy jeszcze o tym, że Spółdzielnia nakłaniała tych najemców do niewykonania obowiązku opróżnienia i wydania lokali uprawnionej po zakończeniu umów najmu. Również to, że Spółdzielnia zgadzała się na kontynuowanie prowadzenia działalności gospodarczej przez dotychczasowych najemców w dotychczasowej formie i zakresie również po 17 stycznia 2025 r. nie uprawdopodabniał twierdzenia, że Spółdzielnia ta namawiała ich do niewywiązania się z ich zobowiązań umownych względem spółki (...). W konsekwencji więc również roszczenie o zaniechanie przez Spółdzielnię działań nieuczciwej konkurencji polegających na nakłanianiu pozostałych obowiązanych do takiego niewykonywania zobowiązania umownego nie zostało przez uprawnioną uprawdopodobnione.

W ocenie Sądu wnioskodawczyni nie uprawdopodobniła również tego, że między poszczególnymi najemcami a Spółdzielnią doszło do zawarcia porozumień, zakładających niewykonanie zobowiązań wynikających z zawartych między najemcami a uprawnioną umów najmu do opróżnienia i wydania wynajmowanych w centrum handlowym lokali, a następnie bezumownego korzystania z lokali w okresie od wygaśnięcia stosunku najmu do 17 stycznia 2025 r. Zawarciu takich porozumień stanowczo zaprzeczyli obowiązani, a na podstawie przedstawionych przez uprawnioną dokumentów nie sposób uznać, aby uprawdopodobniła, iż faktycznie takie porozumienia zostały zawarte. Jeszcze raz należy powtórzyć, iż sam fakt, że dotychczasowi najemcy prowadzą rozmowy ze Spółdzielnią odnośnie do kontynuacji prowadzenia swej działalności po 17 stycznia 2025 r., jeszcze w żaden sposób nie świadczy o tym, że doszło do zawarcia zarzucanych przez uprawnioną porozumień.(...) nie uprawdopodobniła nawet, aby którykolwiek z najemców zamierzał nie wykonać swego obowiązku w związku z zakończeniem stosunku najmu. Tym bardziej nie uprawdopodobniła, aby doszło do zawarcia jakichś porozumień w tym zakresie między Spółdzielnią a pozostałymi obowiązanymi.

Konsekwencją tego jest nieuprawdopodobnienie istnienia po stronie spółki (...) roszczenia w oparci o art. 18 u.z.n.k. o zaniechanie takich działań.

Mając na uwadze powyższe rozważania Sąd doszedł do wniosku, że wnioskodawczyni nie uprawdopodobniła istnienia roszczeń, których zabezpieczania w niniejszym postępowaniu się domaga. Wobec tego na podstawie art. 730 ¹ § 1 k.p.c. a contrario wniosek podlegał oddaleniu. Bezprzedmiotowe wobec tego było również rozważanie zasadności zgłoszonego wniosku o zagrożenie obowiązanym zapłaty kwot wskazanych w punktach II.(1) – (4).