Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IV K 46/18 - wyrok Sąd Okręgowy w Gdańsku z 2020-10-30

Sygn. akt: IV K 46/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 października 2020 roku


Sąd Okręgowy w Gdańsku w IV Wydziale Karnym w składzie:


Przewodniczący: SSO Aleksandra Kaczmarek-Byzdra

Ławnicy: Zbigniew Dackiewicz, Ryszard Borkowski


Protokolant: Dawid Kornaga

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej delegowanego do Prokuratury Okręgowej w Gdańsku A. B.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 06 lutego 2019 roku, 11 marca 2019 roku, 18 marca 2019 roku, 04 kwietnia 2019 roku, 15 kwietnia 2019 roku, 16 maja 2019 rok, 21 maja 2019 roku, 19 czerwca 2019 roku, 30 lipca 2019 roku, 26 sierpnia 2019 roku, 02 września 2019 roku, 04 października 2019 roku, 04 listopada 2019 roku, 20 grudnia 2019 roku, 24 stycznia 2020, 10 marca 2020 roku, 14 września 2020 roku, 30 września 2020 roku, 16 października 2020 roku

w sprawie:

A. P., urodzonego w dniu (...) w G., syna Z. i D. z domu C.

oskarżonego o to, że:

w dniu 30 czerwca 2016 roku w G., działając wspólnie i w porozumieniu z D. B., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci rozliczenia się przez pokrzywdzonego ze wspólnej działalności przestępczej polegającej na wyłudzaniu kredytów bankowych, skontaktowali się telefonicznie z pokrzywdzonym M. G., z którym umówili się na spotkanie w okolicach CH (...) w G. przy ul. (...), a następnie pozbawili M. G. wolności w ten sposób, że umieścili go na tylnym siedzeniu samochodu osobowego marki V. (...) o nr rej. (...), którym to następnie wywieźli pokrzywdzonego w kierunku P., zaś uwolnienie pokrzywdzonego nastąpiło dopiero w następstwie jego wyskoczenia z jadącego samochodu na drogę krajową nr (...) w miejscowości D. w kierunku miejscowości P., w wyniku czego M. G. doznał urazu czaszkowo-mózgowego w postaci rozległego stłuczenia i rozerwania płatów czołowego i skroniowego półkul mózgu, zwłaszcza po stronie lewej oraz wieloogniskowych wylewów krwawych w pniu mózgu, a następnie gdy pokrzywdzony znalazł w położeniu grożącym bezpośrednim niebezpieczeństwem utraty życia, nie udzielił mu pomocy, mogąc jej udzielić bez narażenia siebie lub innej osoby na niebezpieczeństwo utraty życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, odjeżdżając z miejsca zdarzenia, to jest o przestępstwo z art. 252 § 1 kk w zb. z 162 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk;

w bliżej nieokreślonym czasie, lecz nie później niż do dnia 8 marca 2017 roku w S., wbrew przepisom ustawy uczestniczył w obrocie w ten sposób, że przechowywał w miejscu swojego zamieszkania w S. środki odurzające i substancje psychotropowe w postaci 1007 sztuk tabletek zawierających (...) ((...)) o łącznej masie netto 349,47 grama co stanowi 1007 porcji handlowych tej substancji psychotropowej, ziela konopi innych niż włókniste o masie netto 335,79 grama, co stanowi 335 porcji handlowych tego środka odurzającego, a także 76,25 grama substancji zawierającej amfetaminę w postaci soli, co stanowi 76 porcji handlowych tej substancji psychotropowej, co łącznie stanowi znaczną ilość środków odurzających i psychotropowych, to jest o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii;

w marcu 2017 roku w S., wbrew przepisom ustawy, udzielił nieodpłatnie P. D. (D.) środka odurzającego w postaci ziela konopi innych niż włókniste w ilości 1 grama, to jest o przestępstwo z art. 58 ust.1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomani;

w styczniu 2016 roku w G. działając wspólnie i w porozumieniu z D. B. zastosowali przemoc wobec W. S. w postaci bicia pokrzywdzonego po całym ciele młotkiem, a także kopanie oraz groźbę bezprawną pozbawienia życia w celu zmuszenia do określonego zachowania w postaci zaprzestania kontaktów z M. K., to jest o przestępstwo z art. 191 § 1 k;


D. B. , urodzonego w dniu (...) w G., syna E. i D. z domu D.

oskarżonego o to, że:

w dniu 30 czerwca 2016 roku w G., działając wspólnie i w porozumieniu z A. P., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w postaci rozliczenia się przez pokrzywdzonego ze wspólnej działalności przestępczej polegającej na wyłudzaniu kredytów bankowych, skontaktowali się telefonicznie z pokrzywdzonym M. G., z którym umówili się na spotkanie w okolicach CH (...) w G. przy ul. (...), a następnie pozbawili M. G. wolności w ten sposób, że umieścili go na tylnym siedzeniu samochodu osobowego marki V. (...) o nr rej. (...), którym to następnie wywieźli pokrzywdzonego w kierunku P., zaś uwolnienie pokrzywdzonego nastąpiło dopiero w następstwie jego wyskoczenia z jadącego samochodu na drogę krajową nr (...) w miejscowości D. w kierunku miejscowości P., w wyniku czego M. G. doznał urazu czaszkowo-mózgowego w postaci rozległego stłuczenia i rozerwania płatów czołowego i skroniowego półkul mózgu, a następnie gdy pokrzywdzony znalazł w położeniu grożącym bezpośrednim niebezpieczeństwem utraty życia, nie udzielił mu pomocy, mogąc jej udzielić bez narażenia siebie lub innej osoby na niebezpieczeństwo utraty życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, odjeżdżając z miejsca zdarzenia, to jest o przestępstwo z art. 252 § 1 kk w zb. z 162 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk;

w bliżej nieokreślonym czasie, lecz nie później niż do dnia 02 listopada 2016 roku w G., wbrew przepisom ustawy uczestniczył w obrocie w ten sposób, że przechowywał w wynajętym garażu przy ul. (...) w G. środki odurzające w postaci ziela konopi innych niż włókniste w ilości 7619,72 grama netto, co stanowi nie mniej niż 7619 pojedynczych porcji handlowych narkotyku oraz substancje psychotropowe w postaci amfetaminy w ilości 1313,39 grama netto co stanowi nie mniej niż 1313 pojedynczych porcji handlowych narkotyku, co łącznie stanowi znaczną ilość środków odurzających i psychotropowych, to jest o przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii;

w dniu 6 maja 2016 roku w G. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził (...) Bank SA do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 18 342,54 zł. w ten sposób, że w celu zawarcia umowy pożyczki nr (...) oraz uzyskania karty kredytowej nr KK (...) i limitu kredytowego na rachunku bieżącym nr (...) przedłożył podrobiony i poświadczający nieprawdę dokument w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach w Zakładzie (...) w S. mający istotne znaczenie dla uzyskania pożyczki, wprowadzając w ten sposób w błąd pracownika pokrzywdzonego banku co do swojej sytuacji finansowej, wysokości uzyskiwanych dochodów oraz możliwości spłaty zaciągniętych zobowiązań finansowych, to jest o przestępstwo z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk;

w styczniu 2016 roku w G. działając wspólnie i w porozumieniu z A. P. zastosowali przemoc wobec W. S. w postaci bicia pokrzywdzonego po całym ciele młotkiem, a także kopanie oraz groźbę bezprawną pozbawienia życia w celu zmuszenia do określonego zachowania w postaci zaprzestania kontaktów z M. K., to jest o przestępstwo z art. 191 § 1 kk



orzeka:

Oskarżonych A. P. i D. B. uznaje za winnych tego, że w dniu 30 czerwca 2016 roku w G., działając wspólnie i w porozumieniu, w celu zmuszenia pokrzywdzonego M. G. do rozliczenia się ze wspólnej z oskarżonymi działalności przestępczej, polegającej na wyłudzaniu kredytów bankowych, w G. przy ul. (...), w okolicy Centrum Handlowego (...) wzięli M. G. jako zakładnika w ten sposób, że pozbawili go wolności, umieszczając go na tylnym siedzeniu samochodu osobowego marki V. (...) o nr rej. (...), którym następnie wieźli go w kierunku P., zaś uwolnienie się pokrzywdzonego nastąpiło w ten sposób, że wyskoczył on z jadącego samochodu na drogę krajową nr (...) w miejscowości D., w kierunku miejscowości P., w wyniku czego doznał urazu czaszkowo-mózgowego w postaci rozległego stłuczenia i rozerwania płatów czołowego i skroniowego półkul mózgu, zwłaszcza po stronie lewej oraz wieloogniskowych wylewów krwawych w pniu mózgu, które współistniały z masywnym obrzękiem mózgu oraz uszkodzeniem kości sklepienia i podstawy czaszki w postaci rozejścia się szwów czaszkowych, czego powikłaniem było odoskrzelowe zapalenie płuc, które skutkowały jego śmiercią w piątej dobie hospitalizacji, a gdy pokrzywdzony znalazł się w położeniu grożącym bezpośrednim niebezpieczeństwem utraty życia, nie udzielili mu pomocy, mogąc jej udzielić bez narażenia siebie lub innej osoby na niebezpieczeństwo utraty życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, odjeżdżając z miejsca zdarzenia, przy czym D. B. czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu lat od odbycia w okresie od dnia 27 maja 2011 roku do dnia 30 grudnia 2011 roku oraz w okresie od dnia 02 lutego 2013 roku do dnia 27 sierpnia 2015 roku części kary trzech lat i dwóch miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Wejherowie z dnia 11 kwietnia 2011 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 1102/11 za przestępstwo z art. 280 § 1 kk w zb. z art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk, czyn ten kwalifikuje w odniesieniu do oskarżonego A. P. z art. 252 § 1 kk w zb. z art. 162 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk, zaś w odniesieniu do oskarżonego D. B. - z art. 252 § 1 kk w zb. z art. 162 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i za to przy zastosowaniu art. 11 § 3 kk na podstawie art. 252 § 1 kk wymierza oskarżonemu A. P. karę 5 (pięć) lat pozbawienia wolności, zaś oskarżonemu D. B. – karę 6 (sześciu) lat pozbawienia wolności;

Oskarżonych A. P. i D. B. uznaje za winnych tego, że w nieustalonym dniu miesiąca stycznia 2016 roku w G., działając wspólnie i w porozumieniu, zastosowali przemoc wobec W. S. w postaci bicia pokrzywdzonego po całym ciele młotkiem, a także kopania go oraz grozili mu bezprawnie pozbawieniem życia w celu zmuszenia go do określonego zachowania polegającego na zaprzestaniu kontaktów z M. K., przy czym D. B. czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu lat od odbycia w okresie od dnia 27 maja 2011 roku do dnia 30 grudnia 2011 roku oraz w okresie od dnia 02 lutego 2013 roku do dnia 27 sierpnia 2015 roku części kary trzech lat i dwóch miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Wejherowie z dnia 11 kwietnia 2011 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 1102/11 za przestępstwo z art. 280 § 1 kk w zb. z art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk, czyn ten kwalifikuje w odniesieniu do oskarżonego A. P. z art. 191 § 1 kk, zaś w odniesieniu do oskarżonego D. B. – z art. 191 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i za to na podstawie art. 191 § 1 kk skazuje oskarżonego A. P. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, zaś oskarżonego D. B. na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

Oskarżonego A. P. uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w punkcie 2 aktu oskarżenia, z tym ustaleniem, że wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii uczestniczył w obrocie środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi, czyn ten kwalifikuje z art. 56 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i za to na podstawie art. 56 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu w zw. z art. 33 § 1 i § 3 kk skazuje go na karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności oraz na karę grzywny w wymiarze 100 (stu) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych;

Oskarżonego A. P. uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w punkcie 3 aktu oskarżenia, czyn ten kwalifikuje z art. 58 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i za to na podstawie art. 58 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii wymierza mu karę 1 (jednego) miesiąca pozbawienia wolności;

Oskarżonego D. B. uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w punkcie 2 aktu oskarżenia, z tym ustaleniem, że wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii uczestniczył w obrocie środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi, czyn ten kwalifikuje z art. 56 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i za to na podstawie art. 56 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu w zw. z art. 33 § 1 i § 3 kk skazuje go na karę 4 (czterech) lat pozbawienia wolności oraz na karę grzywny w wymiarze 100 (stu) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych;

Oskarżonego D. B. uznaje za winnego tego, że w dniu 6 maja 2016 roku w G., w celu uzyskania dla siebie od (...) Banku SA pożyczki w kwocie 16.342,54,- zł, limitu kredytowego w karcie kredytowej w wysokości1000,- zł oraz limitu kredytowego na rachunku bieżącym w kwocie 1000,- zł przedłożył podrobiony przez siebie i poświadczający nieprawdę dokument w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach w Zakładzie (...) w S. mający istotne znaczenie dla uzyskania wymienionego wsparcia finansowego, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu lat od odbycia w okresie od dnia 27 maja 2011 roku do dnia 30 grudnia 2011 roku oraz w okresie od dnia 02 lutego 2013 roku do dnia 27 sierpnia 2015 roku części kary trzech lat i dwóch miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Wejherowie z dnia 11 kwietnia 2011 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 1102/11 za przestępstwo z art. 280 § 1 kk w zb. z art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk, czyn ten kwalifikuje z art. 297 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i za to przy zastosowaniu art. 11 § 3 kk na podstawie art. 297 § 1 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

na podstawie art. 85 § 1 kk, art. 86 § 1 kk łączy wymierzone wobec oskarżonego A. P. w punktach od I do IV wyroku kary jednostkowe pozbawienia wolności i wymierza w ich miejsce karę łączną 8 (ośmiu) lat pozbawienia wolności;

na podstawie art. 85 § 1 kk, art. 86 § 1 kk łączy wymierzone wobec oskarżonego D. B. w punktach I, II, V i VI wyroku kary jednostkowe pozbawienia wolności i wymierza w ich miejsce karę łączną 10 (dziesięciu) lat pozbawienia wolności;

na podstawie art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych opisanych w wykazie dowodów rzeczowych nr IV/24/18/N pod pozycją 53 i 54, w wykazie dowodów rzeczowych nr II/23/18/N pod pozycją od 42-50, w wykazie dowodów rzeczowych nr VII/27/18/P pod pozycją 72, 74, 75, 76, 77, 78;

na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej wobec oskarżonego D. B. w punkcie VIII wyroku kary łącznej pozbawienia wolności zalicza okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 02 listopada 2016 roku godz. 16.28 do dnia 04 stycznia 2017 roku oraz od dnia 07 marca 2018 roku do dnia 30 października 2020 roku;

na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej wobec oskarżonego A. P. w punkcie VII wyroku kary łącznej pozbawienia wolności zalicza okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 08 marca 2017 roku godz. 17.00 do dnia 30 października 2017 roku, od dnia 06 listopada 2017 roku do dnia 30 listopada 2017 roku, od dnia 20 marca 2020 roku do dnia 01 lipca 2020 roku;

na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 roku Prawo o adwokaturze (t.j. Dz. U. Nr 123 z 2002 r. poz. 1058 z późn. zm.) oraz § 17 ust. 2 pkt 5, ust. 7 i § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03 października 2016 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2017 roku, poz. 1796) zasądza od Skarbu Państwa na rzecz oskarżyciela posiłkowego K. G. z o.o. kwotę 4.870,80,- zł (cztery tysiące osiemset siedemdziesiąt złotych osiemdziesiąt groszy) tytułem wydatków na rzecz oskarżyciela posiłkowego związanych z ustanowieniem pełnomocnika;

na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 roku Prawo o adwokaturze (t.j. Dz. U. Nr 123 z 2002 r. poz. 1058 z późn. zm.) oraz § 4 ust. 1, 2 i 3, § 17 ust. 2 pkt 5, § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2017 roku, poz. 1796) zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata A. G. kwotę 4.575,60- (cztery tysiące pięćset siedemdziesiąt pięć złotych sześćdziesiąt groszy) tytułem zwrotu nieopłaconych kosztów obrony z urzędu udzielonej oskarżonemu D. B.;

na podstawie art. 626 § 1 kpk i art. 627 kpk oraz na podstawie art. 1, art. 2 ust. 1 pkt 5 i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (t.j. z 1983r. Dz. U. Nr 49 poz. 223 ze zmianami) obciąża oskarżonych A. P. i D. B. kosztami sądowymi w całości – każdego w części jego dotyczącej i wymierza oskarżonym opłatę sądową w wysokości po 1600,- z(jeden tysiąc sześćset złotych).








































Dodano:  ,  Opublikował(a):  Marta Szeliga
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Gdańsku
Osoba, która wytworzyła informację:  Aleksandra Kaczmarek-Byzdra,  Zbigniew Dackiewicz ,  Ryszard Borkowski
Data wytworzenia informacji: