Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gdańsku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 stycznia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gdańsku

VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Monika Popielińska

Protokolant: st. sekr. sądowy Adrianna Mikulska

po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2014 r. w Gdańsku

sprawy J. J.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

na skutek odwołania J. J.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

z dnia 02 października 2012 r. nr (...)- (...)

1. Zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonej J. J. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 01 października 2012r. na stałe;

2. nie stwierdza odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania zaskarżonej decyzji.

/ Na oryginale właściwy podpis. /

Sygn. akt VII U 3041/12

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 02 października 2012 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. odmówił ubezpieczonej J. J. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013r. 1440 j. t.), dalej: ustawa, powołując się na fakt, iż komisja lekarska pozwanego orzeczeniem z dnia 28 września 2012 r. nie stwierdziła jej niezdolności do pracy.

Odwołanie od powyższej decyzji wniosła ubezpieczona J. J.. W uzasadnieniu podniosła, iż od urodzenia choruje na serce. Powyższe osłabiło wzrok oraz słuch wnioskodawczyni, spowodowało także zły rozwój psychiczno – fizyczny.

W odpowiedzi na odwołanie ubezpieczonego pozwany organ rentowy podtrzymał argumentację, zaprezentowaną w treści spornej decyzji. Ponadto informacyjnie nadmienił, że do dnia 30 września 2012 roku ubezpieczona miała ustalone prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy. Wniosek o ponowne ustalenie prawa do renty złożyła w dniu 23 lipca 2012 roku.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczona J. J., urodzona dnia (...), z zawodu cukiernik, do dnia 30 września 2012 roku pobierała rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy

Wnioskodawczyni w dniu 23 lipca 2012 r. złożyła do pozwanego organu rentowego wniosek o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

okoliczności bezsporne, vide: akta rentowe : wniosek o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy z dnia 23 lipca 2012 r. – k. 198, decyzja pozwanego z 07 lipca 2010 r. – k. 190

W związku z powyższym stan zdrowia ubezpieczonej oceniany był przez lekarza orzecznika pozwanego. W opinii lekarskiej z dnia 16 sierpnia 2012 roku rozpoznając u wnioskodawczyni obustronny niedosłuch ze słuchem społecznie wydolnym, pogranicze ociężałości umysłowej i niedorozwoju umysłowego lekkiego, astygmatyzm z różnowzrocznością obu oczu, neuropatię OL, jaskrę OL, stan po leczeniu operacyjnym wrodzonej wady serca z deformacją klatki piersiowej i skrzywieniem kręgosłupa lekarz orzecznik uznał, iż skarżąca jest zdolna do pracy.

Od wspomnianego orzeczenia lekarza orzecznika sprzeciw wniosła ubezpieczona. W związku z jego złożeniem Komisja Lekarska pozwanego, po zasięgnięciu opinii specjalistycznej lekarza konsultanta rozpoznała u wnioskodawczyni zespół wad wrodzonych jako powikłanie zakażenia różyczką w okresie płodowym, stan po operacji przetrwałego przewodu Botalla, wtórną deformację klatki piersiowej i boczne skrzywienie kręgosłupa w odcinku piersiowym, niedosłuch obustronny ze słuchem społecznie wydolnym, pogranicze ociężałości umysłowej i niedorozwój umysłowy lekki, astygmatyzm z różnowzrocznością obu oczu, neuropatię oka lewego i jaskrę obustronną uznała, iż nie zachodzą podstawy do ustalenia długotrwałej niezdolności do pracy ubezpieczonej.

Zaskarżoną decyzją z dnia 02 października 2012 r. pozwany organ rentowy odmówił ubezpieczonej J. J. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, powołując się na fakt, iż komisja lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 28 września 2012 r. nie stwierdziła niezdolności ubezpieczonej do pracy.

okoliczności bezsporne, vide: akta rentowe : opinia lekarza orzecznika pozwanego z dnia16.08.2012 r.- k.201 i k. 115 dokumentacji lekarskiej, sprzeciw ubezpieczonej z dnia 24.08.2012 r. – k. 118 dokumentacji lekarskiej, opinia specjalistyczna lekarza konsultanta – k. 122 dokumentacji medycznej, opinia Komisji Lekarskiej z dnia 28.09..2012 – k. 203 i 125 dokumentacji lekarskiej, decyzja pozwanego z dnia 02 października 2012 r. – k. 204,

Wojewódzki Zespól do spraw Orzekania o Niepełnosprawności orzeczeniem z dnia 13 grudnia 2012 roku zakwalifikował wnioskodawczynię do lekkiego stopnia niepełnosprawności.

dowód: akta sprawy : orzeczenie o stopniu niepełnosprawności – k. 13

W celu ustalenia, czy stan zdrowia strony wskazuje, że utraciła ona całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu– konieczne były wiadomości specjalne, zatem Sąd Okręgowy przeprowadził dowód z opinii biegłych sądowych kardiologa, chirurga – ortopedy, okulisty, laryngologa, psychiatry oraz psychologa, a także lekarza medycyny pracy.

dowód: akta sprawy : postanowienie Sądu z dnia 17.12.2012 r. k- 15 , postanowienie Sądu z dnia 08 sierpnia 2013 r. – k. 89

Powołani w sprawie biegli sądowi dokonali u ubezpieczonej J. J. rozpoznania następujących schorzeń:

1.  poziom umysłowy na pograniczu normy – dolna norma

2.  cechy osobowości bierno- zależnej

3.  wada serca po dwukrotnej operacji

4.  skrzywienie kręgosłupa piersiowego i deformacja klatki piersiowej

5.  karłowatość i steniczna budowa ciała

6.  astygmatyzm mieszany oka prawego

7.  astygmatyzm krótkowzroczny oka lewego

8.  niedowidzenie oka lewego, zez rozbieżny oka lewego

9.  rogówki małe ( microcornea) obu oczu

10.  atrofia tęczówki obu oczu

11.  jaskra obu oczu

12.  wrodzona wada serca pod postacią przetrwałego przewodu tętniczego Botalla – stan po operacyjnym zamknięciu przewodu w 3 roku życia

13.  obustronny niedosłuch typu odbiorczego niewielkiego stopnia

14.  niski wzrost i słaba budowa ciała

Na podstawie jednorazowego badania psychiatrycznego i psychologicznego przeprowadzonych w warunkach ambulatoryjnych oraz po analizie danych z akt sprawy wraz z dokumentacja medyczną biegli psycholog oraz psychiatra ocenili, iż stan psychiczny skarżącej jest zaburzony w stopniu nie powodującym jej niezdolności do pracy. Ponadto biegli nie stwierdzili u skarżącej upośledzenia umysłowego ani psychozy czy depresji, a także innych znaczących zaburzeń stanu psychicznego. W związku z powyższym uznali, że zaburzenia stanu psychicznego ubezpieczonej nie mają znacznego nasilenia i nie powodują niezdolności do pracy.

dowód: akta sprawy : opinia biegłych sądowych psychiatry oraz psychologa – k. 28-30

Biegły sądowy chirurg – ortopeda wziąwszy pod uwagę całokształt sprawy stwierdził, iż stan układu ruchu ubezpieczonej nie jest dobry. Dodał przy tym, że karłowatość, asteniczna budowa ciała nie czynią ze skarżącej „ Herkulesa”. W jego ocenie wnioskodawczyni nie nadaje się do ciężkiej pracy wymagającej dźwigania, schylania, długiego stania. Biegły uznał zatem, że skarżąca jest częściowo niezdolna do pracy ze strony narządu ruchu. Nadmienił również, że niezdolność do pracy ma charakter stały, nie rokujący poprawy. Zdaniem biegłego należy się raczej spodziewać pogorszenia stanu zdrowia skarżącej.

dowód: akta sprawy : opinia biegłego sadowego chirurga – ortopedy – k. 34-35,

Pozwany w piśmie procesowym z dnia 20 maja 2013 roku wniósł zastrzeżenia do opinii biegłego sądowego chirurga- ortopedy. Przytaczając treść opinii Przewodniczącego Komisji lekarskich wskazał, że w ostatnim postępowaniu orzeczniczym ZUS ubezpieczona była konsultowana przez specjalistę ortopedę ( 21. września 2012 r.) . Konsultant rozpoznał wówczas stan po operacyjnym leczeniu wady serca z wtórną deformacją klatki piersiowej oraz boczne skrzywienie kręgosłupa w odcinku piersiowym. Wskazał nadto, że badanie przedmiotowe nie ujawniło u skarżącej dysfunkcji narządu ruchu, które powodowałaby niezdolność do pracy. Wyjaśnił także, że wnioskodawczyni przystąpiła do zatrudnienia z zaburzeniem wzrostu oraz, że jest zdolna do pracy na stanowiskach wyznaczonych przez lekarza profilaktyka. Pozwany nie zgłosił uwag do opinii pozostałych biegłych.

dowód: akta sprawy : pismo procesowe pozwanego z 20.05.2013 roku wraz z opinią Przewodniczącego Komisji Lekarskich pozwanego – k. 70-71

W opinii uzupełniającej, ustosunkowując się do zarzutów pozwanego biegły sądowy chirurg – ortopeda wyjaśnił, iż osobnik z wrodzoną wadą serca o karłowatej budowie, za zniekształceniem klatki piersiowej i skrzywieniem kręgosłupa nie nadaje się do ciężkiej pracy fizycznej. Biegły wskazał także, iż nie orzekł całkowitej niezdolności tylko częściową. W jego ocenie częściowa niezdolność do pracy ma charakter stały. Nadmienił przy tym, iż praca cukiernika to nie tylko zdobienie ciastek, jak uzasadnił lekarz orzecznik pozwanego (k. 115 akt rentowych). Biegły wyjaśnił również, że stan intelektualny wnioskodawczyni nie pozwala na podjęcie pracy o innym charakterze niż fizyczna, a skarżąca w ocenie biegłego nadaje się jedynie do pracy o charakterze lekkim, nieskomplikowanym. W związku z powyższym biegły podtrzymał swe wcześniejsze stanowisko.

dowód: akta sprawy : opinia uzupełniająca biegłego sadowego chirurga – ortopedy – k.75,

Pozwany wniósł zastrzeżenia do opinii uzupełniającej biegłego chirurga- ortopedy. Podniósł, że w sprawie wrodzonej wady serca wypowiedziała się już biegła kardiolog, niestwierdzając niezdolności skarżącej do zatrudnienia. Pozwany nadmienił także, że specjalista ortopeda konsultant ZUS w opinii z dnia 21.09.2012 r. rozpoznał u ubezpieczonej niewielkie boczne skrzywienie kręgosłupa w odcinku piersiowym oraz deformację klatki piersiowej po leczeniu operacyjnym. Ponadto wyjaśnił, że zakres ruchomości poszczególnych odcinków kręgosłupa skarżącej pozostaje w normie, funkcja kończyn górnych jest prawidłowa, a chór wydolny. Mając powyższe na uwadze Komisja pozwanego nie stwierdziła długotrwałej niezdolności do pracy skarżącej.

W opinii biegły sadowy okulista wyjaśnił, że ubezpieczona z licznymi anomaliami rozwojowymi ( microcornea, zanik tęczówki, hipoplazja tarczy nerwu wzrokowego) i niedowidzeniem oka lewego osiąga ostrość wzroku 0.8 w oku prawym i 0.2 w lewym, w optymalnej korekcji szkłami. Ponadto wnioskodawczyni jest leczona z powodu jaskry obu oczu, a w trakcie badania ciśnienie śródgałkowe nieznacznie przekraczało górna granicę normy w obu oczach. W związku z powyższym w ocenie biegłego rokowanie co do utrzymania obecnej czynności narządu wzroku jest niepewne. Biegły nadmienił także, że skarżąca wymaga regularnego leczenia i monitorowania zmian jaskrowych. Mimo powyższego w jego ocenie, w chwili obecnej nie zachodzą oczne przesłanki do orzeczenie niezdolności do pracy zgodnej z kwalifikacjami. Biegły wskazał przy tym, że ze względu na obecność poważnych schorzeń ogólnych decydujący głos co do oceny zdolności ubezpieczonej do pracy należy do biegłych innych specjalności.

dowód: akta sprawy : opinia biegłego sądowego okulisty – k. 37-39

W uzasadnieniu opinii biegły sądowy kardiolog wskazał, ze skarżąca w 3 roku życia przebyła zabieg zamknięcia przewodu tętniczego Botalla metodą operacyjną. Od tego czasu nie miała istotnych dolegliwości ze strony układu krążenia. Ponadto nie przyjmuje żadnych leków kardiologicznych, nie prezentuje objawów niewydolności serca czy przeciążenia łożyska płucnego. Od wielu lat nie miała wykonywanych kontrolnych badań diagnostycznych. W związku z powyższym biegły wniósł o wykonanie badania ECHO w celu oceny odległych efektów przebytego zabiegu operacyjnego.

dowód: akta sprawy : opinia biegłego sądowego kardiologa – k. 45-49

W opinii uzupełniającej po zapoznaniu się z wynikiem badania ECHO z 27 marca 2013 r. oraz ponownej, wnikliwej analizie całokształtu dokumentacji medycznej biegły kardiolog uznał, iż wymiary serca wnioskodawczyni są poprawne : bez rozstrzeni czy cech przeciążenia łożyska płucnego. Trwały efekt przeprowadzonego zabiegu zamknięcia przewodu tętniczego - bez przecieku. Tym samym w ocenie biegłego można mówić o pełnym powodzeniu przeprowadzonego przed 36 laty zabiegu operacyjnego wady. U ubezpieczonej nie występują również afekty odległe czy dolegliwości ze strony układu krążenia. W świetle powyższego biegły nie stwierdził u skarżącej niezdolności do pracy po wrześniu 2012 roku.

dowód: akta sprawy : opinia uzupełniająca biegłego sądowego kardiologa – k. 55

Biegły sądowy laryngolog w sporządzonej opinii wyjaśnił, że stwierdzony badaniem audiometrycznym obuuszny niedosłuch typu odbiorczego niewielkiego stopnia był i jest nadal po dacie 30 września 2012 roku słuchem jak najbardziej społecznie wydolnym i nie powodującym żadnego ograniczenia sprawności organizmu badanej do dalszej pracy w wyuczonym i podobnych zawodach. Nadmienił przy tym, że ubezpieczona słyszy, rozumie i logicznie odpowiada na stawiane pytania mową cicha i potoczna bez aparatu słuchowego. Zatem może porozumiewać się swobodnie z otoczeniem oraz w pracy.

dowód: akta sprawy : opinia biegłego sądowego laryngologa – k. 50-51

Biegły sądowy lekarz medycyny pracy na podstawie całokształtu danych z wywiadu, badania przedmiotowego oraz wyników badan medycznych w dokumentacji, po zapoznaniu się z wynikami badań biegłych : ortopedy, kardiologa, psychiatry i psychologa, okulisty i laryngologa , biorąc pod uwagę stany chorobowe i wady przez nich rozpoznane wskazał, że większość z nich powstała wskutek wad rozwojowych związanych z przebyciem przez matkę ubezpieczonej różyczki w czasie ciąży i ma charakter trwały i postępujący. Skarżąca ma niski wzrost graniczący z karłowatością, słaby rozwój z budowa asteniczną i obniżeniem masy ciała do wartości około 16,5 poniżej wartości granicznej BMI ( >18), słabe umięśnienie, skrzywienie kręgosłupa i deformacje klatki piersiowej. Biegły wyjaśnił, że ubezpieczona przebyła zamknięcie przetrwałego przewodu Botalla w 3 roku życia. Jej parametry sercowe są zadowalające lecz współistnieje wada mitralna i obniżona tolerancja wysiłku. Ponadto u wnioskodawczyni występują wady wzroku, jaskra oraz niedosłuch, które samodzielnie ( żadna z nich) nie powodują niezdolności do pracy. Natomiast wspólnie w połączeniu z niskim poziomem intelektualnym i osobowością bierno- zależną istotnie ograniczają zdolność do pracy samodzielnej, w szybkim tempie, kreatywnej. Nadto obniżają zdolność kontroli otoczenia i warunków pracy. Biegły wyjaśnił także , że siła mięśniowa, masa ciała i wzrost skarżącej w sposób istotny upośledzają zdolność podjęcia pracy związanej z wysiłkiem fizycznym, długotrwały wysiłek fizyczny, wielkość jednorazowego czy wielokrotnego wydatku energetycznego. Zdaniem biegłego stan zdrowia wnioskodawczyni nie uległ poprawie po 30 września 2012 roku. Biegły wyjaśnił także, że skarżąca mimo ukończenia szkoły zawodowej przeszła staże bez wystarczającego sukcesu oraz nie podjęła pracy zawodowej. W związku z powyższym wyuczone umiejętności po latach bez pracy uległy obniżeniu. Ubezpieczona mogłaby jedynie być zatrudniona do prac lekkich, niesamodzielnych, niewymagających większego wysiłku fizycznego- np. w zakładzie pracy chronionej. Mając powyższe na uwadze biegły podzielił stanowisko biegłego ortopedy o dalszej, częściowej niezdolności do pracy, najpewniej trwałej.

dowód: akta sprawy : opinia biegłego sądowego lekarza medycyny pracy – k. 95-96

W piśmie procesowym z dnia 06 grudnia 2012 roku przytaczając treść opinii Przewodniczącego Komisji Lekarskich pozwany przyznał, iż ubezpieczona jest częściowo niezdolna do pracy po 30 września 2012 roku. ( pismo procesowe pozwanego z dnia 06 grudnia 2012 r. wraz z opinia Przewodniczącego Komisji lekarskich – k. 119-120 akt sprawy)

Bezsporny stan faktyczny w sprawie Sąd ustalił na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach rentowych pozwanego oraz dokumentacji lekarskiej ZUS, których prawdziwości i rzetelności nie kwestionowała żadna ze stron postępowania. Sąd również nie znalazł podstaw by odmówić im wiarygodności.

Ocenę stanu zdrowia ubezpieczonej Sąd oparł o opinie wydane w sprawie przez biegłych sądowych : kardiologa, chirurga- ortopedę, okulistę, laryngologa, psychiatrę oraz psychologa jak również lekarza medycyny pracy. Sąd uznał je za miarodajne źródło wiedzy w zakresie wymaganych wiadomości specjalistycznych. Opinie zostały sporządzone w sposób rzeczowy i konkretny, zawierają jasne, logiczne i przekonujące wnioski. Zostały one uzasadnione w sposób wyczerpujący i zgodny z wiedzą medyczną posiadaną przez biegłych. Opinie te zostały wydane po dokonaniu oględzin i badaniu ubezpieczonej, analizie przedłożonej przez nią dokumentacji lekarskiej i w oparciu o wyniki badań znajdujące się w aktach ZUS. Wyczerpująco zostały opisane stwierdzone u ubezpieczonej schorzenia i ich wpływ na jej zdolność do pracy. Sąd nie znalazł podstaw do podważenia opinii biegłych, uznając, iż stanowią one wiarygodną podstawę do rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, szczególnie opinie biegłego chirurga- ortopedy i specjalisty medycyny pracy wskazujące na stopnień niezdolności do pracy , pozostałe opinie miały bowiem jedynie posiłkowe znaczenie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Mając na uwadze powyższe ustalenia stwierdzić należy, iż odwołanie ubezpieczonej J. J. jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

W myśl art. 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U z 2013r. 1440 j. t.), dalej: ustawa, renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnia łącznie następujące warunki:

1.  jest niezdolny do pracy,

2.  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

3.  niezdolność do pracy powstała w okresie podlegania ubezpieczeniu społecznemu lub nie później niż 18 miesięcy od ich ustania.

Zgodnie zaś z treścią art. 12 ustawy, niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, natomiast częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Z brzmienia art. 12 ustawy wyraźnie wynika, że do stwierdzenia niezdolności do pracy nie jest wystarczające samo występowanie naruszenia sprawności organizmu (choroby), lecz jednocześnie naruszenie to musi powodować całkowitą lub częściową utratę zdolności do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji, nie rokując odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.

Natomiast zgodnie z jej art. 13 przy ocenie stopnia i przewidywanego okresu niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji, oraz możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne.

Kwestią sporną w niniejszej sprawie było ,to czy ubezpieczona J. J. jest niezdolna do pracy z ogólnego stanu zdrowia.

Pozostałe warunki do przyznania ubezpieczonej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy nie stanowiły przedmiotu sporu między stronami.

Nie budziło wątpliwości Sądu, że ubezpieczona cierpi na określone schorzenia, jednakże to nie fakt występowania schorzeń, a jedynie stopień ich zaawansowania, może powodować niezdolność do pracy. Należy wskazać przy tym, iż subiektywna ocena stanu zdrowia ubezpieczonej i jej przekonanie, że jest niezdolna do pracy, nie może zastąpić oceny dokonanej przez biegłych sądowych – wysokiej klasy specjalistów, którzy w przekonujący sposób uzasadnili swoje stanowisko (wyrok SN z dnia 22.01.1998r., II UKN 466/97, OSNAP 1999/1/25).

Biegli nie byli zgodni i jednomyślni co do oceny zdolności do pracy ubezpieczonej, co jednak nie przesądzało o uznaniu bezzasadności odwołania ubezpieczonej.

Orzekając w przedmiotowej sprawie Sąd oparł się przede wszystkim na opinii biegłego sądowego chirurga – ortopedy, podzielając wnioski z niej płynące co do tego, iż że ubezpieczona jest częściowo niezdolna do pracy ze strony układu ruchu na stałe. Tożsame stanowisko w sprawie zajął biegły sądowy lekarz medycyny pracy. W sporządzonej opinii zwrócił uwagę na fakt, iż większość schorzeń , na które cierpi wnioskodawczyni powstała na skutek wad rozwojowych związanych z przebyciem przez matkę różyczki w czasie ciąży i ma charakter trwały lub postępujący. Powyższe sugeruje, że stan zdrowia wnioskodawczyni w najbliższym czasie będzie się pogarszał. To z kolei wyjaśnia zasadność przyznania skarżącej renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na stałe. Sąd zwrócił również uwagę na fakt, iż biegły sądowy lekarz medycyny pracy podkreślił, iż stan zdrowia ubezpieczonej należy oceniać kompleksowo. Zatem mimo, iż ubezpieczona cierpi na wiele schorzeń (m. in. wada wzroku, jaskra, niedosłuch) które samodzielnie nie powodują niezdolności do pracy to wspólnie, w połączeniu z niskim rozwojem intelektualnym jak również osobowością bierno- zależną istotnie ograniczają jej zdolność do samodzielnej pracy.

Wprawdzie w toku postępowania pozwany zgłosił zastrzeżenia do opinii biegłego sądowego chirurga – ortopedy, jednak biegły w sposób rzeczowy, logiczny i konsekwentny odpowiedział na wszelkie zarzuty stawiane przez pozwanego. Tym samym w ocenie Sądu pozwany nie zdołał skutecznie obalić wniosków płynących ze wskazanych powyżej opinii.

Nie bez znaczenia dla niniejszej sprawy pozostaje również fakt, iż w piśmie procesowym z dnia 06 grudnia 2013 roku, nawiązując do opinii biegłego sądowego lekarza medycyny pracy pozwany przyznał, iż wnioskodawczyni jest częściowo niezdolna do pracy po 30 września 2012 roku.

Przedstawione w sprawie opinie biegłych sądowych chirurga - ortopedy oraz lekarza medycyny pracy nie potwierdziły stanowiska komisji lekarskiej ZUS z dnia 28 września 2012 r. w zakresie braku niezdolności ubezpieczonej do pracy. Podważyły tym samym podstawową przesłankę, na której oparł się pozwany wydając decyzję w dniu 02 października 2012 r. o odmowie ubezpieczonej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy z ogólnego stanu zdrowia, od której odwołanie stanowi przedmiot niniejszego postępowania.

Sąd przyjął opinie powołanych w sprawie biegłych sadowych chirurga – ortopedy oraz lekarza medycyny pracy za podstawę rozstrzygnięcia w sprawie, ponieważ w jego ocenie są one miarodajne, wnioski w nich wysnute logiczne i właściwe, zaś ich uzasadnienie wyczerpujące i przekonywujące.

W tym miejscu zauważyć również należy, że specyfika oceny dowodu z opinii biegłych wyraża się w tym, że sfera merytoryczna opinii kontrolowana jest przez Sąd – który nie posiada wiadomości specjalnych – tylko w zakresie zgodności z zasadami logicznego myślenia, doświadczenia życiowego i wiedzy powszechnej. Kryteria oceny tego dowodu stanowią również: poziom wiedzy biegłego, podstawy teoretyczne opinii, sposób motywowania sformułowanych w nich stanowisk oraz stopień stanowczości wyrażonych w nich ocen.

Mając na uwadze powyższe wytyczne Sąd uznał, iż bez wątpienia stanowiska w/w biegłych wyrażone w poszczególnych opiniach przemawiają za uznaniem ubezpieczonej za częściowo stale niezdolną do pracy z ogólnego stanu zdrowia z uwagi na fakt iż schorzenia układu ruchu uniemożliwiają jej podjęcie pracy . Ponadto ubezpieczona cierpi na liczne wady rozwojowe związane z przebyciem różyczki przez matkę w czasie ciąży, które mają trwały i postępujący charakter. Wobec powyższego Sąd uznał, iż ubezpieczona jest nadal częściowo niezdolna do pracy po 30 września 2012 roku.

Podsumowując, z przytoczonych względów, Sąd nie znalazł podstaw do podważenia opinii biegłych sądowych i w związku z powyższym, mając na uwadze wyniki przeprowadzonego postępowania dowodowego uznał, iż odwołująca się J. J. jest częściowo niezdolna do pracy od 01 października 2012 roku na stałe ,tym samym spełnia wszystkie warunki do przyznania prawa do świadczenia rentowego .

Mając zatem powyższe na uwadze, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oraz cytowanych powyżej przepisów, Sąd Okręgowy zmienił zaskarżoną decyzję organu rentowego w ten sposób, że przyznał ubezpieczonej J. J. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 01 października 2012 roku na stałe.

Sąd Okręgowy nie uznał odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania zaskarżonej decyzji. W ocenie Sądu kompleksowa analiza stanu zdrowia ubezpieczonej dokonana przez powołanych w sprawie biegłych dostarczyła nowych wniosków dotyczących oceny stanu zdrowia ubezpieczonej. Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 118 ust. 1 a ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wnioskując a contario orzeczono jak w punkcie 2 wyroku.

SSO Monika Popielińska