Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gdańsku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 kwietnia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Gdańsku w XV Wydziale Cywilnym

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Weronika Klawonn

Protokolant: st. sekr. sąd. Magdalena Florian

po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2013 r. r. w Gdańsku

na rozprawie

sprawy z powództwa T. G.

przeciwko T. W. i J. K.

o zapłatę

1. zasądza od pozwanego T. W. na rzecz powódki T. G. kwotę 20576 zł. 49gr. (dwadzieścia tysięcy pięćset siedemdziesiąt sześć złotych czterdzieści dziewięć groszy wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 27 marca 2010 r. do dnia zapłaty

2. zasądza od pozwanego J. K. na rzecz powódki T. G. kwotę 20576 zł. 49gr. (dwadzieścia tysięcy pięćset siedemdziesiąt sześć złotych czterdzieści dziewięć groszy wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 13 marca 2010 r. do dnia zapłaty

3. w pozostałym zakresie powództwo oddala,

4. kosztami procesu obciąża strony w następujący sposób:

- powódkę w 1/2 części

- pozwanego T. W. w 1/4 części,

- pozwanego J. K. w 1/4 części

pozostawiając szczegółowe rozliczenie kosztów procesu referendarzowi sądowemu.

UZASADNIENIE

1. Stanowiska stron

1.1. Stanowisko strony powodowej

1.1.1. Żądanie:

Powódka T. G. pozwem skierowanym przeciwko T. W. domagała się zapłaty kwoty 95150 zł. 91 gr. wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 4 września 2009 r. do dnia zapłaty.

1.1.2. Podstawa faktyczna żądania

Powódka w dniu 8 stycznia 2007 r. zawarła z pozwanymi umowę o dzieło, której przedmiot miał zostać wykonany do dnia 30 marca 2007 r., a termin odbioru dzieła wyznaczono na dzień 20 kwietnia 2007 r. Przedmiot umowy tj. zawór miał zostać wykonany zgodnie z dokumentacją techniczną. Przede wszystkim "poszczególne elementy dzieła miały współpracować ze sobą oraz spełniać funkcje określone w dokumentacji i całość dzieła zastosowana do mechanizmu nalewającego miła spełniać oczekiwania zamawiającego.

Pozwani nie wykonali dzieła w umówionym terminie. Wykonali je w sposób niezgodny z umową. Zawory napełniające nie nadawały się do celu ustalonego w umowie i nie spełniały wymogów kontrahenta.

Dzieło nigdy nie zostało odebrane - ponieważ nie spełniało ono określonej funkcji i nie przeszło pomyślnie prób.

Wykonany przez pozwanych zawór miał następujące wady:

- zamykał dopływ wody powoli i nierówno.

- po zamknięciu dopływu był nieszczelny.

- doprowadzał do wypełnienia wodą powyżej dopuszczalnego poziomu.

- głośno pracował,

- przy niskim ciśnieniu nie otwierał się w ogóle lub nie zamykał,

- po zamontowaniu duża ilość poszczególnych zaworów nie pracowała w ogóle lub była nieszczelna.

- membrana przy zamykaniu nakrętki ulegała deformacji, ponieważ nakrętka nieprawidłowo uszczelniała ją na wewnętrznej części roboczej.

W związku z tym konieczne było wprowadzenie zmian konstrukcyjnych samego zaworu, a co za tym idzie w formach konstrukcyjnych niezbędnych do wytworzenia poszczególnych elementów.

Wobec niewykonania umowy powódka pismem z dnia 24 kwietnia 2009 r. złożyła oświadczenie o odstąpieniu od umowy.

Na skutek nienależytego wykonania umowy powódka poniosła szkodę w kwocie 95150 zł. 91 gr., na którą składają się wartśc prac związanych z wprowadzeniem zmian konstrukcyjnych oraz odsetki od kredytu w kwocie 47097 zł. 893 gr.

1.1.3. Podstawa prawna roszczenia

Na podstawie art.494 k.c. powódka może żądać zwrotu własnego świadczenia oraz szkody wynikłej z niewykonania zobowiązania. Na skutek niewłaściwego wykonania dzieła powódka poniosła koszty dostosowania linii produkcyjnej, koszty nowych elementów urządzenia finalnego, koszty dostosowania projektu do celu umowy oraz koszty obsługi kredytu zaciągniętego na inwestycję.

1.2. Stanowisko pozwanych

1.2.1. Pozwani w odpowiedzi na pozew wnieśli o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie od powódki zwrotu kosztów procesu.

1.2.2. Uzasadnienie stanowiska

Roszczenie powódki jest przedawnione. Zgodnie z art.646 k.c. roszczenia wynikające z umowy o dzieło przedawniają się z upływem dwóch lat od dnia oddania dzieła. Zgodnie z umowami zawartymi przez strony ostateczny termin odbioru dzieła w § 3 ustęp 2 został określony na dzień 20.04.2007 r., a termin wykonania dzieła w §3 ust.1 ustalono na 30.03.2007 r. Pozew został wniesiony w listopadzie 2009 r., czyli po upływie dwuletniego okresu przedawnienia.

W umowie o dzieło uprawnienia zamawiającego są uzależnione od rodzaju wady dzieła. Zamawiający ma prawo odstąpienia, gdy dzieło jest dotknięte wadą istotną po uprzednim wyznaczeniu wytwórcy dzieła odpowiedniego terminu do usunięcia wady, chyba że koszty naprawy byłyby nadmierne. Natomiast jeśli dzieło jest dotknięte wadą nieistotną zamawiający może żądać usunięcia wady i obniżenia wynagrodzenia. Nawet jeśli wada jest nieistotna zamawiający może odstąpić od umowy, chociaż koszty usunięcia wady nie są nadmierne, gdy wykonawca nie usunie wady w wyznaczonym terminie. Dla zachowania powyższych uprawnień powódka winna zawiadomić pozwanych o istnieniu wady w terminie miesiąca od dnia jej wykrycia dokładnie opisując wadę. Powódka nie dopełniła jednak powyższego obowiązku, wobec czego nie może się powoływać na konieczność naprawienia szkody przez pozwanych. Z kolei odstąpienie od umowy po ponad dwuletnim okresie od daty jej wykonania nie może być uznane za skuteczne.

Pozwani podnieśli zarzut braku odpowiedzialności solidarnej po ich stronie. Solidarność zobowiązania pozwanych nie wynika z ustawy lub czynności prawnej. Każdego z pozwanych z powódką łączyła odrębna umowa o dzieło. Powódka nie podała za jaką część szkody każdy z pozwanych miałby ponosić odpowiedzialność.

Pozwani wywiązali się z zawartych z powódką umów. Powódka nie dostarczyła pozwanym założeń, w oparciu o które dzieło miało zostać wykonane. Zakres prac określony w §1 ust. 1 umowy został przez pozwanych wykonany. Przed przystąpieniem do jego wykonania pozwani wykonali prototyp, który został przez powódkę zatwierdzony. Prace zostały przez powódkę odebrane bez zastrzeżeń, co zostało potwierdzone na złożonych przez pozwanych rachunkach, gdzie powódka potwierdziła, że "praca została wykonana i przyjęta bez zastrzeżeń".

Nie zostały spełnione przesłanki odpowiedzialności odszkodowawczej pozwanych. Nie jest szkodą zaciągnięty przez powódkę kredyt i spłacane w związku z tym odsetki. Brak jest adekwatnego związku przyczynowego między wskazywaną szkodą a działaniem lub zaniechaniem pozwanych. Nadto pozwani nie ponoszą winy za poniesione przez powódkę wydatki. Zdarzenia, które nastąpiły po wykonaniu umowy były wykonywane poza łączącą strony umową. Pozwani starali się pomóc powódce w problemach z wdrażaniem urządzeń do produkcji, co nie było objęte umową. Zawarta umowa nie polegała bowiem na wdrożeniu zaworu do produkcji, lecz jedynie na zaprojektowaniu go.

Pozwani zgłosili zarzut potrącenia do kwoty 3.450 zł w stosunku do każdego z nich tytułem zapłaty pozostałej części wynagrodzenia wynikającego z umów z dnia 8.01.2007 r.

2. Podstawa faktyczna wyroku:

2.1. Powódka zajmuje się produkcją artykułów z tworzyw sztucznych. Współpracowała z przedsiębiorstwem (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, produkując dla niego zawory spustowe montowane w spłuczkach toaletowych.

Okoliczność bezsporna

2.2. Pozwani J. K. i T. W., którzy są konstruktorami, współpracowali z powódką i jej mężem. Powódka wcześniej zajmowała się produkcją opakowań do kosmetyków z tworzyw sztucznych, a pozwani je projektowali. Współpraca przebiegała poprawnie.

Okoliczność bezsporna, vide: słuchanie informacyjne pozwanego J. R. k.159, słuchanie informacyjne pozwanego T. W. k. 161.

2.3. Powódka otrzymała od (...) zlecenie wykonania zaworu napełniającego i spustowego. Przed zawarciem umowy z pozwanymi powódka poprosiła ich o narysowanie zaworu do spłuczki. Na wzór przekazała dwa gotowe zawory, na podstawie których pozwani mieli narysować nowy zawór, różniący się od dostarczonych. Pozwani sporządzili rysunek zaworu dźwigowego, który wysłali do kierownika jakości firmy (...). Wtedy okazało się, iż C. zamawia zawór ciśnieniowy, a nie dźwigowy. W tej sytuacji pozwani zaprojektowali zawór ciśnieniowy.

Okoliczność bezsporna vide: słuchanie informacyjne pozwanego J. R. k.159, słuchanie informacyjne pozwanego T. W. k. 161.

2.4. W dniu 8 stycznia 2007 r. powódka zawarła dwie pisemne umowy, jedną z J. K., a drugą z T. W.. Pozwani zobowiązali się do wykonania dzieła polegającego na:

1. wykonaniu dokumentacji zaworu i prototypu,

2. wykonaniu dokumentacji konstrukcyjnej form,

3. sporządzeniu wykazu potrzebnych materiałów,

4. wskazaniu wykonawców form,

5. nadzoru konstruktorskiego nad wykonaniem form.

Wykonawcy zobowiązali się do użycia własnych środków do wykonania dzieła, według założeń dostarczonych przez zamawiającego. Termin wykonania dzieła określono na dzień 30 marca 2007 r., zaś ostateczny termin odbioru po pomyślnych próbach na 20 kwietnia 2007 r. Jednocześnie zaznaczono, iż za wykonane dzieło uważa się sprawnie działający cały mechanizm nalewający, który przeszedł pomyślne próby i został odebrany protokołem odbioru.

Wynagrodzenie dla każdego z wykonawców ustalono na kwotę 8.450 zł netto, płatne w trzech ratach po wystawieniu rachunku przez wykonawcę dzieła i dokonaniu odbioru dzieła przez zamawiającego. Pierwsza rata w wysokości 2.500 zł netto była płatna po opracowaniu dokumentacji i prototypu, druga rata w wysokości 2.500 zł netto po opracowaniu dokumentacji konstrukcyjnej form, dostarczeniu wykazu niezbędnych materiałów, podpisaniu umów z wykonawcami wskazanymi przez wykonawcę dzieła, a trzecia rata w kwocie 3.450 zł netto po odbiorze dzieła.

W umowach zastrzeżono prawo odstąpienia dla zamawiającego, gdy wykonawca:

1. bez zgody zamawiającego powierzy wykonanie dzieła osobie trzeciej,

2. wykonuje dzieło wadliwie i mimo upływu terminu wyznaczonego przez zamawiającego nie zmienia sposobu jego wykonania.

Strony postanowiły, iż w przypadku odstąpienia od umowy przez zamawiającego może on żądać od wykonawcy zwrotu poniesionych kosztów oraz wydania rozpoczętego dzieła bez prawa żądania zapłaty przez wykonawcę.

Dowód: umowy o dzieło z dnia 8.01.2007 r. k.10-13

2.5. Termin wykonania dzieła ustalony na 20 kwietnia 2007 r. wynikał z terminarza zamówień firmy (...), związanego z wdrażaniem urządzeń do produkcji i sprzedaży. Zawór miał wejść do sprzedaży w kwietniu 2007 r. Okres od kwietnia do lipca 2007 r. był przeznaczony na dokonywanie ewentualnych poprawek. W lipcu miała zostać podpisana umowa pomiędzy powódką a przedsiębiorstwem (...).

Dowód: zeznania W. G. k.246-249

2.6. W dniu 16 lutego 2007 r. powódka zaciągnęła kredyt inwestycyjny na uruchomienie produkcji zaworów napełniających do WC. Na okres od dnia 16 lutego 2007 r. do 5 lutego 2017 r. Bank stawial do dyspozycji Kredytobiorcy środki w transzach na podstawie dyspozycji kredytobiorcy jako płatność za przedstawione faktury. Kredyt był oprocentowany wg zmiennej stoy, która na dzien udzielenia kredytu wynosiła 7%.,

Dowód: historia kredytu k.43-53, umowa kredytu k. 194.

2.7. Pozwani wykonywali zlecone im prace. Wykonali dokumentacje techniczną zaworu i prototypu. Następnie zaczęli projektować formy na poszczególne elementy zaworu. Dokumentacja wykonana na formy wtryskowe nie była wykonana prawidłowo i wymagała wielu poprawek Wykonanie form zostało powierzone innemu podmiotowi. Nadzór nad wykonaniem form sprawował pozwany T. W.. Na podstawie dokumentacji technicznej wykonanej przez pozwanych nie było możliwe wykonanie prawidłowo działającego prototypu. Również formy wykonane na podstawie dokumentacji pozwanych wymagały wielu poprawek.

Dowód: wzór prototypowy k. 218, opinia biegłego k. 300- 301., zeznania świadka W. G. k. 247, zeznania świadka G. R. k. 251, zeznania świadka T. Ś. k. 252,

2.8. Powódka tytułem wynagrodzenia w dniu 31.01.2007 r. zapłaciła na rzecz każdego z pozwanych po 2.500 zł. W dniu 12 lipca 2007 r. r. J. K. wystawił rachunek za opracowanie dokumentacji konstrukcyjnej form na kwotę 2.500 zł netto. W rachunku powódka podpisała oświadczenie, iż praca została wykonana i przyjęta bez zastrzeżeń. Powódka zapłaciła pozwanym drugą ratę wynagrodzenia po 2.500 zł netto.

Okoliczność bezsporna, zestawienie poniesionych kosztów k.54-55, rachunek z dnia 12.07.2007 r. k.95,

2.9. Po wykonaniu prototypu zaworu okazało się, iż nie działa on właściwie. Pozwani wykonywali prace poprawkowe, w tym związane z dopracowaniem uszczelki z tworzywa także po 30 kwietnia 2007 r. Między innymi w ramach umowy pozwani prowadzili nadzór konstruktorski nad wykonaniem form przez (...) Sp. z o.o. Usuwanie wad tych form trwało jeszcze w czerwcu 2008 r.

Dowód: potwierdzenia wydania zewnętrznego - zwroty form do poprawek . 180 - 191 . zeznania świadka G. W. k. 247, zeznania świadka A. B. k. 250, zeznania świadka G. R. k. 251, zeznania świadka P. S. k. 253, zeznania świadka P. K. k. 253,

2.10. Prace poprawkowe oprócz pozwanych wykonywały także inne podmioty. Ostatnie prace poprawkowe w formach były wykonywane w października 2009 r.

Powódka poniosła z tego tytułu koszt w wysokości 48.052,98 zł, w tym:

- 4.460 zł za formę na uszczelkę,

-1.060 zł za poprawki w formie,

- 1.356 zł za rdzenie formujące do formy,

- 2.000 zł za przeróbkę formy uszczelki,

- 450 zł za zmiany w konstrukcji uszczelki,

- 1.500 zł za zmiany formy korpusu,

- 2.450 zł za wykonanie nowego formowania w 4 gniazdach w formie uszczelki,

- 650 zł za zmiany formy nakrętki tylnej,

- 11.594 zł za zmiany w formach zaworu nalewowego,

-17.532,98 zł za wykonanie płyt na dźwignię pionową,

-5.000 zł za zmiany konstrukcyjne w formach zaworu

Dowód:

- faktura VAT (...) z dnia 22.08.2007 r. k.36-37,

- faktura VAT nr (...) r. z dnia 30.08.2008 k.32,

-faktura VAT nr (...) z dnia 13.07.2009 k.33,

- faktura VAT nr (...) z dnia 10.10.2008 k.34,

- faktura VAT nr (...) z dnia 25.03.2009 k.35,

- faktura VAT nr (...) z dnia 5.05.2009 k.38,

- faktura VAT nr (...) z dnia 8.09.2009 r. k.39,

- faktura VAT nr (...) z dnia 2.10.2009 k.40,

- faktura VAT nr (...) z dnia 27.10.2009 k.41,

-faktura VAT nr (...) z dnia 27.10.2009 k.42

- opinia uzupełniająca instytutu k.377-382

2.11. W październiku 2008 r. powódka dostarczyła do przedsiębiorstwa (...) pierwsza partię zaworów w ilości 5000 sztuk. Była to partia próbna. Odbiorca prowadził testy techniczne. Część zaworów została zamontowana do urządzeń i przeznaczona na rynek litewski i krajowy.

(Okoliczność bezsporna, vide: wyjaśnienia powódki k. 199, zeznani świadka W. G.. K. 248 )

2.12. Po tym pozwani zakończyli czynności związane z dokonywaniem poprawek.

(vide: oświadczenie pozwanego T. W. k. 163)

2.13. Zawór dostarczony do (...) w dniu 29 października 2008 został zareklamowany ze względu na jego nieprawidłową pracę przy niskich ciśnieniach wody i różnice w poziomach napełnienia. Zawory zostały zwrócone do producenta w dniu 17.02.2009 r.

Dowód: protokół reklamacyjny k.18,

2.14. Kolejna partia zaworów dostarczona do (...) w dniu 20 marca 2009 r. została zwrócona do producenta w dniu 15.04.2009 r.

Dowód: protokół reklamacyjny k.18

2.15. Pismami z dnia 24 kwietnia 2009 r. powódka odstąpiła od umów o dzieło z dnia 8 stycznia 2007 r. w oparciu o §6 pkt 1B i pkt 2 i 3 umowy wskazując, iż mechanizm pracuje nieprawidłowo.

Dowód: pisma powódki z dnia 24.04.2009 r. z potwierdzeniami nadania k.20-25

2.16. Pozwani w odpowiedzi na pisma powódki z dnia 24 kwietnia 2009 r. podali, iż wywiązali się z umowy. Zawarta umowa nie polegała natomiast na wdrożeniu zaworu do masowej produkcji. Podali, iż uszczelka miała być początkowo wykonana z gumy. Po namowach powódki i jej pracowników oraz zapewnieniach, iż dopasują tworzywo, które będzie odpowiadało właściwościom gumy zdecydowali się wykonać formę wtryskową. Tworzywo dostarczone przez powódkę nie spełniało jednak wymogów, gdyż powrót do poprzedniej postaci trwał zbyt długo.

Dowód: pismo pozwanych z dnia 16.05.2009 r. w odpowiedzi na odstąpienie od umowy k.28-29

2.17. Dzięki dokonanym zmianom konstrukcyjnym dopiero w dniu 19 października 2009 r. uzyskano powtarzalność pracy zaworu, wyeliminowano odgłosy zapowietrzenia mechanizmu oraz zapewniono ciągłość pracy przy niskim i wysokim ciśnieniu. Zawór napełniający otrzymał ocenę pozytywną i tym samym mógł być stosowany do wyrobów produkowanych w (...)

Dowód: pismo z dnia 22.10.2009 r. k.118

3. Ocena dowodów.

3.1. Powyższych ustaleń faktycznych Sąd dokonał w oparciu o zasady gromadzenia i oceny dowodów określone w Rozdziale I Działu III tytułu VI Księgi Pierwszej części pierwszej kodeksu postępowania cywilnego (art. 227 i nast. kpc)

3.2. Sąd dał wiarę przesłuchanym świadkom A. B., W. G. , P. K. , R. U., G. R., T. P. S. i P. K.. Świadkowie ci zgodnie potwierdzili okoliczności związane z wadliwym działaniem prototyp oraz podejmowanymi działania zmierzającym do uzyskania prawidłowo pracującego zaworu. Z zeznań tych wynikało, że działania te były prowadzone także po terminie określonym w umowie, co zresztą w słuchaniu informacyjnym przyznali także pozwani, a także że częściowe usunięcie wad zostało powierzone innym podmiotom.

3.3. Sad w celu ustalenia, czy dzieło pozwanych zostało wykonane wadliwie dopuścił dowód z opinii biegłych. Ocena prawidłowości wykonania dzieła wymagała bowiem wiadomości specjalnych. Sąd zaakceptował opinię biegłych z października 2011 r. W ocenie Sądu wnioski opinii zostały dostatecznie umotywowane. W szczególności biegli precyzyjnie odnieśli się do wad technicznych elementów zaworu.

3.4. Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych także w celu ustalenia, czy poniesione przez powódkę koszty związane z usunięciem wad dzieła były uzasadnione. Ocena tych zagadnień także wymagała wiadomości specjalnych. Sąd zaakceptował wnioski opinii z września 2012 r. Sąd na podstawie załączonych dokumentów ustalił jednak, że wskazana w tabeli zawartej w opinii kwota 48052,98 jest kwotą netto.

3.5. Sad pominął dowód z przesłuchania stron. W ocenie Sądu okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia sprawy zostały dostatecznie wyjaśnione pozostałymi

4. Podstawa prawna wyroku

4.1. W ocenie Sądu żądanie powódki zasługuje na uwzględnienie jedynie częściowo.

Powódka żądanych kwot domagała się jako odszkodowania za nienależyte wykonanie zobowiązania (art. 494 k.c.)

4.2. Zdaniem Sądu zawarta pomiędzy stronami umowa stanowiła umowę o dzieło w rozumieniu art. 627 k.c. Strony w treści umowy nie tylko posługiwały się tym pojęciem, ale także dokładnie oznaczyły oczekiwany rezultat tj," sprawnie działający cały mechanizm nalewający, który przeszedł pomyślne próby i został odebrany protokołem odbioru.

4.3. Zarzut przedawnienia

W ocenie Sądu roszczenie powódki nie uległo przedawnieniu.

Zgodnie z art. 646 k.c. roszczenia wynikające z umowy o dzieło przedawniona się z upływem lat dwóch od dnia oddalania dzieła, a jeżeli dzieło nie zostało oddabe0 od dnia, w którym zgodnie z treścią umowy miało być oddane.

Hipoteza powołanej normy obejmuje także roszczenia odszkodowawcze, których źródłem jest niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania wynikającego z umowy o dzieło.

Natomiast w sytuacji, gdy przyjmujący zamówienie na żądanie zamawiającego usuwa wady dzieła, do czego zamawiający wyznaczył odpowiedni termin (zgodnie z art. 636 § 1 k.c.) przewidziany w art. 646 k.c. dwuletni termin przedawnienia roszczenia rozpoczyna bieg od dnia oddania dzieła po wykonaniu poprawek.

Wyznaczenie odpowiedniego terminu do wykonania poprawek (art. 636 §1 k.c. ) i przystąpienie do wykonania przez przyjmującego zamówienie oznacza w istocie zmianę terminu na ostateczne wykonanie dzieła i dokonanie jego odbioru przez zamawiającego. Zamawiający nie może ponosić ujemnych konsekwencji tego, że "dał szansę" przyjmującemu na poprawę wykonywanego dzieła.

Powódka wielokrotnie wzywała pozwanych do poprawienia form wtryskowych i prototypu. Jak wynika z załaczonych dokumentów jeszcze w czerwcu 2009 następowało poprawiani form pod nadzorem pzowanych. Ostateczna współpraca zakończyła się jesienią 2009 r. najwcześniej zatem od czerwca 2009 r. rozpoczął bieg termin przedawnienia. Został on przerwany wniesieniem pozwu w dniu 6 listopada 2009 r.

4.4. Roszczenie odszkodowawcze

Zgodnie z art. 636 § 1 jeżeli przyjmujący zamówienie wykonywa dzieło w sposób wadliwy albo sprzeczny z umową, zamawiający może wezwać go do zmiany sposobu wykonania i wyznaczyć w tym celu odpowiedni termin. Po bezskutecznym upływie wyznaczonego terminu zamawiający może od umowy odstąpić albo powierzyć poprawianie i wykonywanie dzieła na koszt i niebezpieczeństwo przyjmującego zamówienie.

Skutki odstąpienia od umowy o dzieło, która jest umową dwustronnie zobowiązująca i wzajemną określa art. 494 k.c. W myśl tego przepisu strona, która odstępuje od umowy wzajemnej obowiązana jest zwrócić drugiej stronie wszystko, co otrzymała od dniej na mocy umowy. Może żądać nie tylko zwrotu tego, co świadczyła lecz również naprawienia szkody wynikłej z niewykonania zobowiązania.

Ogólna zasadę odpowiedzialności odszkodowawczej związanej z nienależytym wykonaniem zobowiązania zawiera art. 471 k.c. , który stanowi, że dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Zakres odpowiedzialności dłużnika jest wyznaczony rozmiarem szkody oraz adekwatnym związkiem przyczynowym (art. 361 i art. 362 k.c.)

W ocenie Sądu powódka skutecznie odstąpiła od zawartych z pozwanymi umów.

Określone w powołanym art. 636 § 1 k.c. przesłanki zostały spełnione. Warto podkreślić, ze przesłanki te zostały także wskazane w łączącej strony mowie (§ 6 ust. 2.)

Pozwani nie wykonywali dzieła zgodnie z umową. Prototyp zaworu nie spełniał swojej funkcji. Również formy wykonane na podstawie projektu pozwanych nie pozwalały na wykonanie elementów zaworu prawidłowo funkcjonujących.

Powódka wielokrotnie wzywała pozwanych do zmiany sposobu wykonywania dzieła i wyznaczała kolejne terminy na dokonanie poprawek.

Powódka w formie pisemnej złożyła oświadczenie o odstąpieniu od umowy (art. 77 § 2 kc.) i doręczyła oświadczenia pozwanym w taki sposób, że mogli zapoznać się z jego treścią (art. 61 § 1 k.c.)

Skuteczne odstąpienie od umowy prowadzi do powstania roszczeń odszkodowawczych (art. 494 k.c.)

W ocenie Sądu strona pozwana (na której spoczywał w tym zakresie ciężar dowodu, zgodnie z art. 471 k.c.) nie wykazała, aby niewykonanie zobowiązania było następstwem okoliczności pozostających poza odpowiedzialnością dłużników. Dłużnicy zobowiązali się do wykonania określonego dzieła w przekonaniu, że dysponują odpowiednimi kwalifikacjami i są w stanie sprostać oczekiwaniom zamawiającego. Brak dostatecznych umiejętności jest z pewnością okolicznością leżącą po stronie przyjmujących zamówienie.

Jak już wskazano wymiar odszkodowania jest determinowany rozmiarem poniesionej szkody oraz adekwatnym związkiem przyczynowym pomiędzy nienależytym wykonaniem zobowiązania i stanem dóbr poszkodowanego.

W ocenie Sądu szkodę po stronie powódki stanowią poniesione przez nią koszty związane z wprowadzeniem zmian konstrukcyjnych prototypu zaworu oraz form. Adekwatny związek przyczynowy pomiędzy wydatkami w kwocie 48052 zł. 98 gr. został wykazany opinia uzupełniającą biegłych. Uznali oni, że wykonane prace za które zapłaciła powódka były konieczne, aby zawór spełniał swoją rolę i był przyjęty przez odbiorcę tj. (...) Sp. z.o.o.

Sąd natomiast uznał, że strona powodowa nie przedstawiła dostatecznych twierdzeń dotyczących adekwatnego związku przyczynowego pomiędzy wskazanymi w pozwie na kwotę 47097 zł. 93 gr. kosztami obsługi kredytu obrotowego a niewykonaniem zobowiązania przez pozwanych. W szczególności powódka nie wyjaśniła na czym polegała i w czym się wyrażała różnica w kosztach obsługi kredytu w sytuacji należytego wykonania zobowiązania a w razie niewykonania przez pozwanych. Powódka nie przedstawiła twierdzeń co do tego, jaki były normalny koszt obsługi kredytu, a jaki jest rzeczywiście wobec niewykonania dzieła przez pozwanych.

Warto podkreślić, że obowiązek przytaczania okoliczności faktyczny dla uzasadnienia żądania stanowi ciężar procesowy stron (art. 3 k.c.). Strona winna liczyć się z ujemnymi konsekwencjami nieprzedstawienia dostatecznych twierdzeń o stanie faktycznym.

Sad uznał, że na podstawie dostępnego materiału procesowego nie ma możliwości weryfikacji szkody w zakresie dotyczącym obsługi kredytu. Nie jest możliwe zastosowanie metody dyferencyjnej dla ustalenia różnicy akt lanym majątku powódki, a stanem jaki by istniał gdyby nastąpiło wykonanie zobowiązania. Nie można także zweryfikować, czy uszczuplenie majątku powódki pozostaje w normalnym związku przyczynowym z niewykonaniem zobowiązania.

W tym zakresie więc Sąd w tym zakresie uznał żądanie za nieuzasadnione.

Sąd stosując metodę dyferencyjną od wartości poniesionej przez powódkę szkody odjął kwoty pozostałych do zapłaty na rzecz pozwanych wynagrodzeń. Powódka odstępując od umowy nie była już zobowiązana do ich zapłaty. Dlatego też Sąd ustalił wysokość szkody po odjęciu wynikających z umowy wynagrodzeń na rzecz pozwanych w kwocie po 3450 zł. (razem 6900 zł.)

Sąd uznał więc, że wartość poniesionej przez powódkę szkody oraz wartość odszkodowania wynosi 41152,98 (48052 zł. 98 gr. minus 6900 zł.).

Sąd podzielił stanowisko strony pozwanej, że zobowiązanie nie miało charakteru solidarnego. Każdy z pozwanych zawarł odrębną umowę i chociaż prace były wykonywane wspólnie, to nie można powiedzieć, że solidarność zobowiązania wynikała z czynności prawnej (art. 369 k.c.)

Świadczenie pieniężne ze swej istoty ma charakter świadczenia podzielnego w rozumieniu art. 379 § 2 k.c. Dlatego też Sąd świadczenie odszkodowawcze podzielił na dwóch pozwanych po połowie i zasądził od każdego z nich po 20576zł. 49 gr.

Odsetki Sąd zasądził od dnia doręczenia odpisu pozwu pozwanym.

Podstawę dla zasądzenia odsetek za opóźnienie w spełnieniu świadczenia stanowi art. 481 § 1 kc, w myśl którego jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Opóźnienie w spełnieniu świadczenia ma miejsce wówczas, gdy dłużnik nie spełnia świadczenia w terminie, a jeżeli termin nie jest oznaczony, gdy nie spełnia świadczenia niezwłocznie po wezwaniu (przez wierzyciela).

Dla ustalenia daty początkowej odsetek należnych wierzycielowi od dłużnika w przypadku świadczenia zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę istotne jest zatem określenie, w jakim terminie owo świadczenie powinno zostać spełnione.

Zobowiązanie, do zapłaty odszkodowania za niewykonanie zobowiązania ma charakter zobowiązania bezterminowego. Jego wymagalność należy więc określić na podstawie dyspozycji art455 kc., który stanowi, że jeżeli termin spełnienia świadczenia nie jest oznaczony, ani nie wynika z właściwości zobowiązania świadczenie powinno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania.

Sąd zasądził odsetki od dnia doręczenia pozwanym odpisu pozwu, który należy traktować jako wezwanie do spełnienia świadczenia.

5. Koszty procesu.

`

O kosztach procesu Sąd orzekł zgodnie z zasadą stosunkowego rozdziału kosztów wyrażoną w art. 100 k.p.c. Powódka wygrała sprawę w około 50 %. Zgodnie z art. 105 współuczestnicy sporu zwracają koszty procesu w częściach równych.

Na mocy art. 108 § 1 k.p.c. Sąd pozostawił szczegółowe wyliczenie kosztów referendarzowi sądowemu.