Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gdańsku

UZASADNIENIE

WYROKU CZĘŚCIOWEGO Z DN. 14 WRZEŚNIA 2023 r.

Stanowiska stron

W pozwie z dn. 5 listopada 2021 r. (powództwo zostało zmienione w zakresie żądania z pkt 1 petitum pozwu pismem z dn. 7 października 2022 r.) wniesionym przeciwko pozwanemu/powodowi wzajemnemu M. Ć. prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą (...) M. Ć. ^{( 1)}, od 3 lutego 2022 r. – (...) M. Ć. (dalej jako pozwany) powód/pozwany wzajemny (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w R. (dalej jako powód) wniósł o:

zasądzenie od pozwanego na swoją rzecz odszkodowania w wysokości odpowiadającej opłacie licencyjnej, która byłaby należna za udzielenie zgodny na korzystanie ze znaku towarowego, tj. 7 % rocznego obrotu pozwanego za każdy rok naruszenia,

zasądzenie na swoją rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Jako podstawę prawną roszczenia powód wskazał art. 296 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 324) – dalej jako p.w.p.

Powód jest uprawniony do słownego znaku towarowego (...) zarejestrowanego pod numerem (...) przez Urząd Patentowy RP dla towarów w klasie 28 klasyfikacji nicejskiej (zanęty wędkarskie, sprzęt wędkarski, artykuły wędkarskie), którego pomysłodawcą był prezes zarządu powodowej spółki P. P. w roku 2009. Na płaszczyźnie fonetycznej znak towarowy wykorzystywany przez pozwanego jest identyczny ze znakiem towarowym zarejestrowanym na rzecz powoda. Zakres działalności gospodarczej prowadzonej przez strony jest podobny w części dotyczącej sprzedaży zanęt wędkarskich. Naruszenie, którego miał dopuścić się pozwany polegało również na zamieszczeniu oznaczenia (...) na produktach, których pozwany był dystrybutorem.

Pozwany nie uzyskał zgody powoda na korzystanie ze wskazanego znaku towarowego, a posługiwanie się nim stwarza ryzyko wprowadzenia w błąd konsumentów co do tożsamości podmiotu, od którego pochodzi towar oraz jest zagrożeniem dla interesów powoda.

W piśmie z dn. 16 lutego 2022 r. pozwany wniósł odpowiedź na pozew (w zakresie rozszerzenia powództwa – pismo z dn. 10 stycznia 2023 r.) oraz wystąpił z powództwem wzajemnym przeciwko powódce. Wniósł o:

oddalenie powództwa głównego w całości,

zasądzenie na swoją rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego,

oraz, jako powód wzajemny:

o unieważnienie w całości prawa ochronnego na słowny znak towarowy (...) zarejestrowany w UPRP pod numerem R. (...) z pierwszeństwem od dnia 26 października 2017 r. na podstawie przepisu art. 129­ ¹ ust. 1 pkt 6 p.w.p. wobec zaistnienia bezwzględnej przeszkody w udzieleniu prawa ochronnego na przedmiotowy znak towarowy, z uwagi na fakt dokonania zgłoszenia w złej wierze;

zasądzenie na swoją rzecz zwrotu kosztów postępowania w zakresie powództwa głównego oraz wzajemnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W przedmiocie powództwa głównego pozwany zaprzeczył twierdzeniu o naruszeniu przez niego praw powódki przysługujących jej do znaku towarowego (...), wskazując m. in. na przedwczesność roszczenia odszkodowawczego ze względu na zakwestionowanie prawa ochronnego, z którego powódka wywodzi ochronę, oraz, że zostało ono udowodnione. Ponadto pozwany podniósł zarzut przedawnienia roszczenia w części za rok 2018.

Pozwany wskazał, że opracowanie logo (...) zlecił K. T. na podstawie umowy z dn. 15 listopada 2013 r., natomiast majątkowe prawa autorskie do tego utworu zostały na niego przeniesione na podstawie protokołu przekazania i przyjęcia logotypu z dn. 29 listopada 2013 r. Oznaczenie to jest wykorzystywane przez niego od 5 grudnia 2013 r. Zaprzeczył, by pomysłodawcą nazwy (...) był prezes zarządu powodowej spółki P. P. oraz by strony zawarły porozumienie, na mocy którego przysługiwało im w równym stopniu prawo do wykorzystania oznaczenia (...).

Pierwsze wykorzystanie logotypu do oznaczenia produktu pozwanego (wędek) miało miejsce w roku 2014, rozpoczął więc używanie go przed datą zgłoszenia przez powódkę jej słownego znaku towarowego (R. (...)) (26 października 2017 r.), rezultatem czego było powstanie po jego stronie prawa z art. 160 p.w.p. Wskazane okoliczności były znane powódce, z którą od 5 kwietnia 2004 r. do 2 października 2017 r. łączyła pozwanego umowa o pracę. W czasie współpracy, od roku 2015 na produktach powódki pojawiał się slogan reklamowy (...), czemu pozwany się nie sprzeciwiał. W ocenie pozwanego był to przejaw łączącego strony wzajemnego stosunku zaufania.

Fakt wykorzystania oznaczenia (...) ujawniony był również na stronie (...) , która to domena została następnie przeniesiona na rzecz spółki (...) Sp. z o.o. w 2017 r. Działalność gospodarcza pozwanego nie dotyczyła nigdy zanęt wędkarskich, ograniczała się do sprzętu wędkarskiego.

W przedmiocie powództwa wzajemnego pozwany wskazał, że podstawą żądania unieważnienia znaku towarowego pozwanej jest art. 129 ¹ ust. 1 pkt 6 p.w.p. oraz szczegółowo przedstawił poglądy doktryny oraz orzecznictwo Sądu Najwyższego oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego co do rozumienia złej wiary jako bezwzględnej przeszkody dla zarejestrowania znaku towarowego. Przejawem złej wiary pozwanej było zgłoszenie do rejestracji oznaczenia faktycznie używanego przez podmiot, z którym łączył ją szczególny stosunek zaufania oraz podjęcie tych działań mimo świadomości, iż prawa do zgłoszonego znaku towarowego przysługują innemu podmiotowi.

Reagując na dokonane przez powódkę zgłoszenie do rejestracji znaków towarowych: słownego (...) (R. (...)) oraz słowno-graficznego (...) (Z. (...)) pozwany złożył sprzeciw, który został uznany za zasadny co do znaku słowno-graficznego ze względu na naruszenia autorskich praw majątkowych.

Pozwany podniósł, że celem powódki było utrudnienie mu używania oznaczenia, z którego korzystał. Wskazuje na to fakt, że powódka nie wykorzystuje w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanego znaku towarowego oraz, jeszcze w toku toczącego się postępowania przed Urzędem Patentowym RP zwróciła się do pozwanego z ofertą przeniesienia na jego rzecz praw do zgłoszonych znaków towarowych za cenę 400.000,00 zł.

W odpowiedzi na pozew wzajemny z dn. 28 marca 2022 r. powód wniósł o oddalenie powództwa wzajemnego w całości oraz o zasądzenie na swoją rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego w zakresie powództwa głównego oraz wzajemnego.

Powód wskazał, że celem współpracy stron była działalność w zakresie produkcji oraz sprzedaży pod wspólnym znakiem towarowym (...) zanęt wędkarskich wykorzystywanych w wędkarstwie sportowym, a postanowienia, w oparciu o które realizowana była współpraca nie zostały nigdy sformalizowane. Po rozwiązaniu z pozwanym umowy o pracę powód zwrócił się do niego w piśmie z dn. 31 października 2017 r. o wskazanie praw przysługujących mu do znaku towarowego (...), które to pismo pozostało bez odpowiedzi.

W związku z powyższym powódka zgłosiła w Urzędzie Patentowym RP do rejestracji słowny oraz słowno-graficzny znak towarowy (...). Słowny znak towarowy był przez nią nadal wykorzystywany w roku 2022.

W opinii powoda pozwany w sposób dorozumiany zrzekł się praw do spornego znaku towarowego o czym świadczy m.in. jego bierność wobec wykorzystywania przez powódkę logotypu (...).

Okoliczności faktyczne

Pozwany był zatrudniony w powodowej spółce od 5 kwietnia 2004 r. Początkowo spółka zajmowała się przetwórstwem orzechów archaidowych i bakaliami. Pozwany z kolei był pasjontem wędkarstwa. Dlatego też wiedział, że przetwórstwo bakalii, w szczególności orzechów arachidowych może być biznesowo połączone z produkcją zanęt wędkarskich. Spółka rozszerzyła działalność zgodnie z sugestią pozwanego. Pozwany stał się menagerem produktów (...) – tj. zanęt wędkarskich. W 2010 r. udziały w spółce objął P. P.. Pozwany zajmował funkcję dyrektora handlowego. Do jego zadań należał zakup surowców, opakowań i zarządzanie sprzedażą produktów (zanęt wędkarskich). P. P. prowadził różne działalności w różnych częściach Polski. Toteż w siedzibie spółki bywał okresowo, polegając na osobach zarządzających.

( Dowód: zeznania pozwanego M. Ć. – rozprawa z 7 września 2023 ad.00:04:54, zeznania powoda P. P. – rozprawa 7 września 2023 r. od. 00:56:55)

Pozwany M. Ć. pozostając zatrudniony u powoda rozpoczął działalność gospodarczą pod firmą (...) 5 grudnia 2013 r. w zakresie importu i sprzedaży sprzętu wędkarskiego. Pozwany nie poinformował właściciela spółki o podjęciu własnej działalności. Pozwany używał oznaczenia (...) jako elementu indywidualizującego w oznaczeniu prowadzonej działalności gospodarczej. Pozwany sam wykreował to oznaczenie, nawiązując do nazwy zespołu muzycznego.

(Dowody: zeznania świadka K. T. z dn. 30.05.2023 r. [00:03:36 – 00:18:58] – k. 458 – 458v.; zeznania pozwanego M. Ć. z dn. 7.09.2023 r. [00:11:57 – 00:22:29] – k. 495v.; zeznanie powoda P. P. z dn. 7.09.2023 r. [01:31:02 – 01:50:05] – k. 497 – 497v.; wydruk CEIDG k. 23, k. 77, dokumentacja zdjęciowa k. 117 – 129, faktury i inne dokumenty handlowe k. 130 – 196)

Graficzne logo (...) zostało opracowane na zlecenie pozwanego przez K. T. na podstawie umowy z dn. 15 listopada 2013 r. Autorskie prawa majątkowe do logo (...) zostały przeniesione na powoda na podstawie umowy 29 listopada 2013 r.

(Dowody: umowa o dzieło wraz z przeniesieniem praw autorskich – k. 82 – 83; protokół przekazania i przyjęcia logotypu k. 83, zeznania świadka K. T. z dn. 30.05.2023 r. [00:03:36 – 00:18:58] – k. 458 – 458v.; zeznanie pozwanego M. Ć. z dn. 7.09.2023 r. [00:40:01 – 00:52:02] – k. 496; zeznanie powoda P. P. z dn. 7.09.2023 r. [01:31:02 – 01:50:05] – k. 497 – 497v.;

27 listopada 2013 r. pozwany zarejestrował swoją domenę internetową (...) , w ramach której zamieszczał ofertę produktów oznaczonych logo (...).

(Bezsporne)

Od 2015 r. na opakowaniach zanęty wędkarskiej produkowanej przez powoda widoczny był slogan (...) wraz z oznaczeniem graficznym (...). Decyzję o tym podjął pozwany jako dyrektor handlowy. Prezes zarządu powodowej spółki nie wiedział o tych działaniach pozwanego. Celem działania pozwanego było stworzenie synergii marketingowej polegającej na powiązaniu marek (...)(zanęty wędkarskie powoda) oraz G. (sprzęt wędkarski pozwanego).

(Dowody: zeznania świadków z dn. 30.05.2023 r.: M. S. [00:20:28 – 00:29:14] – k. 458v. – 459; zeznania pozwanego M. Ć. z dn. 7.09.2023 r. [00:18:19 – 00:33:20] – k. 495v. – 496; zeznanie powoda P. P. z dn. 7.09.2023 r. [01:24:28 – 01:50:05] – k. 497 – 497v. )

Na początku września 2017 r. P. P.złożył wizytę w siedzibie powodowej spółki i rozmawiał z pozwanym o bieżących sprawach handlowych a także o dalszym rozwoju spółki. Po tej rozmowie P. P. dowiedział się od jednego z pracowników, że na opakowaniach zanęt wędkarskich jest umieszczony slogan (...) oraz oznaczenie graficzne (...). W magazynie znajdowały się opakowania o wartości nie mniej nić 300 000 zł. z oznaczonym terminem ważności produktu. P. P.był oburzony tą praktyką, w szczególności tym, że ma miejsce ona bez wiedzy Prezesa spółki.

(Dowód: zeznania pozwanego M. Ć. z dn. 7.09.2023 r. [00:18:19 – 00:33:20] – k. 495v. – 496; zeznanie powoda P. P. z dn. 7.09.2023 r. [01:05:] – k. 497 – 497v, Dokumentacja zdjęciowa k. 272 i nast.)

W związku z tą sytuacją powódka pismem z dnia 2 października 20217 r. złożyła oświadczenie o rozwiązaniu bez wypowiedzenia umowy o pracę z pozwanym. Jako przyczynę wskazano „załatwianie spraw związanych z własną działalnością gospodarczą. umieszczenie logo własnej firmy na opakowaniach wyrobów sprzedawanych przez (...).

(Dowód: Rozwiązanie umowy o pracę k. 269, świadectwo pracy k. 270, k. 96)

Niezwłocznie po otrzymaniu wypowiedzenia pozwany wspólnie M. W. umową z dnia 10 października 2017 r. założył Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (...), której przedmiotem działalności była między innymi produkcja i sprzedaż zanęt wędkarskich oraz sprzedaż sprzętu wędkarskiego. Siedziba spółki pozwanego jest w tej samej miejscowości co siedziba powoda.

(Dowód: zeznania pozwanego M. Ć. – rozprawa 7 września 2023 r. ad, 00:52:02, dane KRS)

W związku z tym, że w zakładzie powodowej spółki pozostała duża ilość opakowań do zanęt wędkarskich z oznaczeniem (...), a także produkty już umieszczone w tych opakowaniach, prezes powoda miał obawy co do uprawnień do ich wykorzystania po zerwaniu współpracy z pozwanym. Poza tym nie zamierzał promować działalności konkurenta. Brak możliwości wykorzystania wyprodukowanych opakowań oraz towaru oznaczał dla powoda znaczne straty finansowe. P. P. był poza tym przekonany, że pozwany od dłuższego czasu przygotowywał się do prowadzenia na własną rękę działalności w zakresie produkcji zanęt wędkarskich, a w nowej spółce wykorzystał tajemnicę przedsiębiorstwa związaną z produkcją zanęt i kanałami dystrybucji. Prezes powoda uznał, że oznaczenie (...) również stanowi własność powodowej spółki.

(Dowód: zeznania powodaP. P. – rozprawa z 7 września 2023 r. ad. 01:10:06 , 01:31:02, dokumentacja zdjęciowa k. 98 – 107, 272 – 281)

W tych okolicznościach 26 października 2017 r. powód złożył w Urzędzie Patentowym RP wniosek o rejestrację słownego (R. (...)) oraz słowno-graficznego (Z. (...)) znaku towarowego (...) dla towarów w klasie 28 klasyfikacji nicejskiej (zanęty wędkarskie, sprzęt wędkarski, artykuły wędkarskie).

(Bezsporne: świadectwo ochronne k. 17, wydruk z UPRP k. 20 i nast.,

Pismem z dnia 31 października 2017 r. powódka wezwała pozwanego M. Ć. do udzielenia wyjaśnień, czy przysługują mu prawa wyłączne do znaku i logotypu (...) . Pozwany nie udzielił odpowiedzi na to wezwanie.

(Dowód: pismo z dnia 31 października 2017 r. k. 80)

Pozwany złożył sprzeciw wobec zgłoszeń obu znaków towarowych. Decyzją z dnia 29 czerwca 2020 r. Urząd Patentowy RP uwzględnił sprzeciw pozwanego co do słowno-graficznego znaku towarowego (...) (Z. (...)). Jako podstawę odmowy rejestracji wskazano naruszenie praw autorskich do logotypu (...). Skarga powódki została oddalona wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 11 grudnia 2020 r. (sygn. akt VI SA/Wa 1635/20).

(Bezsporne: wyrok z 11 grudnia 2020 r. k. 108)

Pismem z dnia 26 sierpnia 2020 r. powód zwrócił się do pozwanego z propozycją ugodowego zakończenia sporu i zaoferował odsprzedanie praw do znaków towarowych za 400 000 zł. Spółka (...) wyraziła wolę podjęcia rozmów ugodowych, jednak do zawarcia jakiegokolwiek porozumienia nie doszło.

( Dowód: pismo pełnomocnika powoda z 26 sierpnia 2020 r. k. 78, Pismo (...) z 8 września 2020 r. k. 79)

Od 3 lutego 2022 r. pozwany prowadzi działalność gospodarczą pod firmą (...) M. Ć..

Obecnie powódka nie posiada w swojej ofercie produktów oznaczonych znakiem towarowym (...).

(Dowody: zeznania świadków z dn. 30.05.2023 r.: M. S. [00:20:28 – 00:29:14] – k. 458v. – 459, M. N. [00:37:15 – 00:48:13] – k. 459; wydruki ze strony internetowej k. 365 – 369)

Ocena dowodów

Istota sporu co do faktów w zakresie żądania objętego pozwem wzjlenym sprowadzała się do kwestii okoliczności poprzedzających rejestrację spornego znaku towarowego, które miałyby świadczyć o przyczynach podjęcia takiej decyzji przez stronę powodową.

Przebieg współpracy stron, okoliczności jej zakończenia oraz motywy decyzji strony powodowej co do złożenia wniosku o rejestrację znaku towarowego (...) sąd zasadniczo ustalił w oparciu o dowodowy osobowe, wsparte jedynie dowodami z dokumentów.

Pochodzenie koncepcji oznaczenia słownego (...) od pozwanego M. Ć. zostało potwierdzone nie tylko zeznaniami samego pozwanego, lecz także prezesa powoda, który przyznał, że nie on był pomysłodawcą tego oznaczenia. Poza tym fakt posługiwania się oznaczeniem przez pozwanego w jego działalności gospodarczej wynikał z dokumentów sprzedażowych, dokumentacji zdjęciowej oferty pozwanego, a także z zeznań świadków K. T. oraz świadka M. N..

Ostatecznie pozwany potwierdził w swoich zeznaniach, że to on odpowiadał za umieszczenie oznaczenia (...) na opakowaniach zanęt wędkarskich (...). Praktyka została potwierdzona zeznaniami świdków M. N. i M. S., a także dokumentacją zdjęciową opakowań. Pośrednio wynika także z treści świadectwa pracy.

Sąd z uwagą przeprowadził dowód z przesłuchania stron. Najistotniejsze okazały się te elementy zeznań, które wskazywały na pobudki strony powodowej co do rejestracji oznaczenia (...). Kluczowe i wiarygodne w tym zakresie są zeznania prezesa powoda P. P. (Ad. 01:10:06 i 01:31:02) co do tego, że czuł się oszukany przez pozwanego, który jego zdaniem wykorzystując tajemnicę przedsiębiorstwa powoda i jego potencjał stworzył przedsiębiorstwo konkurencyjne, a rejestracja znaku miała zabezpieczyć interesy powoda.

Podstawa prawa wyroku częściowego

W ocenie Sądu żądanie pozwu wzajemnego zasługuje na uwzględnienie.

Pozwany/ powód wzajemny jako podstawę prawną żądania unieważnienia prawa ochronnego na znak towarowy R. (...) wskazał art. 129 ¹ ust. 1 pkt 6. p.w.p. dotyczący rejestracji znaku towarowego w złej wierze. Sąd pozostaje związany tą podstawą prawną i dokona oceny przesłanej unieważnienia prawa tylko w kontekście tej negatywnej przesłanki rejestracji.

Ustawa prawo własności przemysłowej nie definiuje złej wiary. Za utrwalone należy uznać stanowisko co do tego, że pojęcie złej wiary w prawie znaków towarowych trzeba ujmować autonomicznie, tj. odrębnie niż ma to miejsce w prawie cywilnym w ramach wykładni tego pojęcia na gruncie kodeksu cywilnego i innych ustaw regulujących stosunki cywilno-prawne ^{( 2)}. W prawie znaków towarowych dla stwierdzenia złej wiary nie wystarczy sama okoliczność, że zgłaszający znak towarowy wie lub powinien wiedzieć, że dokonując zgłoszenia, narusza interes osoby trzeciej, która już dysponuje takim znakiem towarowym, a nie zgłosiła go do rejestracji. Zgłoszeniu, które można zakwalifikować jako zgłoszenie w złej wierze, musi towarzyszyć zamiar osiągnięcia skutku nagannego polegającego na dążeniu do uzyskania na swoją rzecz prawa ochronnego nie w celu używania znaku dla odróżniania towarów. Zamiar zgłaszającego jest elementem subiektywnym. Jednak jego ocena jako nagannego powinna in casu uwzględniać przyjęte zobiektywizowane kryteria pozwalające uznać dane działanie za działanie podjęte wyłącznie w celu nieuczciwym (zob. TS w wyr. z 11.6.2009 r., C-529/07, Chocoladefabriken Lindt & Sprüngli AG v. Franz Hauswirth GmbH, EU:C:2009:361, pkt 42). ^{( 3)}

Jak wynika z dokonanych przez sąd ustaleń powód, dokonując zgłoszenia znaku słownego (...) wiedział o tym, że znakiem tym posługiwał się w obrocie gospodarczym dla oznaczenia swoich towarów (sprzętu wędkarskiego ) pozwany. Użycie tego oznaczenia na opakowaniu zanęt wędkarskich produkowanych przez powoda odbywało się bez jego zgody Oznaczenie (...) mimo umieszczenia go na opakowaniu zanęt nie służyło wskazaniu pochodzenia tych produktów bezpośrednio od pozwanego. Miało natomiast na celu powiązanie marki powoda(...) oraz marki pozwanego (...). Stwarzało wrażenie ścisłej współpracy i powiązań gospodarczych między stronami. Takie użycie było zamysłem pozwanego i służyć miało przyniesieniu korzyści głównie jego działalności. W przeciwnym razie pozwany zrezygnowałby z tej praktyki. Jest bowiem oczywiste, że w pierwszym rzędzie miał na względzie swój interes, nie zaś interes spółki, w której był zatrudniony.

Powód wiedział, że prawo do tego oznaczenia mu nie przysługuje. Co więcej, miał wątpliwości, czy wobec zerwania faktycznych więzi między przedsiębiorstwami stron, może wykorzystać już wytworzone opakowania, na których zamieszczony był znak (...). Liczył się z tym, że takie użycie oznaczenia może zostać uznane za naruszenie prawa.

Podkreślić należy, że rejestracja prawa ochronnego na znak towarowy służy temu, aby przedsiębiorca zyskał wyłączne prawa sygnowania swoich towarów i usług danym oznaczeniem. W ten sposób realizuję się główna funkcja znaku tj. funkcja odróżniająca sprowadzająca się do tego, że dzięki oznaczeniu klienci mogą odróżniać towary i usługi jednego przedsiębiorcy od towarów i usług innego przedsiębiorcy. Znak towarowy może pełnić także funkcje reklamową, czy inwestycyjną. Rejestracja znaku w jakimkolwiek innym celu niż realizacja przypisanych mu funkcji może być oceniana jako działanie w złej wierze.

Powód miał prawo uznać działanie pozwanego polegające na zamieszczaniu sloganu (...) na opakowaniach zanęt wędkarskich powoda za działanie dalece nieuczciwe, nadużywające relacji zaufania. Usprawiedliwione było także jego przekonanie, że wiedza i doświadczenie pozwanego zdobyte podczas zatrudnienia u powoda ułatwiło mu podjęcie działalności konkurencyjnej, tym bardziej, że stało się to niemal natychmiast po rozstaniu stron.

Jednak w tym kontekście rejestracja znaku towarowego (...) musi być uznana za swego rodzaju wendetę, chęć zablokowania możliwości użycia tego oznaczenia przez konkurencyjną spółkę. Postawy powoda nie usprawiedliwia wcześniejsze nieuczciwe zachowanie pozwanego. Prawo podmiotowe przyznane ustawą winno być wykorzystywane do celu, dla którego zostało stworzone. Negatywnej oceny wniosku o rejestrację nie zmienia także okoliczność, że po rozstaniu stron powód pozostał z problemem dużej ilości opakowań zawierających oznaczenie (...). Rozwiązanie tej kwestii mogło nastąpić w oparciu o inne instrumenty prawne (w tym roszczenia odszkodowawcze).

Podkreślić należy, że z okoliczności sprawy nie wynika, aby powód w ogóle zamierzał oznaczać jakiekolwiek towary zarejestrowanym oznaczeniem. Nie robił tego przez kolejne lata, a sporne opakowania zalegają w magazynie do tej pory. To dodatkowo dowodzi, że powód nie miał zamiaru korzystać ze znaku towarowego (...) w funkcji przypisanej mu prawem, a rejestracji dokonał w celu utrudnienia działalności pozwanemu.

Mając zatem na uwadze, że rejestracji znaku towarowego (...) dokonano w złej wierze sąd orzekł o unieważnieniu prawa ochronnego.

1

2 Por. wyr. z 27.6.2013 r., C ‑ 320/12, Malaysia Dairy Industries Pte. Ltd v. Ankenævnet for Patenter og Varemærker,

3 Ł. Żelechowski, Prawo własności przemysłowej. Komentarz. Art. 129 ^{( 1)} , CH Beck, Legalis, dostęp: Legalis - Art. 129[1] PrWłPrzem red. serii Osajda/red. tomu Żelechowski 2022, wyd. 2/Ł. Żelechowski