Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gdańsku

UZASADNIENIE

WYROKU SĄDU OKRĘGOWEGO W GDAŃSKU Z DN. 14 WRZEŚNIA 2023 r.

W pozwie z dn. 14 grudnia 2022 r. (powództwo zostało rozszerzone w piśmie procesowym z dn. 12 marca 2923 r.) wniesionym przeciwko pozwanej P. S. powód Stowarzyszenie (...) z siedzibą w W. żądał zasądzenia od pozwanej na swoją rzecz w nakazie zapłaty kwoty 2.196,10 zł wraz z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie od kwot:

- 2.044,99 od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty,

- 151,11 zł od dnia 16 marca 2022 r. do dnia zapłaty

oraz kosztów procesu według norm przepisanych.

Powód wskazał, że jest organizacją zbiorowego zarządzania prawami autorskimi w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 15 czerwca 2018 r. o zbiorowym zarządzaniu prawami autorskimi i prawami pokrewnymi (Dz. U. poz. 1293 z późn. zm.) posiadającym zezwolenie na prowadzenie zbiorowego zarządu prawami autorskimi na polach wskazanych w decyzjach administracyjnych wydanych przez Ministra Kultury i Sztuki.

Pozwana na podstawie zawartych z powodem umów licencyjnych o nr: (...) i (...) uzyskała prawo do publicznego odtwarzania utworów z repertuaru powoda w lokalu o nazwach odpowiednio (...)i (...) w P.. Pozwana zobowiązała się do zapłaty zryczałtowanego miesięcznego wynagrodzenia autorskiego w wysokości 110,11 zł brutto (umowa nr (...)) i 586,06 zł brutto (umowa nr (...)) do 14. dnia kolejnego miesiąca.

W związku z zawieszeniem przez pozwaną w lipcu i sierpniu 2019 r. działalności gospodarczej, w związku z którą zawarta została umowa nr (...), co do działalności dyskotekowej, za wskazane miesiące powód dochodzi wynagrodzenia ograniczonego do kwoty 149,90 zł za miesiąc.

Łączne zaległości pozwanej z tytułu obu umów zawartych z powodem wyniosły 1.826,96 zł. Żądaniem pozwu objęte zostały również odsetki ustawowe za opóźnienie należne powodowi na dzień 30 lipca 2021 r. w kwocie 218,03 zł. Zgodnie z oświadczeniem pełnomocnika powoda (protokół rozprawy z dn. 14 września 2023 r. [00:05:43] – k. 93) wysokość żądania nie uwzględniała wpłaty w wysokości 500,00 zł dokonanej przez pozwaną przelewem z dn. 20 stycznia 2020 r.

W nakazie zapłaty z dn. 29 grudnia 2022 r. wydanym w postępowaniu upominawczym Sąd Okręgowy w Gdańsku nakazał pozwanej zapłacić na rzecz powoda kwotę 2.044,99 zł wraz z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie od dn. 14 grudnia 2022 r. oraz kosztami procesu w wysokości 817,00 zł wraz z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie od dn. uprawomocnienia się nakazu zapłaty do dnia zapłaty.

Dnia 19 stycznia 2023 r. pozwana wniosła sprzeciw od tego nakazu zapłaty kwestionują wysokość żądanej przez powoda kwoty.

W piśmie procesowym z dn. 12 marca 2023 r. powód przedłożył kopie faktur dla wykazania wysokości żądania dochodzonego w sprawie oraz potwierdzenie dokonania przez pozwaną wpłaty w wysokości 500,00 zł, która zarachowana została na poczet wierzytelności objętej fakturą VAT (...) wynikającej z umowy nr (...).

Powód rozszerzył również powództwo o kwotę 151,11 zł stanowiącej należność z tytułu zawartej z pozwaną umowy nr (...), żądając zapłaty wskazanej kwoty wraz z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie od dn. 16 marca 2022 r.

Mimo zobowiązania pozwanej nie złożyła ona w zakreślonym przez Sąd terminie odpowiedzi na pismo procesowe powoda z dn. 12 marca 2023 r.

Okoliczności faktyczne

Pozwana zawarła z powodem 3 umowy licencyjne o nr: (...), (...), (...), na podstawie których nabyła prawo do korzystania z utworów z repertuaru powoda.

Bezsporne.

Umowy obejmowały odtwarzanie utworów z repertuaru powoda w: restauracji (...) w P. – nr (...) (odtwarzanie utworów stanowiących tło prowadzonej działalności), lokalu (...) w P. – nr (...) (odtwarzanie utworów w czasie imprez organizowanych przy muzyce mechanicznej, odtwarzanie muzyki „w tle”)

Bezsporne.

Pozwana na podstawie zawartych z powodem umów licencyjnych o nr: (...) i (...) uzyskała prawo do publicznego odtwarzania utworów z repertuaru powoda w lokalu o nazwach odpowiednio (...) i (...) w P.. Pozwana zobowiązała się do zapłaty zryczałtowanego miesięcznego wynagrodzenia autorskiego w wysokości 110,11 zł brutto (umowa nr (...)) i 586,06 zł brutto (umowa nr (...)) do 14. dnia kolejnego miesiąca.

Powód wystawiał i przesłał faktury dotyczące wynagrodzeń autorskich:

Nr faktury	Termin płatności	Okres	Kwota brutto	Umowa	Zapłacono	Do zapłaty
(...)	14.03.2019	02. 2019	110zł. 11 gr.	(...)	0	110zł. 11 gr.
(...)	14.04.2019	03.2019	110zł. 11 gr.	(...)	0	110zł. 11 gr.
(...)	14.05.2019	04.2019	110zł. 11 gr.	(...)	0	110zł. 11 gr.
(...)	14.06.2019	05.2019	110zł. 11 gr.	(...)	0	110zł. 11 gr.
(...)	14.07.2019	06.2019	110zł. 11 gr.	(...)	0	110zł. 11 gr.
(...)	14.08.2019	07.2019	110zł. 11 gr.	(...)	0	110zł. 11 gr.
(...)	14.09.2019	08.2019	110zł. 11 gr.	(...)	0	110zł. 11 gr.
(...)	14.10.2019	09.2019	110zł. 11 gr.	(...)	0	110zł. 11 gr.
Łącznie umowa (...)			880 zł. 88 gr.		0	880zł. 88 gr.
(...)	14.07.2019	06.2019	586 zł. 6 gr.	(...)	525,84	60 zł. 22 gr
(...)	14.08.2019	07.2019	149zł. 90 gr.	(...)	0	149zł. 90 gr.
(...)	14.09.2019	08.2019	149zł. 90 gr.	(...)	0	149zł. 90 gr.
(...)	14.10.2019	09.2019	586 zł. 6 gr.	(...)	0	586 zł. 6 gr.
Łącznie umowa (...)			1471zł. 92 gr			946 zł. 8 gr.
Łącznie			2352 zł. 80 gr			1826zł.96gr.

(dowody: faktury k. 67 – 79)

Powód pismem z dnia 15 września 2019 r. skierował do pozwanej wezwanie do zapłaty, które dotyczyło także płatności wcześniejszych - nie objętych żądaniem pozwu,

Pozwana dn. 20 stycznia 2020 r. zapłaciła powodowi przelewem kwotę 500,00.

(Dowody: potwierdzenie przelewu z dn. 20 stycznia 2020 r. – k. 76)

1 marca 2022 r. strony zawarły umowę licencyjną na korzystanie z utworów „do tańca” podczas zabawy sylwestrowej 31 grudnia 2021 r. Wynagrodzenie wynosiło 151 zł. 11 gr. (brutto). W związku z tą umowa powód wystawił fakturę (...) z 2 marca 2022 r. na kwotę 151 zł. 11 gr. – w terminem płatności na 16 marca 2022 r. Należność ta nie została zapłacona.

(Dowód: umowa k. 80, Faktura k. 82)

Rozstrzygnięcie

Wskazany wyżej stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów przedstawionych przez stronę powodową wraz z pozwem oraz pismem procesowym z dn. 12 marca 2023 r. oraz oświadczeń strony powodowej przedstawionych w tych pismach oraz na rozprawie w dniu 14 września 2023 r. Sąd ocenił wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału stosownie do treści art. 233 § 1 ustawy z dn. 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1550 z późn. zm.) – dalej jako k.p.c.

Strona powodowa przedłożyła kopię umów licencyjnych oraz wystawionych faktur. Dokumenty te stanowiły dowód powstania zobowiązania po stronie pozwanej. Pozwana nie zaoferowała żadnych dowodów, aby wykazać, że zobowiązanie zostało wykonane, względnie, że powstało w innej wysokości.

W ocenie Sądu żądanie powoda zasługiwało na uwzględnienie w znacznej części. Obowiązek wykonania świadczeń wynikających z umowy wynika wprost z jej treści, nadto z art. 353 k.c.

Jak wynika z dokonanych przez sąd ustaleń za okres objęty sporem w oparciu o zawarte umowy powód wystawił faktury na łączną kwotę 2352 zł. 80 gr. (umowy (...)). Z twierdzeń pozwu wynikało, że z tej kwoty strona pozwana nie zapłaciła powodowi należności w kwocie 1826 zł. 96 gr.

Poza tym na należności strony powodowej składały się także skapitalizowane odsetki ustawowe za opóźnienie naliczone od dat wymagalności należności za poszczególne miesiące naliczone do 1 lipca 2021 r. w kwocie 218 zł. 3 gr. Dopuszczalność dochodzenia skapitalizowanych odsetek wynika z art. 482 k.p.c.

W toku postępowania Sąd ustalił, w oparciu o oświadczenie powoda zamieszczone w piśmie procesowym z dn. 12 marca 2023 (pkt. III pisma – k. 65v.), potwierdzenie przelewu z dn. 20 stycznia 2020 r. (k. 76) i oświadczenie pełnomocnika powoda złożone na rozprawie 14 września 2023 r. (protokół z dn. 14 września 2023 r. adn. 00:05:43 – k. 93), że kwota wskazana w pozwie nie obejmowała kwoty 500,00 zł zapłaconej powodowi przez pozwaną przelewem z dn. 20 stycznia 2020 r.

W związku z tym, w ocenie Sądu żądania powoda przedstawione w pozwie i piśmie procesowym z dn. 12 marca 2023 r. nie znajdowało uzasadnienie co do kwoty 500,00 zł, której wpłatę na poczet należności wynikającej z zawartej między stronami umowy licencji nr (...) przyznał powód. Sąd uwzględnił więc pierwotne roszczenie powoda do kwoty 1.544,99 zł.

Co do żądania zapłaty powoda obejmującego kwotę 151,11 zł Sąd ocenił, iż zasługiwało ono na uwzględnienie w całości. Jednakże zgłoszone żądanie zapłaty odsetek w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia 16 marca 2022 r. do dnia zapłaty nie znajdowało uzasadnienia co do przyjęcia wskazanego dnia za początek biegu terminu, za który przysługiwałyby odsetki od tej kwoty.

Zgodnie z treścią umowy licencyjnej nr (...) (k. 80 – 81v.) termin płatności faktury wynosił 14 dni od dnia wystawienia faktury, tj. od 2 marca 2022 r. (k. 82). Termin ten upłynął 16 marca 2022 r., więc odsetki za opóźnienie przysługiwały powodowi dopiero od dnia 17 marca 2022 r.

Mając na względzie powyższe, w pkt I wyroku z dn. 14 września 2023 r. Sąd zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 1.696,10 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwot:

- 1.544,99 zł od 14 grudnia 2022 r. do dnia zapłaty,

- 151,11 zł od 17 marca 2022 r. do dnia zapłaty

a w pozostałym zakresie powództwo oddalił, o czym Sąd orzekł w pkt II wyroku.

W związku z oddaleniem powództwa co do kwoty 500,00 z 2.196,10 zł, której żądał powód, w pkt III wyroku Sąd orzekł o obowiązku zwrotu kosztów procesu przez pozwaną na rzecz powoda w wysokości ustalonej na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 100 k.p.c. oraz § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1935) w zw. z art. 99 k.p.c. z uwzględnieniem stopnia, w jakim powód uległ co do swojego żądania. O obowiązku zapłaty odsetek od kwoty zasądzonej tytułem zwrotu kosztów procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 ¹ k.p.c.

SSO Weronika Klawonn

ZARZĄDZENIE

(...)

(...)

(...)