XVII GW 29/25 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Gdańsku z 2025-04-30

Sygn. akt XVII GW 29/25

POSTANOWIENIE

Dnia 30 kwietnia 2025 r.

Sąd Okręgowy w Gdańsku – XVII Wydział Własności Intelektualnej

w osobie sędziego Wojciecha Midziaka

po rozpoznaniu w Gdańsku na posiedzeniu niejawnym sprawy

z powództwa M. K.

przeciwko A. K.

o zapłatę

postanawia:

1.  oddalić wniosek powódki o zobowiązanie pozwanej – w trybie art. 479 113 § 1 k.p.c. w zw. z art. 479 115 § 2 pkt 2 k.p.c. – do wyjawienia informacji na temat wyprodukowanych towarów oznaczonych utworem, do którego powódce przysługują autorskie prawa majątkowe;

2.  oddalić wniosek powódki o zobowiązanie pozwanej – w trybie art. 479 106 k.p.c. – do wydania środków dowodowych w postaci wszelkich umów i zamówień, których przedmiotem były towary oznaczone emblematem, do którego powódce przysługują autorskie prawa majątkowe.

Sygn. akt: XVII GW 29/25

UZASADNIENIE

POSTANOWIENIA Z 30 KWIETNIA 2025 r.

Wraz z pozwem z 10 stycznia 2025 r. powódka M. K. (dalej również jako uprawniona) wniosła o zobowiązanie pozwanej A. K. (dalej również jako obowiązana):

1.  do wyjawienia, na podstawie art. 479 113 § 1 k.p.c., w zw. z art. 479 115 § 2 pkt 2 k.p.c., informacji na temat wyprodukowanych towarów oznaczonych utworem, do której powódce przysługują prawa autorskie;

2.  do wydania, na podstawie art. 479 106 k.p.c., środków dowodowych w postaci wszelkich umów i zamówień, których przedmiotem były towary oznaczone emblematem, do którego powodowi przysługują prawa autorskie.

Powódka podniosła, że przysługują jej autorskie prawa osobiste i majątkowe do utworów – obrazów wskazanych w treści pozwu (k.6v.-8v.) oraz w załączniku do pozwu „print screen z portali społecznościowych – profil (...)” (k. 30-71). Swoje utwory powódka prezentuje w portalach społecznościowych I., F., w portalu (...). Ponadto pozwana prowadzi sprzedaż obrazów przedstawiających jej utwory za pośrednictwem platformy E. oraz P.

Powódka upatruje naruszenia przysługujących jej praw autorskich w działaniach pozwanej związanych z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą (internetową sprzedażą odzieży damskiej za pośrednictwem strony internetowej – (...).

Pozwana prowadzi sprzedaż odzieży z nadrukiem przedstawiającym utwory powódki, ponadto rozpowszechnia zdjęcia tych produktów. Dokonuje rozpowszechnienia utworów powódki bez wskazania jej autorstwa oraz bez jej zgody.

W odpowiedzi na pozew z dn. 28 lutego 2025 r. pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powódki na swoją rzecz kosztów sądowych, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Pozwana zaprzeczyła, by to ona produkowała koszulki wskazane przez powódkę, z czego wywiodła, że nie ponosi odpowiedzialności za naruszenie jej praw autorskich. Ponadto, zaprzeczyła roszczeniu powódki również co do wysokości, twierdząc, że wartości podane przez powódkę w treści pozwu nie odpowiadają rynkowej wartości spornych grafik.

Pozwana wskazała, że gotowe koszulki nabyła od hurtowni (...) i nie uczestniczyła w wyborze nadruków. W jej ocenie odpowiedzialność za naruszenie praw autorskich powódki obciąża ten podmiot, jako wprowadzający produkty na rynek.

Pozwana wskazała, że produkty z identycznymi lub podobnymi nadrukami są powszechnie dostępne na rynku. Te okoliczności uzasadniały w jej ocenie nieprzeprowadzenie weryfikacji co do konieczności uzyskania licencji na korzystanie ze spornych utworów.

W ocenie pozwanej prowadzona przez nią sprzedaż detaliczna, ograniczająca się do 50 sztuk koszulek, nie uzasadnia wysokości dochodzonego przez powódkę roszczenia, ponieważ jest nieproporcjonalna do wartości rynkowej utworów powódki. Kwota wskazana w pozwie nie odpowiada również „stosownemu wynagrodzeniu” z art. 79 ust. 1 pkt 3 lit b) ustawy z dn. 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24 z późn. zm.) – dalej jako u.p.aut.

Sąd Okręgowy uznał następujące okoliczności za uprawdopodobnione.

Powódka M. K. jest artystką tworzącą pod marką (...)utwory graficzne, do których utwory wskazane na k. 31-68. Powódka prezentuje swoją twórczość na platformach społecznościowych I., F. Jej prace są prezentowane również na stronie (...) . Powódka oferuje do sprzedaży obrazy z wykorzystaniem swoich utworów za pośrednictwem stron P. oraz E.

okoliczność bezsporna

Pozwana A. K. sprzedawała za pośrednictwem swojej strony internetowej(...)produkty – koszulki zawierające grafiki jak na k. 16 – 29; 70-71, 114 akt sprawy. W ramach ofert zamieszczanych swojej stronie pozwana publikowała również zdjęcia tych produktów wraz z widocznymi grafikami.

okoliczność bezsporna

Powódka nie udzieliła licencji na korzystanie z utworów stanowiących przedmiot jej praw autorskich pozwanej ani hurtowni (...)

okoliczność bezsporna

Pozwana nabyła od hurtowni (...) 50 sztuk gotowych koszulek w wersji zawierającej grafikę jak na k. 114 akt sprawy. Ponadto nabyła koszulki zawierające grafikę jak na 70-71.

dowody: zdjęcia produktu sprzedanego przez pozwaną – k. 70-71; faktura nr (...) – k. 111; wydruk rozmowy w komunikatorze W. – k. 113-118)

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Oba wnioski powódki – o zobowiązanie do wyjawienia informacji i zobowiązanie do wydania środków dowodowych – nie zasługiwały na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 479 113 § 1 k.p.c. przesłankami wezwania obowiązanego do udzielenia informacji są: wiarygodne wykazanie przez uprawnionego okoliczności wskazujących na naruszenie oraz niezbędność informacji objętych wnioskiem dla dochodzenia roszczenia. Jak wynika z redakcji tego przepisu obie przesłanki powinny być spełnione łącznie, w przeciwnym wypadku wniosek powinien zostać oddalony.

Standardu wiarygodnego wykazania okoliczności nie należy utożsamiać z udowodnieniem. W piśmiennictwie porównywany jest do pojęcia „wysokiego prawdopodobieństwa naruszenia” występującego w poprzednim brzmieniu art. 286 1 Ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1170 – dalej jako p.w.p.) W związku z tym na uprawnionym nie spoczywa ciężar udowodnienia określonych okoliczności, a jedynie wykazania prawdopodobieństwa ich wystąpienia. Uprawdopodobnione powinny zostać okoliczności, iż doszło do naruszenia oraz kto tego naruszenia się dopuścił (por.: postanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie z dn. 15 września 2023 r. – sygn. akt: XXII GWo 60/221; A. Sadza [w:] P. Rylski, A. Olaś (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, wyd. 3, 2024, uwagi do art. 479 113 k.p.c.; A. Jakubecki, Wezwanie do udzielenia informacji w postępowaniu odrębnym w sprawach własności intelektualnej, PPC 2020, nr 3, s. 478-496; M. Barczewski, O. Zinkiewicz-Będźmirowska [w:] A. Machnikowska, Postępowania odrębne. System Postępowania Cywilnego, Tom 6, 2022, s. 1016).

Informacje, których może żądać uprawniony obejmują, zgodnie z art. 479 115 § 1 k.p.c., wyłącznie:

1)  informacje o firmie, miejscu zamieszkania lub siedzibie i adresie producentów, wytwórców, dystrybutorów, dostawców oraz innych poprzednich posiadaczy, od których lub na rzecz których nastąpiło nabycie lub zbycie towarów, korzystanie z usług lub ich świadczenie, jak również przewidywanych hurtowników i detalistów tych towarów lub usług;

2)  informacje o ilości wyprodukowanych, wytworzonych, wysłanych, otrzymanych lub zamówionych towarów lub świadczonych usług, jak również cenach otrzymanych w zamian za towary lub usługi;

3)  w szczególnie uzasadnionych okolicznościach inne informacje, które są niezbędne do wykazania wysokości roszczenia.

Niezbędność informacji należy rozumieć w ten sposób, że bez udzielenia informacji objętych wnioskiem skuteczne dochodzenie roszczenia będzie niemożliwe lub nadmiernie utrudnione2.

W złożonych w sprawie pismach procesowych z 10 stycznia 2025 r. (k. 5 - 11) oraz z 15 kwietnia 2025 r. (k. 154 - 155v.) powódka nie przedstawiła żadnych argumentów w celu wykazania, że informacje objęte wnioskiem są konieczne do określenia źródła lub zakresu naruszenia prawa. Jakkolwiek, w świetle przedstawionych przez powódkę twierdzeń określenie źródła naruszeń mogłoby wydawać się oczywiste, tak brak wykazania konieczności ustalenia zakresu naruszeń, szczególnie mając na uwadze przedstawione przez pozwaną środki dowodowe – kopię faktury z 5 marca 2024 r. (k. 111) oraz wydruk konwersacji w aplikacji W. (k. 113-118), przemawia za oddaleniem wniosku.

Za uprawdopodobnioną okoliczność należało uznać to, że pozwana nie odpowiadała za produkcję spornych koszulek, a jedynie prowadziła ich detaliczną sprzedaż. W związku z tym wniosek powódki o zobowiązanie pozwanej do wyjawienia informacji na temat wyprodukowanych towarów oznaczonych utworem, do którego powódce przysługują prawa autorskie, należało oddalić, ponieważ pozwana nie odpowiadała za ich produkcję, a powódka nie uprawdopodobniła, by mimo to dysponowała informacjami objętymi wnioskiem.

Zarówno w art. 479 106 k.p.c., jak i w art. 479 113 § 1 k.p.c., mimo zastosowania różnych pojęć, jako przesłankę uwzględnienia wniosków wskazano uprawdopodobnienie przez uprawnionego roszczenia. Standard wykazania faktów przez ich uprawdopodobnienie polega na przyjęciu przez Sąd „niewykluczającego wątpliwości prawdopodobieństwa prawdziwości twierdzeń” (K. Knoppek, w: T. Ereciński, T. Wiśniewski (red.), System Prawa Procesowego Cywilnego, t. II, cz. 2, s. 158) na podstawie materiału zebranego w sprawie, tj. środków dowodowych i oświadczeń o faktach przedstawionych przez strony.

Zgodnie z art. 79 ust. 1 pkt 3) lit. b u.p.aut. uprawniony, którego autorskie prawa majątkowe zostały naruszone, może żądać od osoby, która naruszyła te prawa naprawienia wyrządzonej szkody poprzez zapłatę sumy pieniężnej w wysokości odpowiadającej dwukrotności stosownego wynagrodzenia, które w chwili jego dochodzenia byłoby należne tytułem udzielenia przez uprawnionego zgody na korzystanie z utworu.

Powódka uprawdopodobniła okoliczności, z których wynika, że jest autorką utworów wskazanych na k. 31-68 akt sprawy, z których cztery znajdowały się na produktach sprzedawanych przez pozwaną. Utwory zostały również powielone na stronie internetowej pozwanej w postaci zdjęć oferowanych produktów. W obu przypadkach nie wskazano autorstwa powódki. Okoliczności te były wystarczające do uprawdopodobnienia naruszenia zgodnie z art. 479 113 § 1 k.p.c. Dla odpowiedzialności pozwanej co do zasady, na etapie rozpoznawania przedmiotowych wniosków bez znaczenie pozostawała okoliczność, że produkty nabyła od profesjonalnego podmiotu i wprowadzając je na rynek bez zgody powódki i oznaczenia jej autorstwa działała w dobrej wierze. Od przedsiębiorcy jako od profesjonalnego uczestnika obrotu gospodarczego należy bowiem oczekiwać należytej staranności co do sprzedawanych towarów. Jak wskazano wyżej – uprawdopodobnienie nie oznacza stwierdzenia przez Sąd, że dana okoliczność z całą pewnością miała miejsce lub nie, a wystarczające jest stwierdzenie ich prawdopodobieństwa, które nie wyklucza wątpliwości. Roszczenie pozwanej należało więc uznać za uprawdopodobnione przynajmniej co do zasady.

Dla uwzględnienia wniosku o wezwanie do udzielenia informacji konieczne jest łączne spełnienie przesłanek wskazanych w art. 479 113 § 1 k.p.c., na co wskazano wyżej w treści uzasadnienia. Ponadto, zgodnie z art. 479 116 pkt 3) k.p.c. uprawniony powinien we wniosku określić obowiązanego i wskazać okoliczności, z których może wynikać, że dysponuje informacjami objętymi wnioskiem. Powódka, mimo podniesienia przez pozwaną, że za produkcję spornych produktów odpowiada inny podmiot, nie wskazała żadnych okoliczności, z których wynikałoby, że mimo to pozwana dysponuje informacjami objętymi wnioskiem. W zwykły toku spraw kupujący nie dysponuje bowiem innymi danymi dotyczącymi sprzedaży produktu jak te, które dotyczą wyłącznie jego stosunków gospodarczych ze sprzedawcą, a te pozwana udostępniła przedkładając wraz z odpowiedzią na pozew kopię faktury z 5 marca 2024 r. Mimo uprawdopodobnienia przez powódkę naruszenia przysługujących jej praw autorskich przez pozwaną wniosek nie zasługiwał na uwzględnienie.

Mając na uwadze powyższe Sąd postanowił oddalić wniosek powódki o zobowiązanie pozwanej do wyjawienia informacji na temat wyprodukowanych towarów oznaczonych utworem, do których powódce przysługują autorskie prawa majątkowe, o czym orzekł w pkt 1. postanowienia na podstawie art. 479 113 § 1 k.p.c. a contrario w zw. z art. 479 116 pkt 3) a contrario.

Zgodnie z treścią art. 479 106 k.p.c. przesłankami uwzględnienia wniosku o wydanie środków dowodowych są: uprawdopodobnienie roszczenia oraz przydatność środków dowodowych objętych wnioskiem służących ujawnieniu i udowodnieniu faktów. Rozumienie drugiej z przesłanek pokrywa się z przywołanym już w trakcie rozważań na gruncie art. 479 113 § 1 k.p.c. Ponadto powód powinien również uprawdopodobnić okoliczności, z których wynika, że pozwany dysponuje środkiem dowodowym objętym wnioskiem (art. 479 107 pkt 2) k.p.c.).

Podobnie jak w przypadku wniosku opartego o art. 479 ( 113) § 1 k.p.c. również drugi z wniosków powódki należało oddalić, mimo uprawdopodobnienia przez powódkę roszczenia. Jak wskazano wyżej pozwana nie odpowiadała za produkcję ubrań, na których zamieszczone były grafiki stanowiące reprodukcje utworów powódki, a jej działania ograniczały się jedynie do sprzedaży ich klientom indywidualnym. Z tego wynika, że pozwana nie mogłaby dysponować innymi dokumentami dotyczącymi wskazanych towarów niż wystawione przez sprzedawcę - hurtownię (...) Powódka nie podważała prawdziwości twierdzeń pozwanej dotyczącym ilości spornych towarów nabytych od tej hurtowni. Nie podniosła również by pozwana mogła dysponować innymi dokumentami handlowymi służącymi udowodnienia faktów istotnych dla rozpoznania sprawy pochodzącymi od innych podmiotów.

W ocenie Sądu nie zostało uprawdopodobnione, by pozwana dysponowała innymi środkami dowodowymi dotyczące towarów oznaczonych emblematem, do którego powódce prawdopodobnie przysługują autorskie prawa majątkowe, niż faktura, której kopia została przez nią przedłożona z pismem z 28 lutego 2025 r. (faktura – k. 111). W związku z tym, że powódka dysponuje tym środkiem dowodowym doręczonym jej wraz z odpisem pisma procesowego, jej wniosek o zobowiązanie pozwanej do wydania środków dowodowych w postaci wszelkich umów i zamówień, których przedmiotem były towary oznaczone emblematem, do którego powódce przysługują autorskie prawa majątkowe należało oddalić o czym Sąd orzekł w pkt 2. postanowienia na podstawie art. 479 106 k.p.c. w zw. z art. 479 107 pkt 2 k.p.c. a contrario.

1 Legalis nr 3035345.

2 A. Gołaszewska [w:] T. Szanciło (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Art. 506–1217. Tom II, wyd. 2, 2023 – uwagi do art. 479 ( 113) ; por. również: postanowienie Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z 6.01.2006 r., I ACz 1162/05 - Legalis nr 2664027 oraz postanowienie Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z 30.05.2014 r., I ACz 835/14 - Legalis nr 2108825.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Małgorzata Wiśniewska-Sywula
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Gdańsku
Osoba, która wytworzyła informację:  SSO Wojciech Midziak
Data wytworzenia informacji: