Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gdańsku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 maja 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gdańsku

VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSA w SO w Gdańsku Hanna Witkowska-Zalewska

Protokolant: st. sekr. sądowy Iwona Lawrenc

po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2014 r. w Gdańsku

sprawy A. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

o datę wypłaty świadczenia

na skutek odwołania A. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

z dnia 21 listopada 2013 r. nr (...)

zmienia zaskarżoną decyzję i zobowiązuje Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. do wypłaty A. C. jego świadczenia za miesiąc czerwiec 2013r.

/na oryginale właściwy podpis/

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 21 listopada 2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. na podstawie art. 128 i 134 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( tj.: Dz. U. z 2009 r. nr 153, poz. 1227 ze zm.) odmówił ubezpieczonemu A. C. prawa do wypłaty emerytury za miesiąc czerwiec 2013 r. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, iż w związku z wielokrotnym nie odbieraniem przez ubezpieczonego korespondencji, w dniu 26 kwietnia 2013 r. wydano decyzje o wstrzymaniu świadczenia, w której poinformowano, iż wznowienie wypłaty nastąpi zgodnie z art. 135 w/w ustawy. Podał, iż wniosek o podjęcie wypłaty złożył on 19 lipca 2013 r. zatem nie przysługuje mu świadczenie za miesiąc czerwiec.

Ubezpieczony A. C. odwołał się od powyższej decyzji wnosząc o jej uchylenie. W uzasadnieniu wskazał, iż w zaskarżonej decyzji nie podano ile dokładnie razy nie odebrał korespondencji z ZUS. Podał, iż decyzję z dnia 26 kwietnia 2013 r. wstrzymującą jego świadczenie od czerwca 2013 r. otrzymał dopiero w lipcu, podczas osobistej wizyty w Inspektoracie ZUS, nie mógł więc wcześniej interweniować w sprawie. Podkreślił, iż emeryturę za maj 2013 r. odebrał na poczcie osobiście w dniu 05 maja 2013 r., dowiadywał się też w placówce pocztowej o wypłatę świadczenia za kwiecień i czerwiec. Od lipca do listopada 2013 r. osobiście interweniował w sprawie wypłacenia mu zaległej emerytury za czerwiec 2013 r., spisywano z nim protokoły, zapewniając, iż wypłata będzie dokonana. Podczas wizyty w Inspektoracie ZUS w grudniu otrzymał zaś decyzję, stwierdzającą, iż świadczenie za czerwiec nie zostanie wypłacone.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wniósł o jego oddalenie podtrzymując stanowisko przedstawione w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Decyzją z dnia 09 stycznia 2002 r. organ rentowy przyznał A. C. prawo do emerytury od dnia 14 stycznia 2002 r. (niesporne)

Ubezpieczony nie podjął w terminie emerytury za miesiąc styczeń 2013 r. Świadczenie przekazano ponownie w dniu 07 lutego 2014 r., o czym poinformowano go pismem z dnia 01 lutego 2013 r. Powyższe pismo, wysłane w dniu 04 lutego 2013 r., poczta zwróciła z adnotacją „po 2 próbach doręczenia – brak skrzynki i dzwonka – odsyła się ze względu na brak możliwości doręczenia" (vide akta ZUS: pismo k.38, koperty k.39).

Organ rentowy sprawdził adres zameldowania ubezpieczonego w dostępnym systemie (...), który potwierdził dotychczasowy meldunek. Następnie pismem z dnia 26 marca 2013 r. zwrócił się do ubezpieczonego o uzupełnienie druku ZUS Rp-3 „Poświadczenie dalszego prawa do pobierania świadczeń”. Przedmiotowe pismo zawierało pouczenie o treści art. 134 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS . Po dwukrotnym awizowaniu (zawiadomienie pozostawiono przy wejściu na posesję), z uwagi na brak możliwości doręczenia, przesyłka została zwrócona.

Wobec powyższego decyzją z dnia 26 kwietnia 2013 r. organ rentowy wstrzymał ubezpieczonemu wypłatę emerytury od dnia 01 czerwca 2013 r., tj. od najbliższego terminu płatności (vide akta ZUS: pismo k.41, potwierdzenie odbioru k.42, koperta k.43, decyzja z dnia 26.04.2013 r.k. 44).

W dniu 19 lipca 2013 r. ubezpieczony zgłosił się do organu rentowego i wniósł o wznowienie wypłaty emerytury oraz wypłatę zaległych świadczeń. Wskazał, iż mieszka pod adresem, na który kierowana była do niego korespondencja, oraz, iż odbiera świadczenie emerytalne na poczcie. Zaległych świadczeń nie odebrał zaś z powodu wyjazdu w sprawach rodzinnych.

Decyzją z dnia 24 lipca 2013 r. organ rentowy podjął wypłatę świadczenia od dnia 01 lipca 2013 r., tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Przesyłka z decyzją została zwrócona z adnotacją poczty – „brak możliwości doręczenia - brak dzwonka i skrzynki."

W dniu 13 sierpnia 2013 r. ubezpieczony ponownie stawił się w organie rentowym i wniósł o wypłatę zaległych świadczeń za miesiąc kwiecień i czerwiec 2013 r. Pismem z dnia 20 sierpnia 2013 r. poinformowano go o przekazaniu za pośrednictwem poczty emerytury za kwiecień 2013 r. Po dwukrotnym awizowaniu przesyłka została zwrócona z adnotacją „ brak możliwości doręczenia".

Pismem z dnia 28 sierpnia 2013 r. poinformowano ubezpieczonego o braku podstaw do wypłaty świadczenia za miesiąc czerwiec 2013 r. Po dwukrotnym awizowaniu przesyłka została zwrócona z adnotacją „brak możliwości doręczenia - brak skrzynki i dzwonka, łańcuch na furtce" n (vide akta ZUS: protokół z dnia 19.07.2013 r. k.45, decyzja z dnia 24.07.2013 r. – k.46, protokół z dnia 13.08.2013 r. – k.47, pismo z dnia 20.08.2013 r. – k.48, pismo z dnia 28 sierpnia 2013 r. k.49, koperta k.50).

W dniu 15 listopada 2013 r. ubezpieczony stawił się w organie rentowy i ponownie wniósł o wypłatę świadczenia za miesiąc czerwiec 2013 r.

Zaskarżoną decyzję z dnia 21 listopada 2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. odmówił ubezpieczonemu A. C. prawa do wypłaty emerytury za miesiąc czerwiec 2013 r. Po dwukrotnym awizowaniu przesyłka została zwrócona. Ostatecznie decyzja ta została doręczona ubezpieczonemu osobiście w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych w dniu 13 grudnia 2013 r. (vide akta ZUS: protokół z dnia 15.11.2013 r. – k.51, decyzja z dnia 21.11.2013 r. – k.52,52v, koperty – k.53,54).

Stan faktyczny w niniejszej sprawie nie był sporny między stronami, wynikał nadto z dokumentacji zgromadzonej w aktach rentowych, których wiarygodności nie kwestionowała żadna ze stron postępowania. Sąd również nie znalazł podstaw do podważenia jej wiarygodności z urzędu. Sporna pozostawała ocena prawna ustalonego stanu faktycznego.

Sąd zważył, iż odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 134. ust 1. ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U z 2013 r. poz. 1440 ze zm.), wypłatę świadczeń wstrzymuje się, jeżeli:

1)powstaną okoliczności uzasadniające zawieszenie prawa do świadczeń lub ustanie tego prawa;

2)osoba pobierająca świadczenia mimo pouczenia lub żądania organu rentowego nie przedłoży dowodów stwierdzających dalsze istnienie prawa do świadczeń;

3)osoba uprawniona do świadczeń nie poddała się badaniu lekarskiemu lub psychologicznemu, bez uzasadnionych przyczyn, mimo wezwania organu rentowego;

4)okaże się, że prawo do świadczeń nie istniało;

5)świadczenia nie mogą być doręczone z przyczyn niezależnych od organu rentowego.

W myśl ust. 2. w/w ustawy wstrzymanie wypłaty świadczeń następuje poczynając od miesiąca:

1)przypadającego po miesiącu, w którym ustało prawo do świadczenia ustalone wskutek okresowej niezdolności do pracy;

2)w którym została wydana decyzja o wstrzymaniu wypłaty w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4, albo od następnego miesiąca, jeżeli wcześniejsze wstrzymanie wypłaty nie było możliwe;

3)za który przysługiwało świadczenie niedoręczone w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 5.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy zważyć należy, iż w myśl art. 134 ust. 1 pkt 5 organ rentowy wstrzymuje wypłatę świadczeń, w przypadku, gdy nie mogą być one doręczone z przyczyn niezależnych od organu rentowego. Tak też, z uwagi na brak możliwości doręczenia świadczenia i kierowanej do ubezpieczonego korespondencji, decyzją z dnia 26 kwietnia 2013 r. organ rentowy, na podstawie cytowanego wyżej przepisu, prawidłowo wstrzymał ubezpieczonemu wypłatę emerytury od dnia 01 czerwca 2013 r.

Sąd Okręgowy zważył, iż w sytuacjach, gdy świadczenia nie mogą być doręczone z przyczyn niezależnych od organu rentowego, czego najczęstszymi przyczynami są okoliczności leżące po stronie świadczeniobiorców (np. podanie błędnego adresu, czy jego zmiana) - organ rentowy przekazuje świadczenie do depozytu do czasu ustąpienia przeszkód w doręczeniu emerytury/renty. (zob. także Kamil Antonów (red.), Bartosz Suchacki, Komentarz do art.134 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, ABC 2009 r.). Nie jest więc prawidłowe stanowisko organu rentowego odmawiające ubezpieczonemu A. C. wypłaty emerytury za miesiąc czerwiec 2013 r. Powinien on bowiem zgromadzić świadczenie ubezpieczonego na odrębnym rachunku depozytowym i wraz z ustąpieniem przeszkód w doręczeniu podjąć jego wypłatę.

W tym miejscu na marginesie Sąd wskazuje, iż wysłane ubezpieczonemu zawiadomienia o terminach rozpraw w dniu 28 stycznia i 03 marca 2014 r. zostały zwrócone z adnotacją „nie podjęto w terminie”. Zawiadomienie o terminie rozprawy w dniu 13 maja 2014 r. zostało zaś zwrócone z adnotacją” budynek wyburzony”. W myśl art. 136§2 k.p.c Sąd pozostawił je w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia.

W konkluzji, uznając odwołanie A. C. za zasadne, Sąd na podstawie cytowanych powyższej przepisów oraz art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji wyroku.

SSA w SO H. Witkowska-Zalewska