Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gdańsku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 maja 2013 r.

Sąd Okręgowy w Gdańsku

VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Elżbieta Zabrocka

Protokolant: st.sekr.sądowy Alina Bastuba

po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2013 r. w Gdańsku

sprawy K. D.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

o datę wznowienia wypłaty świadczenia

na skutek odwołania K. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

z dnia 12 lutego 2013 r. nr (...)

oddala odwołanie.

/ na oryginale właściwy podpis/

Sygn. akt VII U 766/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 12 lutego 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. odmówił wznowienia wypłaty emerytury ubezpieczonej K. D. od dnia 1.10.2011r. , na podstawie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 listopada 2012r. , sygn.. akt K2/12.

K. D. wniosła odwołanie od powyższej decyzji, domagając się jej zmiany poprzez wznowienie wypłaty emerytury od dnia jej wstrzymania tj. 1 października 2011r. do dnia 31 lipca 2012r. , podnosząc, iż od sierpnia 2012r. świadczenie otrzymuje.

Wskazała także, że pozwany organ bezprawnie zawiesił jej wypłatę emerytury. Nie powiadomił jej o zaistniałej sytuacji prawnej, a emeryci to ludzie w podeszłym wieku i chorzy.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie wskazując, iż wznowił wypłatę emerytury ubezpieczonej od dnia 1 sierpnia 2012r. wobec rozwiązania stosunku pracy . Brak jest podstaw do podjęcia wypłaty świadczenia za wcześniejszy okres, w świetle orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 listopada 2012r. w sprawie K 2/12

Orzeczenie to zostało ogłoszone w dniu 22 listopada 2012r. i od tego dnia obowiązuje. Pozwany przywołał art. 190 ust 3 i 4 Konstytucji , zgodnie z którym orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego wchodzi w życie z dniem ogłoszenia . Trybunał może jednak ustalić inną datę utraty mocy obowiązującej aktu normatywnego , czego nie uczynił, a zatem orzeczenie weszło w życie z dniem jego ogłoszenia , a więc 22 listopada 2012r.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Zakład Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia 20 maja 2008r. przyznał ubezpieczonej , urodzonej (...) , prawo do emerytury od dnia 01 kwietnia 2008r. tj. od pierwszego dnia miesiąca, w którym zgłoszono wniosek . Jednocześnie zawiesił wypłatę świadczenia wobec kontynuacji zatrudnienia.

Dowód : akta emerytalne plik I - decyzja k. 54

Decyzją z dnia 03 kwietnia 2009r. organ rentowy ponownie ustalił wysokość emerytury ubezpieczonej oraz podjął wypłatę świadczenia od dnia 01 marca 2009r. na wniosek ubezpieczonej o podjęcie wypłaty i przeliczenie świadczenia .

Dowód : akta emerytalne plik I - decyzja k. 65

Emerytura wypłacana była ubezpieczonej do dnia 30 września 2011r. z uwzględnieniem kolejnych wniosków ubezpieczonej o doliczenie stażu pracy . (okoliczność bezsporna)

Zakład Ubezpieczeń Społecznych z urzędu od dnia 01 października 2011r. wstrzymał ubezpieczonej wypłatę emerytury w związku z kontynuacją zatrudnienia , informując ubezpieczoną, iż w celu podjęcia wypłaty emerytury należy przedłożyć świadectwo pracy potwierdzające fakt rozwiązania stosunku pracy z każdym pracodawcą, na rzecz którego praca ta była wykonywana bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury.

Dowód : akta emerytalne plik I - decyzja k. 116

Z dniem 23 sierpnia 2012r. ubezpieczona rozwiązała stosunek pracy . W tych okolicznościach decyzją z dnia 29.08.2012r. pozwany wznowił wypłatę świadczenia.

Dowód : akta emerytalne plik II , świadectwo pracy k. 6, decyzja k. 22

Decyzją z dnia 3 stycznia 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyznał ubezpieczonej od dnia 30 grudnia 2012r. emeryturę w związku z ukończeniem powszechnego wieku emerytalnego kobiet .

Kolejna decyzją z dnia 12 lutego 2012r. ,zaskarżoną w niniejszym postępowaniu, pozwany odmówił wznowienia emerytury od dnia 1 .10.2011r.

Dowód : akta emerytalne plik IV , decyzje k. 15 i 18

Powyższy stan faktyczny był niesporny między stronami. Sąd ustalił go na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach emerytalnych pozwanego organu rentowego , których wiarygodności oraz autentyczności nie kwestionowała żadna ze stron procesu. Sąd również nie znalazł podstaw do podważenia ich wiarygodności z urzędu.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej nie zasługuje na uwzględnienie.

Spór w niniejszej sprawie sprowadza się do oceny zasadności wydania przez organ rentowy zaskarżonej decyzji o odmowie wypłaty wstrzymanej emerytury za okres od dnia 1 października 2011r. do dnia 31 lipca 2012r.

Ustawą z 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2010r., nr 257, poz. 1726) ustawodawca dokonał zmian w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych polegającej na wprowadzeniu artykułem 6 pkt 2 ustawy zmieniającej art. 103a o treści: prawo do emerytury ulega zawieszeniu bez względu na wysokość przychodu uzyskiwanego przez emeryta z tytułu zatrudnienia kontynuowanego bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą, na rzecz którego wykonywał je bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury, ustalonym w decyzji organu rentowego. Z mocy art. 28 ustawy zmieniającej przepis art. 103a ustawy emerytalnej jest od 01 października 2011 r. stosowany także do emerytur przyznanych przed dniem wejścia w życie ustawy zmieniającej tj. do osób, które prawo do emerytury nabyły w okresie od 8 stycznia 2009 r. do 31 grudnia 2010 r., czyli wówczas gdy ustawa o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych nie wymagała rozwiązania stosunku pracy w celu realizacji prawa do emerytury.

Treść przepisu art. 28 ustawy z 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw w związku z treścią przepisu art. 103a ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych budziła szereg kontrowersji , a w konsekwencji zmiana stanu prawnego wprowadzona przywołanymi wyżej przepisami stała się przedmiotem oceny Trybunału Konstytucyjnego.

Zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 listopada 2012r. wydanym w sprawie o sygnaturze akt K 2/12 „art. 28 ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw w związku z art. 103 a ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych , dodanym przez art. 6 pkt 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. w zakresie w jakim znajduje zastosowanie do osób , które nabyły prawo do emerytury przed 1 stycznia 2011r. , bez konieczności rozwiązania stosunku pracy , jest niezgodny z zasadą ochrony zaufania obywatela do państwa i stanowionego przez nie prawa wynikającą z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej .”

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, iż art. 103 a ustawy dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wprowadzony art. 28 w związku z art. 6 ustawy zmieniającej z 16 grudnia 2010r. , zgodnie z którym prawo do emerytury ulega zawieszeniu bez względu na wysokość przychodu uzyskiwanego przez emeryta z tytułu zatrudnienia kontynuowanego bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą , na rzecz którego wykonywał je bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury , ustalonym w decyzji organu rentowego, nie znajduje zastosowania do osób, które korzystały z możliwości nabycia prawa do emerytury, nabywając to prawo w okresie od 08 stycznia 2009r. do 31 grudnia 2010r.

Zgodnie ze stanowiskiem Trybunału Konstytucyjnego zawartym w uzasadnieniu cytowanego wyżej wyroku rozwiązanie przyjęte przez ustawodawcę w art. 28 ustawy zmieniającej z dniem 16 grudnia 2010r. spowodowało , ze osoby które już skutecznie nabyły i realizowały prawo do emerytury w okresie od 08 stycznia 2009r. do 31 grudnia 2010r. musiały , na podstawie art. 28 ustawy zmieniającej z dnia 16 grudnia 2010r. w związku z art. 103a ustawy o emeryturach i rentach z FUS, poddać się nowej , mniej korzystnej dla nich treści ryzyka emerytalnego. Innymi słowy , ubezpieczeni, którzy prawo do emerytury uzyskali po spełnieniu jedynie warunku osiągniecia wieku ( oraz odpowiedniego stażu ubezpieczeniowego ) , musieli ponownie zrealizować swoje prawo do emerytury według nowej treści ryzyka , czyli spełnić także warunek rozwiązania stosunku pracy , aby nadal poobierać od 01 października 2011r. emeryturę.

Trybunał Konstytucyjny wskazał, iż dokonana przez ustawodawcę zmiana polegająca na dodaniu do ustawy o emeryturach i rentach z FUS art. 103 a, na który powołuje się organ rentowy jako uzasadniający zawieszenie wypłaty emerytury ubezpieczonej w zaskarżonej decyzji , reguluje de facto niezwykle ważną z punktu widzenia nabycia prawa do emerytury kwestię , jaką jest treść ryzyka emerytalnego. W tym kontekście, jak podkreślił Trybunał Konstytucyjny, jeśli ubezpieczony już raz skutecznie spełnił warunki do przyznania prawa do emerytury , to niedopuszczalne jest - z punktu widzenia zasady ochrony zaufania obywatela do państwa i do stanowionego przez nie prawa – nakazanie mu zastosowania się do nowej treści ryzyka , czyli nakazanie mu ponownego zrealizowania już raz skutecznie zrealizowanego prawa do emerytury.

Reasumując powyższe , stwierdzić należy, iż w okolicznościach przedmiotowej sprawy, decyzja organu rentowego w przedmiocie odmowy wypłaty świadczenia emerytalnego ubezpieczonej od dnia zawieszenia tj. 1 października 2011r. do dnia 31 lipca 2012r. (ostatni miesiąc kontynuowania zatrudnienia ) jest prawidłowa , albowiem ubezpieczona nie należy do grupy osób, które skutecznie nabyły i realizowały prawo do emerytury w okresie od 08 stycznia 2009r. do 31 grudnia 2010r. – ubezpieczona nabyła prawo do emerytury z dniem 01 kwietnia 2008r. , kiedy ryzykiem emerytalnym objęty był warunek rozwiązania stosunku pracy, który nadal obowiązuje z mocy art. 6 pkt 2 ustawy zmieniającej z dnia 16 grudnia 2010r. wprowadzającego art. 103a do ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych - ma do niej zastosowanie art. 28 ustawy zmieniającej z dnia 16 grudnia 2010r. w związku z art. 103a cyt. ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych dodanym przez art. 6 pkt 2 cyt. wyżej ustawy z dnia 16 grudnia 2010r .

Mając zatem na uwadze powyższe Sąd Okręgowy na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. w związku z przywołanymi wyżej przepisami orzekł, jak w sentencji wyroku.

SSO Elżbieta Zabrocka