Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gdańsku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 października 2020 roku

Sąd Okręgowy w Gdańsku, IV Wydział Karny, w składzie:

Przewodniczący: SSO Aleksandra Kaczmarek-Byzdra

Ławnicy: M. J., W. S.

Protokolant: Kamila Szafran

bez udziału Prokuratora

po rozpoznaniu w dniach 23 czerwca 2020 roku, 30 lipca 2020 roku, 07 września 2020 roku, 15 października 2020 roku na rozprawie sprawy:

M. K., syna R. i R. zd. W., urodzonego (...) w L.,

K. M. zd. K., córki E. i A. zd. M., urodzonej (...) w G.,

K. B., syna A. i L. zd. W., urodzonego (...) w W.

oskarżonych o to, że:

w dniu 14 lutego 2020 roku w W., działając wspólnie i w porozumieniu, po uprzednim wyważeniu drzwi wejściowych do mieszkania pokrzywdzonych, używając przemocy w postaci kopania w głowę i bicia pięściami po twarzy K. Z. oraz bicia pięściami po twarzy i kopania w brzuch oraz skakania po leżącym S. Z., grożąc przy tym pokrzywdzonym pozbawieniem życia słowami „zaraz cię poderżnę, gdzie masz pieniądze”, przy użyciu niebezpiecznego przedmiotu w postaci noża typu motylek, poprzez przykładanie go do szyi S. Z., doprowadzili do zaboru w celu przywłaszczenia mienia w postaci pieniędzy w kwocie 550 zł, w wyniku czego:

- S. Z. doznał obrażeń ciała w postaci urazu twarzoczaszki, stłuczenia okolicy ramienia i łopatki lewej, stłuczenia okolicy biodra lewego, stłuczenia kolana prawego, stłuczenia klatki piersiowej po stronie lewej nad mięśniem piersiowym lewym, złamania żebra VIII i IX po stronie lewej, które to obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządów ciała na okres powyżej siedmiu dni, powodując tym samym narażenie na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, albo uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia trwającego dłużej niż siedem dni;

- K. Z. doznała obrażeń ciała w postaci urazu głowy oraz urazu twarzoczaszki, które to obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządów ciała na okres poniżej siedmiu dni, powodując tym samym narażenie na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, albo uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia trwającego dłużej niż siedem dni,

tj. o czyn z art. 280 § 2 kk w zb. z art. 160 § 1 kk w zb. z art. 157 § 1 kk w zb. z art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk – w odniesieniu do K. M. i K. B.;

przy czym M. K. czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu w okresie od 17 sierpnia 2015 roku do 26 grudnia 2018 roku całości kary 8 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Wejherowie, Wydział Zamiejscowy w P. z dnia 29 listopada 2017 roku o sygnaturze IX K 386/17 za przestępstwa podobne przeciwko mieniu,

tj. o czyn z art. 280 § 2 kk w zb. z art. 160 § 1 kk w zb. z art. 157 § 1 kk w zb. z art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk – w odniesieniu do M. K.;

orzeka:

I.  Oskarżonych M. K., K. M. i K. B. uznaje za winnych popełnienia czynu zarzucanego im aktem oskarżenia, z tym ustaleniem, że M. K. zarzucanego mu czynu dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu w okresie od dnia 17 sierpnia 2015 roku do dnia 19 sierpnia 2015 roku oraz od dnia 02 maja 2018 roku do dnia 26 grudnia 2018 roku kary łącznej 8 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Wejherowie, IX Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w P. z dnia 29 listopada 2017 roku w sprawie o sygnaturze akt IX K 386/17 obejmującej karę 4 miesięcy pozbawienia wolności za przestępstwo z art. 291 § 1 kk oraz karę 6 miesięcy pozbawienia wolności za przestępstwo z art. 278 § 1 kk, czyn ten kwalifikuje z art. 280 § 2 kk w zb. z art. 160 § 1 kk w zb. z art. 157 § 1 kk w zb. z art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk – w odniesieniu do K. M. i K. B., zaś z art. 280 § 2 kk w zb. z art. 160 § 1 kk w zb. z art. 157 § 1 kk w zb. z art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk – w odniesieniu do M. K. i za to przy zastosowaniu art. 11 § 3 kk na podstawie art. 280 § 2 kk wymierza im następujące kary – M. K. i K. M. – po 6 (sześć) lat pozbawienia wolności, zaś K. B. - 4 (cztery) lata i 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 46 § 1 kk orzeka wobec oskarżonych M. K., K. M. i K. B. obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonych K. i S. Z. kwoty po 183,- zł (sto osiemdziesiąt trzy) – od każdego z oskarżonych;

III.  na podstawie art. 46 § 2 kk orzeka wobec oskarżonych M. K., K. M. i K. B. nawiązkę na rzecz pokrzywdzonych K. i S. Z. celem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w wysokości po 1000,- zł (jeden tysiąc) – od każdego z oskarżonych na rzecz każdego z pokrzywdzonych;

IV.  na podstawie art. 63 § 1 kk zalicza na poczet orzeczonej wobec oskarżonego M. K. kary pozbawienia wolności okres tymczasowego aresztowania od dnia 20 lutego 2020 roku godz. 11.45 do dnia 28 października 2020 roku, przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

V.  na podstawie art. 63 § 1 kk zalicza na poczet orzeczonej wobec oskarżonej K. M. kary pozbawienia wolności okres tymczasowego aresztowania od dnia 19 lutego 2020 roku godz. 19.00 do dnia 28 października 2020 roku, przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

VI.  na podstawie art. 63 § 1 kk zalicza na poczet orzeczonej wobec oskarżonego K. B. kary pozbawienia wolności okres tymczasowego aresztowania od dnia 20 lutego 2020 roku godz. 19.00 do dnia 28 października 2020 roku, przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

VII.  na podstawie art. 44 § 2 kk orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych opisanych w wykazie dowodów rzeczowych nr I/204/20/P pod pozycją od 2 do 4;

VIII.  na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 roku Prawo o adwokaturze (t.j. Dz. U. Nr 123 z 2002 r. poz. 1058 z późn. zm.) oraz § 4 ust. 1, 2 i 3, § 17 ust. 1 pkt 2, ust. 2 pkt 5, § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2017 roku, poz. 1796) zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokatów: K. S., M. S. oraz A. T. kwotę po (...),80- zł (jeden tysiąc pięćset czterdzieści dziewięć złotych osiemdziesiąt groszy) tytułem zwrotu nieopłaconych kosztów obrony z urzędu udzielonej oskarżonym K. M., K. B. i M. K.;

IX.  na podstawie art. 626 § 1 kpk i art. 627 kpk i art. 624 § 1 kpk oraz na podstawie art. 1, art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (t.j. z 1983r. Dz. U. Nr 49 poz. 223 ze zmianami) obciąża oskarżonych kosztami sądowymi w kwocie po 1000 (jeden tysiąc) złotych, w pozostałym zakresie zwalniając ich od ponoszenia tych kosztów i wymierza im opłatę sądową w wysokości po 400 (czterysta) zł.